Zucht naar vrijheid leidt tot gewetensnood bij standvastige
gouvernante
De Amerikaan Cary Fukunaga verpakt het oude verhaal van Jane
Eyre die gouvernante wordt van de dochter van de welgestelde en onbezonnen Edward
Rochester in een nieuw jasje. Dat geldt niet alleen voor de vorm maar ook voor
de inhoud. Deze Jane roert haar mondje en doet niet onder voor haar werkgever,
maar staat met hem op gelijke voet.
De chronologische vorm van de roman Jane Eyre, die voor het eerst in 1847 gepubliceerd werd, maakt bij
Fukunaga plaats voor een nogal springerig heen en weer schieten tussen de
verschillende episodes. Gelukkig komt de film na het eerste half uur in geregelde
banen als Jane haar intrek neemt in Thornfield Hall waar haar pupil Adele
Varens, een meisje met een Franse achtergrond, woont.
Daarvoor zien we een en ander over de jeugd van Jane na de
dood van haar ouders door haar vreselijke tante in huis wordt genomen. Deze
feeks doet niet veel anders dan Jane een negatief zelfbeeld bezorgen. Ze is zo
kwaad op haar dat ze haar zelfs naar een kostschool stuurt, waar de lijfstraf een
probaat middel is om de meisjes orde en tucht aan te leren. Jane wordt daar, op
grond van haar verleden, meteen neergezet als leugenares. Ze maakt de school af
en treedt dan in dienst bij Rochester. Ze maakt al kennis met hem als ze hem op
een bospad tegen komt en hij daarbij van zijn paard valt. Hij zegt later, als
ze officieel met hem kennismaakt, dat zij zijn paard behekst heeft, maar
anderzijds is hij geïnteresseerd in gesprekken met de schrandere gouvernante.
Jane weet weinig van mannen en is vooral bevreesd voor de
man met zijn onstuimig karakter. Als ze hoort dat Rochester elders een geliefde
heeft, is ze echter van slag. Wanneer de vooringenomen vrouw, die Blanche heet,
op hun landhuis komt, trekt Jane zich terug. Rochester probeert haar voor zich
te winnen. Hij vertelt haar van een pijnlijke zaak die hem achtervolgt, maar
zegt niet wat dat is. Jane is zo grootmoedig om zich aan hem te binden maar de een
rustig liefdesleven komt niet zo gemakkelijk.
De film begint met de desperate vlucht van Jane uit
Thornfield Hall, nadat de grond daar te heet onder haar voeten is geworden. Ze
stond al in haar bruidsjurk om te trouwen met Rochester toen er een kink in de
kabel kwam. Ze haast zich in het schemer over de heide, komt in een regenbui
terecht en ziet in de verte een huis met een licht. Uitgeput stort ze op de
stoep ineen en wordt gevonden door dominee Rivers die samenwoont met zijn twee
zussen, die zich met hart en ziel over Jane bekommeren en haar eigenlijk voor
het eerst in haar leven een warm bad bezorgen. Ze wordt onderwijzeres op een
dorpsschool maar krijgt dan tenslotte toch nog loon na werken.
Jane Eyre werd
geschreven door Charlotte Brontë, de oudste van de drie zusjes. De verzinsels
die de zusjes met elkaar uitwisselden, zoals hun angst voor spoken, zijn
duidelijk in het verhaal verweven. Het tijdelijke onderdak bij dominee Rivers en
zijn twee zusjes doet denken aan de eigen situatie van Charlotte. Haar zucht
naar vrijheid die steeds weer belemmerd wordt, zowel door haar tante als door
de leiding van de kostschool en haar geweten dat door Rochester zwaar op de
proef gesteld wordt, maken het thema tijdloos.
Mia Wasikowska speelt, tegenover Michael Fassbender als de
onstuimige Rochester, een overtuigende, soms wat stugge Jane. Misschien is het juist
die stijve, ingetogen Engelse sfeer, die de film zo echt maakt.
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten