Veel sfeer, minder inhoud
De titel The lady
vanishes klinkt meteen bekend in de oren. Het is een de latere films van
Hitchcock uit 1938. De huidige opvolger is geen remake, maar baseert zich op
dezelfde bron als waarop Hitchcock zich baseerde, de roman The wheel spins.
Net als in de versie van Hitchcock speelt de trein, de
express die vanuit de Balkan naar Londen gaat, een hoofdpersoon in deze psychologische thriller.
Tussendoor ziet we shots van het zwarte gevaarte dat stoom uitblazend door het zuid-
oosten van Europa tjoekt. Hitchcock was verzot op dit soort treinen. Het vormt
een maatschappij in het klein met de verschillende coupés, de restauratiewagen,
de gedienstige serveerders en de conducteur als hulp bij noodgevallen.
The lady vanishes
begint in een hotel in Kroatië waar oudere en jongere Britten de vakantie
doorbrengen. Een groepje rijke jonge mannen en vrouwen ligt decadent in het
zwembad en bestelt champagne. (Het zal wel all inclusive zijn geweest.) Een van
hen is hoofdpersoon Iris Carr (Tuppence Middleton), die later flauwvalt door
een zonnesteek als de groep dronken rondhangt op het terras, tot ergernis van
de ouderen die rustig binnen aan tafeltjes dineren. Daaronder is een dominee en
zijn vrouw en een paar dat wat geheimzinnig met elkaar doet en waarvan anderen
zich afvragen of ze wellicht op huwelijksreis zijn.
Als het groepje jongeren weggaat blijft Iris achter. Ze
heeft geen zin om mee terug te gaan naar Londen, waar haar niets wacht en
familie heeft ze ook al niet. Ze wandelt in de bergen, ziet diep beneden zich het
jonge stel dat ruzie maakt en zich daarna weer verzoend. Ze hoort schoten en
verdwaalt, maar komt toch weer bij het hotel terecht. De domineesvrouw vertelt
haar dat ze de volgende dag met de trein teruggaan, omdat ze haar zoon mist. In
tweede instantie besluit Iris toch ook mee te gaan. Ze vraagt de portier een plaats
voor haar te reserveren, maar als ze de volgende dag voor het loket staat weet
de beambte nergens van en betaalt Iris smeergeld om toch nog mee te kunnen.
Vlak voor de aankomst van de trein valt ze weer flauw en ze kan net nog instappen
in de express die al rijdt.
In de trein, waarin zich ook de dominee en zijn vrouw
bevinden en het jonge stel in een eigen coupé, ontmoet ze Mrs. Froy (Selina
Cadell) die als gouvernante heeft gewerkt bij een barones die naast haar zit.
De zus van de barones is ernstig ziek en reist mee in een afgesloten coupé,
bewaakt door een zuster. Mrs. Froy neemt de paniekerige Iris onder haar hoede,
maar als de laatste ontwaakt uit haar slaap is de dame verdwenen. Iris
doorzoekt de trein en kan haar niet vinden. Ze krijgt hulp van Max, een taalstudent (zie foto),
en diens professor, die Kroatisch spreekt en die bij de barones en anderen navraag
doet naar de vermissing. Niemand weet echter ergens van. Zelfs de vrouw van de
dominee herinnert zich niet meer dat ze Iris op Mrs. Froy wees. De professor
twijfelt aan de geestesvermogens van Iris en houdt het erop dat ze last heeft van
een zonnesteek.
Iris is wanhopig. De suspence neemt gaandeweg de reis toe. Wie
zijn toch die man en die vrouw die samen in de coupé zitten, hoe betrouwbaar is
de zuster en de patiënt die aan een zuurstofmasker gekoppeld ligt, waarom zei de
domineevrouw niet dat ze Iris wees op een oudere mevrouw die haar aandacht
probeerde te trekken? Uiteindelijk is het maar een dun verhaal dat aan de
grondslag van alle commotie ligt. Iets met de broer van de barones die niet zo
en een intellectueel heeft geliquideerd. Dat is wellicht de man die in het allereerste
beeld wordt doodgeschoten. Dat doet toch na afloop afbreuk aan de fraaie
spanning die opgeroepen werd.
Hier
een BBC-site met de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten