Een haven van data
De Rotterdamse haven wordt het boegbeeld van onze economie
genoemd. In de nieuwe golf van automatisering, een onderwerp dat in de
uitzending van 22 maart j.l. aan de orde kwam toen het over Het werken van morgen ging, staat de mens aan de
kant, is die zelfs een risicofactor. Is dit de kant waar we naar toe willen?
Vijftig jaar geleden werd de eerste container gelost, zegt commentator
Chris Kijne. Dat betekende een revolutie in het goederenvervoer. Rotterdam
profiteerde daar van. In 2003 was het de grootste haven van de wereld,
inmiddels is het voorbij gestreefd door vooral Aziatische havens. Paul Smits
van het havenbedrijf wil daarom niet streven naar de grootste, maar de slimste
haven in de wereld, die goederen op een efficiënte manier verwerkt. Daartoe
moet de haven een informatie hub worden, zoals hij dat noemt, een haven van data.
Het afstemmen van de verschillende processen levert een aanzienlijke besparing
op.
Profeet van dit denken is de Amerikaan Jeremy Rifkin, die al
schreef over het Internet of Things,
het internet van de dingen, die onafhankelijk van de mens met elkaar praten. Tijdens
een diner legt hij uit dat er ook veel ongeschoold werk blijft liggen, zoals
het leggen van kabels. Portbase is een programma dat informatie aan elkaar
koppelt.
De Tegenlicht uitzending, die geregisseerd wordt door Kees
Brouwer, volgt een container vanaf het moment dat het op een schip naar de
Rotterdamse haven vaart. Dat is een bijzonder schip, het grootste ter wereld
met 18000 containers aan boord. Het is leerzaam om te zien hoe de verschillende
fasen van aankomst en verwerking in zijn werk gaan. De loods komt na een
bericht van de kapitein aan de havenmeester aan boord, neemt het stuur over en
loodst het schip naar de aangewezen kade. Roeiers leggen het schip vast. Gevaarlijk
werk omdat ze niet tussen wal en schip moeten komen. Een van hen zegt dat hun
werk moeilijk te automatiseren is, maar later in de uitzending horen we dat
daaraan wordt gewerkt.
De nieuwe APM terminal, die twintig kilometer in zee ligt, wordt
onbemand bestuurd. Er is dan ook geen licht nodig, zegt de man die de gang van
zaken in de gaten houdt. De kraandrijver zit niet meer in de kraan maar achter
een joystick in de machinekamer. Hij houdt daar de afhandeling in de gaten en
grijpt in als dat nodig is. De menselijke factor vormt een risico zegt de
directeur van APM. De nieuwe havenarbeider schrijft de software die voor de
besturing nodig is. In Delft bevindt zich het bedrijf die die software maakt.
Men heeft daar ook een virtuele terminal gebouwd zodat nieuwe werknemers de
havenactiviteiten en de veiligheidsprocedures kunnen leren kennen.
Tegenlicht gaat in op de risico’s van deze manier van
goederenoverslag. Zo bestaat de kans op cybercrime: criminelen kunnen de inhoud
van de containers achterhalen en die leegroven. Andere problemen zijn
stroomuitval, uitval van de mobiele communicatie en hevige sneeuwval. Op de
campus van de RDM werken het bedrijfsleven en onderwijs samen om het idee van
de slimme haven te vervolmaken, bijvoorbeeld met varende drones.
In Alesund, Noorwegen bouwt Rolls Royce onbemande schepen. Een
loods of roeiers zijn niet meer nodig. Een schip wordt met magneten of
zuignappen aan de kade vastgemaakt. In de hal is een simulator waarmee de
ervaring in de kajuit kan worden nagebootst, tot het dobberende gevoel aan toe.
De uitzending eindigt heel mooi met het nummer Who knows where the time goes van
Fairport Convention.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten