Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 18 november 2017

Filmrecensie: A blast (2014), Syllas Tzoumerkas


Het zware lot van een jonge Griekse moeder teveel in de overdrive

De Griekse regisseur Syllas Tzoumerkas (Thessaloniki, 1978) loopt alweer enkele jaren mee in de filmwereld en maakte in 2010 zijn eerste lange speelfilm Homeland. In A Blast, die hij vier jaar later maakte, gaat het om een ontsnapping van een Griekse moeder uit omstandigheden die haar steeds meer benauwen. De vitale jonge vrouw vol seksuele begeerte denkt een goede echtgenoot en minnaar gevonden te hebben in Yannis, die zich vooral op zee ophoudt, maar komt bedrogen uit.

Het verhaal speelt zich af tegen de achtergrond van de financiële crisis in Griekenland in de afgelopen jaren, maar is toch vooral een psychologische schets van Maria, een impulsieve vrouw in moeilijke omstandigheden, die haar studie opgeeft en helemaal voor de liefde gaat met de knappe Yannis. Haar relatie gaat echter de vernieling in door beelden die Maria later op een sekssite op internet ziet van de biseksuele Yannis die volkomen los gaat wat zijn lust betreft. Dat de gehandicapte moeder van Maria veel schulden heeft opgebouwd met haar kruidenierswinkel werkt ook al niet mee om enig houvast in het leven te vinden. Maria komt in contact met een vastgoedondernemer die suggereert dat ze aan geld kan komen als haar vader een perceel land in zijn oude dorp aan zee platbrandt zodat daar een hotel op gebouwd kan worden.

A blast begint met de spookachtige rit in het donker samen met haar vader naar het dorp, maar verplaatst zich al gauw naar een uitgelaten middagje op het strand met zus Gogo, waarbij de twee nog hoopvol zijn over het geluk dat hen in hun leven ten deel zal vallen. Ze krijgen later allebei een relatie met een zeeman, Maria met Yannis, Gogo met Costas. De laatste is mee als Yannis voor het eerst bij de ouders van Maria komt eten. Costas blijkt een aanhanger van extreem rechts, maar verder wordt dat, op beelden waarop aanhangers van deze beweging buitenlanders achtervolgen, niet uitgewerkt in de film.

A blast is opgedeeld in vele korte fragmenten, die het verhaal tot een puzzel maken waarbij de kijker de taak heeft die op de juiste plaats te leggen. Omdat dit niet zo’n eenvoudige taak is, boet de film aan emotionele waarde in. Dat ligt zeker niet aan het spel van Aggeliki Papoulia. Zij toont de lust en onlust van Maria met verve, zeker ook op seksueel gebied. Ze gaat zelfs naar een vrouwengroep om over haar problemen te praten. Dat is na de dood van haar moeder die zich van narigheid van het balkon heeft gestort, maar verlichting brengt dat niet.

De afloop van de film die ook al in stukjes is versnipperd, brengt Maria haar kinderen naar Gogo die zelf geen kinderen kan krijgen en gaat er vandoor. Ze schudt daarbij ook nog een politiewagen van zich af, nadat ze een slagboom op de snelweg kapot heeft gereden en denkt daarbij steeds aan de eerdere verklaring van Yannis die zelfs van haar zou blijven houden als ze niet meer van haar hield. Als geheel zit de film, zoals de achtervolging laat zien, te veel in een overdrive waardoor de gevoeliger momenten het onderspit delven. Het is al dramatisch genoeg dat Yannis zich tenslotte toch over de kinderen ontfermt als zijn vrouw er vandoor is gegaan.
o

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten