Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 11 juli 2017

Jackie without Jack (2013), documentaire van Patrick Jeudy


Presidentsvrouw moet vechten om meer dan alleen maar mooi te zijn

Drie jaar voor het portret van presidentsvrouw Eleanor Roosevelt in Eleanor Roosevelt, first lady of the world verdiepte Patrick Jeudy zich in het leven van die andere tot de verbeelding sprekende presidentsvrouw Jackie Kennedy (1929-1994), later Jackie Onassis genoemd, al wordt de verhouding met de schatrijke Griekse reder nooit genoemd. Jeudy beperkt zich tot de jaren waarin de knappe Jackie aan de zijde stond van haar man John, door haar Jack genoemd. In het jaar na zijn dood in 1963 vertelde ze de nodige geheimen aan de historicus Schlesinger, die pas vijftig jaar later door haar dochter Caroline in de openbaarheid werden gebracht. De nogal zwalkende stijl van Jeudy, die ook al merkbaar was in de documentaire over Eleanor Roosevelt, roept meer op dan waargemaakt wordt. De uitroep van Jackie dat haar interviews nooit openbaar gemaakt mochten worden, doet het ergste vermoeden. Wat dat betreft valt Jackie without Jack een beetje tegen.  

Jackie Kennedy was 34 jaar oud toen haar man in Dallas werd doodgeschoten. De moord ging als een vuurtje door de wereld en leverde overal ontsteltenis op. Jackie droeg een roze mantelpakje in de auto, die onder schot genomen werd en hield dat aan met bloedvlekken erop om te tonen hoe dicht ze bij haar man stond. Caroline herinnert zich een zwijgende moeder in de dagen na de moord. Pas na een paar weken vertoonde ze zich weer aan de buitenwereld. Ze vertrok uit het Witte Huis maar werd belaagd in haar nieuwe woning. Daar werd ze vijf keer geïnterviewd door de historicus Arthur Schlesinger. Eerder al, op 6 december 1963, werd een interview met journalist Theodore White in Life magazine gepubliceerd. Daarin sprak ze ook over haar doodgeboren derde kind Patrick.

Het eerste interview met Schlesinger was op 19 januari 1964. Jackie is in de rouw en wordt beschermd door Ted en Robert, de broers van John. Jackie is bedeesd tegen Schlesinger maar neemt geen blad voor de mond. De vader van John zou zijn oudste zoon Joe als president gewild hebben, maar die kwam om in de oorlog. Jackie kwam als fotojournaliste in contact met de nieuwe presidentskandidaat en probeert het voor te stellen dat ze geen trofee of muze was maar iemand die vanaf 1960, het jaar dat John president werd, ook aan de knoppen zat.

Op 3 maart spreekt ze over het leven zonder John. Dat is behoorlijk eenzaam. Haar zoontje John jr. die in 1960 geboren werd, scheurde zelfs een foto van de moord uit de krant om te voorkomen dat zijn moeder de vreselijke aanblik weer zou zien. Drie jaar voor de geboorte van John jr. beviel Jackie al van een meisje, Rebecca, dat dood geboren werd. Het aantreden van Castro in Cuba was een moeilijke gebeurtenis voor John die in 1962 ook nog eens de rakettencrisis voor zijn kiezen kreeg maar daar als overwinnaar uitkwam. Jackie vertelt dat John veel historische boeken las, ook in hun vakantieverblijf in Virginia en dat hij leed aan een botziekte waardoor hij niet eens zijn eigen veters kon strikken. Op doktersadvies slikte hij pijnstillers met cocaïne waar hij verslaafd aan raakte.

Op 4 maart vertelt ze over haar moeite met Johnson die haar man opvolgde. Vanwege haar francofiele trekje stuurde die haar als ambassadeur naar Parijs. Ze heeft ook veel contact met Robert, die een oogje op haar had.

Op 23 maart spreekt ze over de verwerking van de dood van haar zoon Patrick. John keek uit naar andere vrouwen en stuurde haar met de kinderen op vakantie, onder andere naar Griekenland, waar ze later Onassis ontmoette. In juni 1962 is ze op Capri als John in Washington een jonge meid aan de haak slaat. Hij ging er van uit dat Jackie ook overspelig was.    

In het vijfde interview op 24 maart maakt ze een karikatuur van het bezoek samen met John in 1961 aan Parijs, waar ze werd ingehaald als een prinses. De goede verstandhouding met De Gaulle raakte na drie jaar bekoeld omdat John en hij politiek niet door één deur konden. Ze haalt zelfs doeken van Cezanne weg uit haar privévertrekken in het Witte Huis. Ook haar bewondering voor minister André Malraux , die zelfs de Mona Lisa meenam om die tijdelijk in de National Gallery tentoon te stellen, veranderde in het tegendeel. Met haar kinderen ging ze in 1964 skiën in Aspen en werd ook losser in de omgang. Tijdens de herdenking van zijn dood zegt ze dat John op eenzame hoogte stond.

In het zesde en laatste interview op 3 juli 1964, na haar ondervraging door de commissie Warren over de moord op haar man waarbij ze niet geïnteresseerd is in de dader, raken haar herinneringen verzuurd en hakt ze op iedereen in. Memoires zijn er nooit meer gekomen, zodat we het met de interviews moeten doen.

Hier mijn bespreking van Eleanor Roosevelt, first lady of the world, hier een gedeelte van de interviews op de site van JFK.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten