De liefdeslessen van Ovidius in praktijk gebracht
De kunst van het versieren van een liefdespartner is van alle tijden. Net als
tegenwoordig werden er tweeduizend jaar geleden ook al adviezen aan de man gegeven
om de meest begeerlijke vrouw te verleiden en aan de vrouw om de eenmaal binnengekomen
man aan zich te binden.
The art of love is
opgezet naar een gedichtencyclus Ars
Amandi ofwel Ars Amatoria van de
Romeinse erotische dichter Ovidius. Voordat hij Metamorfosen schreef, een reeks verhalen uit de Griekse mythologie,
verbonden met het onderwerp gedaanteverwisseling schreef hij Ars Amandi. Dit lange gedicht is te lezen
in een drietal boeken die rond de millenniumwisseling verschenen en onder de
titel De kunst van het liefhebben in
het Nederlands zijn vertaald. In het eerste boek geeft Ovidius adviezen aan
mannen hoe een vrouw te versieren, in het tweede boek leert een man een vrouw
te behouden, in het derde deel leren vrouwen om in de smaak te blijven vallen
van de man. Volgens Ilja Leonard Pfeiffer in De Antieken (2000) is het gedicht een parodie op retorische
handboeken.
Walerian Borowczyk neemt de cyclus in letterlijke zin over
en maakt die aanschouwelijk in een Romeins paleis met dikke muren, waar
Claudine (Marina Pierro) woont met legeraanvoerder Macarius. Ook de moeder van
Macarius en Sephora, de zwarte hulp van Claudine, wonen daar. Omdat Macarius vaak
ten strijde trekt krijgen de vrouwen alle tijd geeft om zich aan de
liefdeskunst te wijden.
Macarius heeft natuurlijk zijn vermoedens. Als hij weer eens
thuiskomt van een veldtocht speurt hij meteen naar tekenen van rivalen die zich
ergens in het paleiskamers kunnen ophouden. Hij heeft ook een witte papegaai, Telepho
geheten, die in staat moet zijn om minnaars te verraden. Dat doet Telepho dan
ook. Hij roept de naam van de jongeling Cornelius, maar de onrustige tussen de
lakens woelende Claudine bezweert haar man dat zij een nachtmerrie had.
Inmiddels geeft Ovidius zijn lessen aan jongelingen die op
de trappen van een gehoorzaal naar hun leermeester luisteren. Ze moeten eerst
een doelwit uitkiezen en een strategie bepalen om dat doelwit te veroveren. De
jongens brengen zijn adviezen graag in praktijk en de vrouwen in het paleis
bieden zich graag aan. Sephora maakt dat wel duidelijk door de ballen van een
beeld van een paard te aaien dat in het paleis staat en Claudine droomt van de lange
penis van een stier. Om de geliefde te versieren is het onder andere van belang
om het personeel voor je te winnen. Sephora is een geschikte bemiddelaarster. Ze
zwijgt over de liefde tusen tussen Cornelius en Claudine. Om een vrouw bereidwilliger
te maken is het handig jaloezie te wekken, hetgeen een jongen doet door een pop
in bed te nemen, die een andere minnares moet voorstellen.
De lessen van Ovidius zijn in het derde boek zijn voor de
vrouwen bedoeld. Zij zitten ook op de trappen en luisteren naar de adviezen. Om
een man in bed te houden is het belangrijk om met gratie te bewegen en de
ruimte te reinigen. Dat men daartoe oosterse kruiden gebruikte leek me niet vreemd
maar dat men daartoe eieren tegen de muren kapot gooide, verbaasde me. Ovidius
raadt de vrouwen aan genieten want straks zijn ze oud en staan er geen mannen
meer voor hun deur.
The art of love begint
heel fraai met een sensueel beeld van de knappe Claudine in een enorm bad (zie foto), waarin ze met een ragdunne jurk in rond baddert
maar veel verder dan dat komt de film niet. Daarom is het eind wel weer heel
fraai waarin de Romeinse tijd in een geheel ander perspectief komt te staan en
de tegenwoordige Romeinse Claudine met een zwarte hoed op en in een bloedrood
shirt nog verleidelijker is dan in de badkuip of in bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten