Wapenindustrie drenkt, geholpen door politici, onze aarde in
bloed.
De Belg Johan Grimonprez (1962) levert met Shadow world een beeldende en
boosmakende documentaire af over de onstuitbare ontwikkeling van de wapenhandel
in de 21-ste eeuw. Wat dat betreft gaan we de vorige eeuw achterna die ook
begon met goede bedoelingen maar die gesmoord werd in bloed. Aldus de
Uruguyaanse schrijver Eduardo Galeano die de verschillende passages begeleidt. Politici
blijken marionetten van wapenhandelaars, die op geen enkele manier malen om
democratie, maar enkel de eigen zakken willen vullen en daardoor kwistig
steekpenningen rondstrooien. De wereld die zich achter alle mooie schijn
begint, werpt een donkere schaduw over de door bloed doordrenkte aarde, vandaag
de dag onder andere in Syrië. Alleen liefde kan ons redden, zegt de voormalige
Amerikaanse oorlogsjournalist Chris Hedges, die uit ervaring weet dat
samenwerking met de wapenindustrie tot dood en verderf leidt.
De eerste beelden van een paard dat voor een oorlog
ingescheept wordt aan het begin van de vorige eeuw, worden gevolgd door beelden
van onze aarde vanuit het heelal gezien. Tijdens de toespraak die Obama hield
nadat hij de Nobelprijs voor de vrede had gekregen, zegt hij vreemd genoeg dat
de oorlog nog niet gedaan is. Daartegenover staan beelden van Duitsers en
geallieerden die zich tijdens de kerstnacht met elkaar verbroederden, waarna
het schieten weer opnieuw begon. Het idee was dat daarmee de democratie gered
zou worden, maar wapenhandelaars sloegen, zoals nog steeds gebeurt, een slaatje
uit de vijandelijkheden.
Grimonprez schenkt veel aandacht aan de vriendschap tussen
Reagan en Thatcher die als wolven in schaapskleren aan de wieg stond van een enorme
wapendeal tussen Soedi-Arabië en Groot-Brittannië, waar British Aerospace veel garen
bij spon. David Leigh van The Guardian publiceerde over deze Al Yamadan deal
die later tot een rechtszaak leidde. Een ingewijde zegt dat er altijd callgirls
bij dit soort transacties betrokken waren, die nog eens extra werden beloond
als ze informatie aan hun bedpartners konden ontfutselen. Later nam Tony Blair
het stokje van Thatcher over en toonde zich, ondanks alle mooie woorden, een
verdienstelijk marionet van de Britse wapenindustrie. De War on Terror bood een
geschikte kans om zonder restrictie oorlog te kunnen voeren en daarbij steeds
geavanceerdere middelen in te zetten.
Militaire belangen blijken belangrijker dan het welzijn van
de bevolking, zoals we eerder zagen in Chili, Nicagarua en andere landen in
Latijns Amerika. Het bombarderen van tegenstanders werd het model van de
buitenlandse politiek van de Verenigde Staten. Nog steeds is dat zo. Vorige
week nog zagen we het afwerpen van de grootste niet nucleaire bom op de bergen
in Afghanistan. Met het geld daarvan hadden heel wat mensen in Afrika van de
honger gered kunnen worden. De wapenindustrie lijkt echter de toekomst te
dicteren. Ook de zogenaamde noodzaak Europa verder te militariseren, komt de
wapenhandel goed uit. Het idee van Buma om bewapende drones in te zetten, past
precies in het straatje waarin deze wapens geëtaleerd worden.
Shadow world is losjes
gebaseerd op het gelijknamige boek van de voormalige Zuid Afrikaanse politicus
Andrew Feinstein uit 2012. Een jaar eerder schreef hij Handelaren des doods. Chris Kijne interviewde hem daarover en
hoorde toen ook al over de wapendeal tussen Soedi-Arabië en Groot-Brittannië.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten