Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 1 april 2017

Filmrecensie: Turist (2014), Ruben Östlund


Sterk gezinsdrama rond de invulling van de sekserollen

De film Turist, ofwel Force Majeure in de Frans, is een sterk product van Zweedse makelij. Dit gezinsdrama, dat zich tijdens een wintersportvakantie in de Franse Alpen afspeelt, doet denken aan films van Ingmar Bergman. De subtiele psychologische ontwikkeling staat voorop. Het is daarbij niet meteen gezegd hoe de zaken precies in elkaar steken. Voor de kijker blijft er daarom nog wat te denken over.

De film speelt zich af in vijf dagen en begint heel vrolijk. Het gezin van Tomas en Edda en hun kinderen Vera en Harry worden in de sneeuw gefotografeerd door een drukke fotograaf. Dit detail past in de geheel verzorgde vakantie die het gezin beleeft. De dagen zijn gevuld met skiën, goed en slapen in een comfortabel sporthotel. De lawines die gecontroleerd geactiveerd worden geven een zekere dreiging op de achtergrond.

Op de tweede dag vindt de gebeurtenis plaats die de rest van de vakantie zal bepalen. Tijdens een lunch op een terras in een berghut ziet het gezin een lawine op zich afkomen, steeds sneller als een tsunami. Tomas maakt nog opnames maar vlucht weg als de sneeuw hen rond de oren vliegt. Uiteindelijk valt het allemaal wel mee, want het was alleen nog de poeder die rondzweefde en het gezin kan gewoon de maaltijd vervolgen. Edda is echter niet te spreken over het onverantwoordelijke gedrag van haar man. Een gesprek met Tomas voor de deur van hun kamer leidt tot bezorgdheid bij de kinderen. De ouders sluiten een compromis en spreken in ieder geval af dat ze een lastige situatie zaten en dat ze er goed vanaf gekomen zijn.

Dit zou het einde van het incident kunnen betekenen, als Edda niet op de derde dag de zaak opnieuw oprakelt. Dat is na een dag waarin ze zelf uit skiën is gegaan op aanraden van een landgenote die haar kinderen in Oslo had achtergelaten om het er zelf eens helemaal van te nemen. Edda voelt zich echter niet tevreden met de situatie en bespreekt het incident daarom met een bevriend stel, Fanny en Mats. Die gaan er dermate diep op in dat ze er zelf een slapeloze nacht aan overhouden.

Op de vierde dag gaat Tomas en Mats samen in de Tiefschnee skiën. Hoewel ze een heerlijke dag hebben, is Tomas nog steeds aangeslagen. Mats raadt hem aan de ellende van zich af te schreeuwen. Vijf minuten schreeuwen had bij hem meer effect dan twee jaar gesprekken met een psycholoog. De verbale actie van Tomas heeft echter een tegengesteld effect. Hij komt gedeprimeerd thuis, moet ook nog lang wachten tot hij de kamer in kan en zit verstrikt in zijn emoties. Edda raakt door zijn hysterische gedrag vervolgens ook ten einde raad.

Op de laatste dag vindt toch weer een verzoening plaats, omdat Tomas zich van zijn goede kant laat zien. Een incident waarbij Edda achterblijft tijdens het skiën zorgt er in ieder geval voor dat de kinderen het vertrouwen in hun ouders hervinden. In de verrassende epiloog zien we dat Edda zich tijdens de terugreis in de bus niet veel beter gedraagt dan Tomas. Mats speelt dan de rol van de man die het overzicht behoudt.

De dialogen, die ook door Ruben Östlund geschreven zijn, zijn sterk en details, zoals het tanden poetsen met electrische borstels en een schoonmaker die vanaf het balkon van het hotel het gezin in de gaten houdt, geven nog meer kracht aan het verhaal.De film zet aan het denken over de invulling van de sekserollen, vooral in situaties van gevaar.  

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten