Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zondag 23 juli 2017

De zwijgende bokser (2012), documentaire van Dré Didderiëns


Sterk portret van een jonge bokser met sterke vuisten maar een kleine mond

De Eindhovense fotograaf en filmmaker Dré Didderiëns maakte een fantastisch portret van de jonge Roma bokser Juliano Westhiner, die geldt als een belofte voor de toekomst. Didderiëns volgt hem vier jaar lang op zijn weg naar de Olympische Spelen in Londen in 2012. Die weg is bezaaid met klemmen en voetangels, niet in de laatste plaats omdat Westhiner zich verbaal nauwelijks kan uitdrukken, zoals we tijdens interviews zien. Tegelijk met het portret van Westhiner laat Didderiëns de moeite zien waarmee coach Eric van den Heuvel te maken krijgt om zijn pupil in de goede richting te krijgen.

Het documentaire begint met een oefenstage in Ierland in 2008. Van den Heuvel en Westhiner zitten aan het ontbijt in een bed & breakfast, maar Westhiner wil niets eten. Volgens de coach heeft hij wat in zijn maag nodig als hij straks gaat boksen, maar Westhiner is niet zo gemakkelijk te vermurven. Beelden uit het woonwagencentrum in Veldhoven laten zien waar Westhiner vandaan komt. Na een brand woont de familie met zeven kinderen en een papegaai al jaren zeer kleinbehuisd in een noodopvang.

De Europese Kampioenschappen in Bulgarije in 2008 vinden plaats onder moeilijke omstandigheden. Van den Heuvel moet door de telefoon naar de weegkamer informeren en de plaats van de openingsceremonie is niet te vinden, maar de prestaties zijn goed.
Van den Heuvel vindt dat de druk van de belofte groot is op zijn pupil. Hij dient zich eerst nog te kwalificeren.

Vooral zijn gewicht is een probleem. Westhiner moet onder de zestig kilo zijn en dat is hij niet. Daarna breekt hij ook nog zijn duim, waardoor hij zes weken gedwongen rust moet houden. Aanpassing van het trainingsschema is nodig. Verdere complicatie is een mishandeling van een man door Westhiner. De rechter veroordeelt hem tot zes weken jeugddetentie en een cursus sociale vaardigheden. Na die tijd is hij wel weer aangekomen, maar met zijn duim gaat het in ieder geval beter.

De trainer sociale vaardigheden spreekt met Westhiner over zijn gevoelens en leert hem om niet meteen zijn vuisten te gebruiken als hij beledigend met zigeuner wordt aangesproken.

Van den Heuvel krijgt te maken met een ander probleem. Westhiner heeft verkering en zegt daar weinig over, maar wil nog wel door om Olympisch kampioen te worden. De tweekamp tegen Engeland in het najaar van 2009 verloopt echter slecht. Tijdens de WK in Azerbeidzjan komt hij met zijn hakken over de sloot. Naast trainen en werken heeft Westhiner aandacht voor zijn toekomstige vrouw die ook in het kamp woont. Uiteindelijk wordt een nieuwe blessure hem fataal. Als troost kan hij wel zijn dochter in zijn handen houden en dat is ook een mooie prijs.

Het is leuk om te zien dat de gesloten Westhiner soms zijn frustratie uit tegen Didderiëns. De melancholieke liedjes maken de documentaire af. Ze verhogen de sfeer en maken De zwijgende bokser tot een pareltje onder de sportdocumentaires en een mooie voorganger van I am innocent van Mark Limburg en Jeroen Wolf uit 2014.
  
Hier de trailer, hier de site van Dré Didderiëns, hier mijn bespreking van I am innocent.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten