Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



maandag 4 maart 2013

Filmrecensie: Honey (2010), Semih Kaplanoglu


Sprookjesachtige, wat slepende schets van het leven van een zevenjarige Turkse dorpsjongen

Het sprookjeachtige Honey ofwel Bal in het Turks begint met een scène waarin een man in een bos een touw in een boom werpt en erin klimt. Op het laatste moment breekt de tak af en stort de man ter aarde. Alleen het witte paard met manden op de flanken is zijn getuige.

De man blijkt de vader van Yusuf, een zevenjarige charmante jongen, die het kalenderblad leest van 22 oktober 2009. Een oefening in lezen, want dat beheerst de jongen niet goed. Als Yusuf lopend over het bospad naar school gaat, laat zijn vader zijn slechtvalk met een belletje los. In het ouderwetse schoolklasje schrijven ze letters over met potlood in een schriftje. Om beurten mogen ze een fabel voorlezen, zoals over De leeuw en de muis. Degene die goed leest krijgt een onderscheiding uit een glazen vaas. Als Yusuf de meester ook een beurt vraagt en hij een fabel moet lezen die hij niet kent, wordt hij uitgelachen.

Yusuf helpt liever zijn vader, die imker is en de honingraten uit de bomen haalt. Op weg naar de korven leert Yusuf de namen van de bloemen in het bos. Yusuf steekt beneden de rookdoos aan die, net als de teilen voor de raten, door zijn vader met een touw wordt opgehaald. Beneden proeft Yusuf van de honing. Met zijn moeder heeft de jongen een minder goede relatie. Ze wil dat hij zijn melk opdrinkt, maar dat doet hij niet. Zijn vader negeert zijn koppigheid en vertelt over jonge beren die ergens rond korven waargenomen zijn.

Er wordt weinig in de film uitgelegd. Yusuf is een stille jongen, die met zijn schooltas op zijn rug over de natte bospaden sjokt en thuis meestal fluistert. Hij bekijkt in de schuur de miniatuur zeilboot die zijn vader aan het maken is. Als de boot weg is zegt zijn vader dat hij weggevaren is. Later ziet Yusuf de boot in het raam staan. Hij bezoekt zijn zieke klasgenoot Hamdi en geeft hem een zeilboot die zijn vader gemaakt heeft.

Op 27 oktober leest Yusuf weer het kalenderblad. Zijn moeder bakt pannenkoeken voor de vader die ergens verderop bij de zwarte is omdat er in de buurt weinig bijen zijn. De moeder lacht haar zoon toe, maar Yusuf drinkt aanvankelijk weer zijn melk niet. De imam wijdt het in in de godsdienst.

Zijn oma neemt hem later mee naar haar huis bovenin de bergen, zodat de moeder naar de politie kan gaan. Later zoeken ze samen de vader op een soort braderie, waarbij traditioneel gedanst wordt. De vader is onvindbaar. Yusuf drinkt zonder aarzeling zijn beker melk leeg.

Als Yusuf eindelijk als laatste van de klas - en eigenlijk ten onrechte omdat hij erg hakkelt - zijn leesonderscheiding heeft gekregen en opgewonden naar huis komt, ziet hij dat er bergers bij zijn moeder zijn, die haar over het ongeluk van haar man vertellen. Yusuf vlucht de natuur in op zoek naar de slechtvalk.   

Een poëtische film met een mooie rol voor de dromerige en door zijn leesproblemen gekwelde Yusuf (Bora Altas). De opnamen in de natuur zijn fascinerend, de geluiden van de zoemende bijen imponerend, maar de film als geheel is nogal traag en eindigt onbestemd. Waarom blijft Yusuf de hele nacht buiten en gaat hij niet naar zijn moeder toe?

Honey is het laatste deel van een drieluik over Yusuf. Eerder was er Egg over de veertigjarige en Milk over de achtienjarige Turk. Hier een Duitse trailer met commentaar van regisseur Kaplanoglu.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten