Sprookjesachtige, wat slepende schets van het leven van een
zevenjarige Turkse dorpsjongen
Het sprookjeachtige Honey ofwel Bal in het Turks begint met een scène waarin
een man in een bos een touw in een boom werpt en erin klimt. Op het laatste
moment breekt de tak af en stort de man ter aarde. Alleen het witte paard met
manden op de flanken is zijn getuige.
De man blijkt de vader van Yusuf, een zevenjarige charmante
jongen, die het kalenderblad leest van 22 oktober 2009. Een oefening in lezen,
want dat beheerst de jongen niet goed. Als Yusuf lopend over het bospad naar
school gaat, laat zijn vader zijn slechtvalk met een belletje los. In het
ouderwetse schoolklasje schrijven ze letters over met potlood in een schriftje.
Om beurten mogen ze een fabel voorlezen, zoals over De leeuw en de muis. Degene
die goed leest krijgt een onderscheiding uit een glazen vaas. Als Yusuf de
meester ook een beurt vraagt en hij een fabel moet lezen die hij niet kent,
wordt hij uitgelachen.
Yusuf helpt liever zijn vader, die imker is en de
honingraten uit de bomen haalt. Op weg naar de korven leert Yusuf de namen van
de bloemen in het bos. Yusuf steekt beneden de rookdoos aan die, net als de
teilen voor de raten, door zijn vader met een touw wordt opgehaald. Beneden
proeft Yusuf van de honing. Met zijn moeder heeft de jongen een minder goede
relatie. Ze wil dat hij zijn melk opdrinkt, maar dat doet hij niet. Zijn vader
negeert zijn koppigheid en vertelt over jonge beren die ergens rond korven
waargenomen zijn.
Er wordt weinig in de film uitgelegd. Yusuf is een stille
jongen, die met zijn schooltas op zijn rug over de natte bospaden sjokt en
thuis meestal fluistert. Hij bekijkt in de schuur de miniatuur zeilboot die
zijn vader aan het maken is. Als de boot weg is zegt zijn vader dat hij
weggevaren is. Later ziet Yusuf de boot in het raam staan. Hij bezoekt zijn
zieke klasgenoot Hamdi en geeft hem een zeilboot die zijn vader gemaakt heeft.
Op 27 oktober leest Yusuf weer het kalenderblad. Zijn moeder
bakt pannenkoeken voor de vader die ergens verderop bij de zwarte is omdat er
in de buurt weinig bijen zijn. De moeder lacht haar zoon toe, maar Yusuf drinkt
aanvankelijk weer zijn melk niet. De imam wijdt het in in de godsdienst.
Zijn oma neemt hem later mee naar haar huis bovenin de
bergen, zodat de moeder naar de politie kan gaan. Later zoeken ze samen de
vader op een soort braderie, waarbij traditioneel gedanst wordt. De vader is
onvindbaar. Yusuf drinkt zonder aarzeling zijn beker melk leeg.
Als Yusuf eindelijk als laatste van de klas - en eigenlijk
ten onrechte omdat hij erg hakkelt - zijn leesonderscheiding heeft gekregen en
opgewonden naar huis komt, ziet hij dat er bergers bij zijn moeder zijn, die
haar over het ongeluk van haar man vertellen. Yusuf vlucht de natuur in op zoek
naar de slechtvalk.
Een poëtische film met een mooie rol voor de dromerige en
door zijn leesproblemen gekwelde Yusuf (Bora Altas). De opnamen in de natuur
zijn fascinerend, de geluiden van de zoemende bijen imponerend, maar de film
als geheel is nogal traag en eindigt onbestemd. Waarom blijft Yusuf de hele
nacht buiten en gaat hij niet naar zijn moeder toe?
Honey is het laatste deel van een drieluik over
Yusuf. Eerder was er Egg over de veertigjarige en Milk over de
achtienjarige Turk. Hier
een Duitse trailer met commentaar van regisseur Kaplanoglu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten