Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 14 mei 2014

Filmrecensie: Blanche (1971), Walerian Borowczyk



Jaloezie over knappe jonge vrouw brengt alleen maar ellende

Uitgaande van het pornografische karakter van de films La bête (1975) en The art of love (1983) van Borowczyk leek het me dat Blanche ook wel weer het nodige naakt zou bevatten. Na de opening met de naakte Blanche die uit bad stapt en door een vrouwelijke bediende wordt aangekleed komt er verder geen naakt in de film voor. Wel draait het om de bevalligheid van Blanche die door de vier hoofdrolspelers wordt begeerd en die allen de deksel op hun neus krijgen.

Op de eerste plaats is dat de kasteelheer die Blanche als zijn tweede vrouw heeft genomen. Vervolgens de koning die naar naar het kasteel komt en net als zijn page Bartolomeo  meteen in de ban is van de mooie jonge vrouw. Dan is er nog Nicolas, de zoon van de koning, die net terug komt van een kruistocht, neem ik aan, tegen de Turken. Het verhaal speelt in het middeleeuwse Frankrijk. Dat is meteen al te horen aan het kwartet jongelieden dat in de kasteelkerk met toeter en een fluit een middeleeuws deuntje ten gehore brengt.

Tijdens de eerste avond probeert page Bartolomeo het aan te leggen met het lieve schepsel maar zij bijt van zich af. De kasteelheer is zelf te dronken om zich om zijn nieuwe vrouw te bekommeren en geeft daardoor de koning en zijn page in de nacht een nieuwe kans. De koning sluipt, om niet herkend te worden, in de mantel van zijn page naar de slaapkamer van Blanche maar wordt weggeslagen door Nicolas die de wacht houdt. Bartolomeo trekt het kleed van de koning aan en probeert zich ook toegang te verschaffen, maar is net weer terug in bed als de koning gewond binnen komt. 

De koning probeert Bartolomeo weg te krijgen door de kasteelheer in te lichten over diens verleidingspoging waardoor de weg vrijkomt om zelf nog eens een poging te wagen. Hij geeft zijn page een gesloten brief mee voor zijn vrouw waarin staat dat men hem moet opsluiten. Bartolomeo leest echter de brief en sluit vriendschap met Nicolas, die in het bos een duel wil aangaan met de man die de eer van zijn stiefmoeder heeft aangetast. Samen gaan ze terug naar het kasteel. Bartolomeo weet zich net als in het begin toegang te verschaffen tot de slaapkamer van Blanche. Omdat zij daar niet is, schrijft hij haar een briefje dat ze de bediende moet wegsturen om samen met hem te kunnen zijn, maar zover komt het niet.

De kasteelheer ruikt onraad en laat zijn soldaten met waakhonden op de verleiders los, die zich binnen de kasteelmuren bevinden. Een cruciale scène speelt zich vervolgens af in de slaapkamer van Blanche. De koning vermoedt dat Bartolomeo zich daar ophoudt en laat de kamer dichtmetselen, hoewel Nicolas hem zegt dat Blanche onschuldig is. Zelf wil de stiefzoon zelfmoord plegen, hetgeen pas later tijdens een duel met Bartolomeo lukt. De koning wil weg maar moet toestaan dat de kasteelheer Bartolomeo vasthoudt. Blanche neemt gif in vanwege alle ellende die zij over de mannen heeft gebracht. Vlak voor haar dood vertelt Bartolomeo haar dat Nicolas heel erg van haar hield. Zelf vindt hij ook de dood door als hij achter paarden over de weg gesleept wordt. De kasteelheer zit met twee lijken en maakt er zelf ook maar een einde aan. Alleen de koning die weer terugkeert om zijn zoon op te halen, brengt het er levend af, al is hij wel zeer bedroefd, vooral over de dood van Blanche.

Dieren spelen een symbolische rol in de film. Blanc heeft een duif die in een kooi zit net als zijzelf, de koning brengt een aapje mee dat genoeg zegt over zijn intellectuele vermogens.
De opnames ogen nogal knullig, vooral de spaarzame buitenopnames, maar de complexe inhoud maakt de film boeiend. Blanche is gemaakt naar het toneelspel Mazeppa van een Pools toneelschrijver en het gedicht met dezelfde titel van Lord Byron. Helaas heb ik geen trailer gevonden, maar de hele film, die anderhalf uur duurt, staat wel op Youtube.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten