Praten over problemen voorkomt nieuwe slachtoffers
Pervert Park is de
bijnaam voor een wijkplaats in St. Petersburg, Florida waar personen die
zedenmisdrijven gepleegd hebben, rustig samenwonen. De officiële naam is
Florida Justice Transitions, een initiatief van Nancy Moran, de moeder van een
zedendelinquent. Zij stelt dat mensen een deel van het probleem zijn of van de
oplossing. Op het terrein wonen honderdtwintig zedendelinquenten. De leiding is
in handen van mensen die zelf een zedenmisdrijf hebben gepleegd en die weten
hoe dat voelt. Tijdens het verblijf worden de bewoners scherp in de gaten
gehouden door de politie. Daarnaast worden er groepsgesprekken gevoerd onder
leiding van therapeut Don Sweeney. Daarin tonen de bewoners hun bljdschap dat
ze betaalbare huisvesting hebben en elkaar kunnen helpen om een nieuw leven op
te bouwen. De Scandinaviërs Frida en Lasse Barkfors volgen een aantal bewoners
van Pervert Park, waarvan ik er vier bespreek. Ook de directeur en therapeut
Sweeney komen aan het woord. Duidelijk wordt dat repressie het probleem alleen
maar groter maakt en dat behandeling een beter antwoord is in een maatschappij
met 500.000 veroordeelden voor seksuele misdrijven.
Peter Naughton was snel verveeld en ging dan problemen
opzoeken. Omdat hij veel naar porno keek dacht hij dat seks normaal was. Hij
werd boos op een meisje dat dit niet wilde en reed naar Mexico om daar een hoer
te bezoeken, maar greep een meisje. Nadat hij zijn achtervolgers van zich
afgeschud had, verkrachtte hij het meisje. Hij vertelt dat geweld tegen vrouwen
altijd een grote rol in zijn leven speelde. Praten is voor hem belangrijk.
Gelukkig ontmoet hij in het park genoeg mensen die zijn verhaal begrijpen. Hij
vindt het niet erg een etiket opgeplakt te krijgen, want dan weet men met wie
men te maken heeft en dan kan men ongewenste praktijken voorkomen.
Jim Broderick (zie poster) geeft leiding aan het park en heeft zelf de
nodige ervaringen met zedenmisdrijven. Hij kwam uit een extreem gezin, waarin
de oppas hem aanzette tot seksuele spelletjes. Op het moment dat hij dacht dat
hij het leven op de rails had, werden zijn vrouw en kind bij een auto-ongeluk
gedood. Daardoor raakte hijzelf de weg kwijt. Twintig jaar lang draaide hij
door. Hij had een obsessie voor vrouwenondergoed, werd eerder al eens voor vijf
jaar vastgezet en kreeg later nog eens twaalf jaar voor verkrachting van een
minderjarige vrouw. Hij kan nu beter omgaan met mensen en spreekt met voorbijgangers
die zien dat de bewoners van het park geen monsters zijn.
Tracey Hutchinson werd misbruikt door haar vader en
herhaalde dat met haar neefjes totdat ze afgeranseld werd door haar tante. Ze
bleef hunkeren naar seks in de tehuizen waar ze verbleef. Hoewel ze van binnen
stuk was, ook letterlijk, .raakte ze toch zwanger, van een man nota bene die
haar probeerde te overrijden. Tijdens de opvoeding van haar zoon Dustin begon
ze weer te drinken en zocht ze weer contact met haar vader. Een man die haar
financieel uit de brand wilde helpen verlangde dat ze als tegenprestatie
seksueel contact had met haar zoon, hetgeen tot heftige schuldgevoelens bij
Tracey leidde. Ze is in tranen omdat ze dit nog nooit tegen iemand verteld
heeft. Dustin vertelde in een YMCA over zijn seksuele ervaringen met zijn
moeder en werd uithuisgeplaatst. Daarop bood Tracey hem haar excuses aan, iets
dat haar vader nog nooit had gedaan. Ze bekende haar fouten om het contact met
haar zoon te kunnen behouden. De jongen ging zelf weer in de fout. Als dertienjarige
vergreep hij zich aan een driejarige en zit nu vast voor een roofoverval.
Tracey doet inmiddels een opleiding en zegt dat ze graag eerder hulp gekregen
had.
Jamie Turner, een jongeman met een punk uiterlijk, vertelt
dat hij aandacht zocht in via een advertentie in contact kwam met een vrouw die
graag wilde dat hij seks had met haar veertienjarige dochter. Sweeney ziet
daarin een geval van uitlokking, zoals vaker voorkomt. Turner vond de
gevangenis een ramp en wil in het park leren omgaan met zijn beperkingen.
Het is mooi om te zien met hoeveel begrip Sweeney deze slachtoffers
van hun eigen geweld tegemoet treedt, hen laat zien dat ze een schakel zijn in
een ketting van problemen die ze doorgeven als ze daar geen inzicht in krijgen,
temeer omdat het stigma niet zo gemakkelijk te verwijderen is.
Het is jammer dat de NPO een ingekorte weergave van de
documentaire heeft vertoond, maar gelukkig is de integrale uitzending te zien
op YouTube.
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten