Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 15 november 2017

Filmrecensie: Nena (2014), Saskia Diesing


De wisselvalligheden van een opgroeiende tiener met een gehandicapte vader

 De eerste speelfilm van televisiemaker Saskia Diesing (1972) gaat over het zestien jarige meisje Nena (Abbey Hoes), dat in een tijd van sociale verandering opgroeit in de grensstreek met Duitsland, niet heel ver van de Martinitoren en het niet gemakkelijk heeft met haar gescheiden ouders en haar zieke Duitse vader. Helaas wordt in de film wel heel erg gefocust op het gezicht van Nena zelf, waardoor het meer een reclame lijkt voor de hoofdpersoon dan een portret van een plattelandsmeisje tegen de achtergrond van de val van de Muur die verder niet echt gevolgen voor haar heeft.

Diesing opent met beelden van de vader die in het zwembad gerevalideerd wordt na een ziekte die verder buiten beschouwing blijft. Het is wel duidelijk dat zijn dochter Nena veel van hem houdt want zij zwemt om hem heen terwijl een fysiotherapeut zijn arm manipuleert. De toestand van de vader, Martin geheten, maakt dat hij door zijn broer Paul, een vrijzinnige geestelijke, wordt opgenomen in de pastorie waar hij woont. Samen met de potige vriend Theo wordt de verhuizing geregeld, waarbij Nena natuurlijk niet kan ontbreken. Daarna wacht echter weer de school en het verblijf bij haar moeder (Monic Hendrickx). Een blik op het meisje in haar bed toont een jongere met zorgen.

Gelukkig leert ze tijdens de honkbal Carlo leren, een pitcher met een groot hart. Hij is een houvast in een tijd waarin haar vader na een zelfmoordpoging in het ziekenhuis terecht komt. Vooral het feit dat Nena niet weet dat het niet de eerste keer is dat hij dit deed, maakt haar overstuur. Ze gaat naar de pastorie en leest Het lijden van de jonge Werther op het bed van haar vader. De problemen voor Nena lijken helemaal niet meer te overzien als Carlo staat te zoenen met de vervelende klasgenote Heidemarie, maar gelukkig blijkt dat van voorbijgaande aard en blijkt ook haar vader te helpen.

Nena is erg gestileerd en bevat veel stilte, hetgeen afbreuk doet aan de identificatie van de kijker met haar. Die ziet vooral haar knappe gezicht met de grote amandelvormige ogen op verschillende momenten, maar vergeet daardoor de moeilijkheden die het meisje op haar levenspad ondervindt. In de film staat Nena vaak voor de keuze van het een of het ander. Ze maakt daar een spelletje van dat ze ook met Carlo speelt die daar graag in meegaat. Wie van de twee zou je kiezen: Madonna of Samantha Fox? Een zoen of een kus? 

Het effectbejag maakt de film er niet sympathieker op, zoals in beelden van de vader die in de kerk ligt zolang zijn kamer in de pastorie opgeknapt wordt, van de rode luchtballonen die Carlo voor Nena heeft gekocht om het weer goed te maken of van de planken die Nena koopt om haar vader te helpen en achter zich neerzet in het café, waar ze zichzelf moed indrinkt. Welllicht dat de samenloop met de val van de Muur in het najaar duidt op de bevrijding die haar vader na een lang ziekbed tegemoet gaat. Samen zingen ze in ieder geval op weg naar de plaats waar haar vader de dood zal treffen, weemoedige Duitse liederen over het leven dat voorbij gaat maar de trouw die eeuwig zal blijven bestaan.   

Schrijfster Esther Gerritsen maakte samen met Saskia Diesing het scenario van de film die geselecteerd werd voor het filmproject De oversteek, bedoeld om nieuw talent een kans te geven zich waar te maken. Out of love van Paloma Aguilera Valdebenito was een andere film in deze klasse.

Hier de trailer, hier mijn bespreking van Out of love.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten