Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 8 april 2015

Burden of peace (2014), documentaire van Joey Boink



Onversaagbare strijdster voor mensenrechten laat zich niet kennen

Burden of peace is een aangrijpende documentaire over de weerstanden die een mensenrechtenadvocate bij haar werk ondervindt. De belangen die het recht tegenwerken zijn zeer sterk. Tot op de dag van vandaag maken tegenkrachten in vele landen de dienst uit.

Joey Boink en Sander Wirken volgden vier jaar lang de nieuwe hoofdaanklaagster met de mooie naam Claudia Paz y Paz in het door politieke tegenstellingen verscheurde Guatemala.
Vanaf het moment dat ze haar functie met een persconferentie uitluidde, tot en met het moment dat ze uit haar functie gegooid werd en het land uitvluchtte vanwege het gevaar van eigen leven. 

Na de wrede burgeroorlog in de jaren tachtig, toen het rechtse regime van Rios Montt gesteund werd door de Verenigde Staten en er tweehonderdduizend doden vielen, ging de wetteloosheid gewoon door. Regering en maffia raakten nog nauwer met elkaar verweven. Drugsbendes maakten in het land de dienst uit en kregen van justitie weinig tegenstand. Dagelijks vielen er twintig doden. De van het recht overtuigde Paz y Paz wil een eind maken aan de straffeloosheid en het slecht functionerende rechtssysteem. Eerder deed ze voor het bisdom onderzoek naar de terreur tijdens de burgeroorlog. De dag nadat de bisschop de namen van de verdachten genoemd had, werd hij op straat vermoord.

In het eerste jaar zit Paz y Paz een vergadering met medewerkers voor waar de tekorten van het rechtssysteem duidelijk blijken. Op 56 manieren staat in de database het woord ´onbekend´ verkeerd gespeld. Paz y Paz wil dat vanaf dat moment de database goed wordt ingevuld. Tijdens een bezoek aan een regiokantoor waar weinig gebeurt, wil ze verbetering zien. Een vrouw spreekt haar aan over haar vermoorde dochter. Paz y Paz gelast de tweeëntwintig verdachten op te pakken. De gecoördineerde actie geeft haar een goed gevoel. In plaats van vijf wordt nu dertig procent van de moorden opgelost.

In het tweede jaar vinden presidentsverkiezingen plaats. Ze worden gewonnen door Molina, een oud militair, maar Paz y Paz laat zich niet weerhouden om door te gaan met haar werk. Ze heropent de zaken tegen de junta van Montt en laat de vroegere minister van Defensie arresteren. Die is echter niet aanspreekbaar en wordt, tot ergernis van het publiek, naar een ziekenhuis in plaats van niet naar een gevangenis gebracht. Paz y Paz kijkt vermoeid naar de televisiebeelden. Ze ontslaat een aanklager die tijdens een zitting niet kwam opdagen.

In het derde jaar neemt het verzet tegen haar werk verder toe. Er is onrust over arrestaties van leden van de vroegere junta. Ruiz, een zoon van een vroegere minister, zegt in een interview met Boink en Wirken dat hij liever ziet dat Paz y Paz de huidige criminaliteit aanpakt, maar de laatste houdt voet bij stuk en daagt Montt voor het gerecht, die later nog eens president wilde worden en als voorzitter van het parlement een belangrijke stempel op de politiek drukte.
Hem wordt genocide en misdaden tegen de menselijkheid ten laste gelegd. Getuigenverklaringen zorgen voor een einde aan de straffeloosheid, zegt Paz y Paz voldaan, maar de oppositie is furieus en de advocaten van Montt lopen weg. In een sfeer van polarisatie wordt Montt tot tachtig jaar cel veroordeeld, maar door een procedurefout zit hij slechts een nacht in de cel. Wrang voor Paz y Paz die juist erkenning kreeg voor haar werk in San Francisco en Londen. 

In het vierde jaar klaagt Ruiz Paz y Paz zelf aan. Ze wordt zwart gemaakt en dient al in mei in plaats van december van het toneel te verdwijnen. Beelden van gieren versterken de sfeer. Ze verdedigt zich in een rechtszitting en baseert zich daar op de grondwet die haar ambtstermijn op vier jaar heeft bepaald. Haar verweer wordt afgewezen, maar Paz y Paz stelt zich beschikbaar voor een nieuwe termijn. Tijdens de sollicitatieprodecure wordt ze eruit gewerkt. Omdat ze haar leven niet zeker is wijkt ze met haar gezin uit naar Salamanca. De strijd gaat door. Inmiddels onderzoekt ze de verdwijning van de drieënveertig Mexicaanse studenten.  

Hier de trailer op vimeo.
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten