Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 3 juni 2017

Filmrecensie: Welcome home (2012), Tom Heene


Minimalistische Brusselse film mist diepgaander inhoud

Het speelfilmdebuut van de Belg Tom Heene, Welcome home, voldoet niet aan de verwachtingen. Hoewel de beelden fraai zijn, is het verhaal te dun om tot de verbeelding te spreken. Welcome home is dan ook meer een promotie van de stad Brussel met bijzondere muziek eronder.

De film bestaat uit drie verschillende verhaallijnen die zich allemaal in de Belgische hoofdstad afspelen. In de eerste verhaallijn gaat over een Iraniër die na veertig jaar weer in Brussel terugkeert om het stel op te zoeken waar hij als student bij verbleef. Daarin wordt de stad het duidelijkst uitgebeeld. Samen met hoofdpersoon Lila, die zelf ook drie maanden weg is geweest, hetgeen een band tussen hen schept, loopt Bilal rond om het adres te zoeken waar het stel woonde. Hij vertelt Lila over de bijzondere vrouw van het stel, maar helaas komen we niet meer over haar te weten. De plaats waar haar huis stond, blijkt te zijn afgebroken en daarmee eindigt ook het avontuur.

Een tweede lijn speelt zich af in nachtelijk Brussel en gaat over een stel jonge mensen die voor het Europees Parlement werken en een avondje gaan stappen. In de auto is het al een dolle boel. De wiet gaat rond tussen de medewerkers en de stageaires. Vooral Agnieska is een feestbeest. Door de opwinding rijdt men Lila aan die op de fiets door de stad rijdt. Eerst leidt een botsing nog tot een kras maar later wordt Lila frontaal geraakt en belandt in het ziekenhuis.

Vooraf gaande aan het ongeluk, speelt zich de ontmoeting tussen Lila en haar vriend Benjamin af, die zeer ongerust is geweest omdat Lila de laatste maand niets heeft laten horen. Lila negeert zijn vragen en is vooral geïnteresseerd in zijn lijf, dat ze zo goed kent. De wanverhouding tussen liefde en seks leidt een heftige scène waarin Lila haar vriend wil bewijzen dat seks ook zonder liefde kan. De ontsteltenis is daarna groot waarop Lila het huis verlaat en Benji gedesillusioneerd achterblijft.

Heene begint met een lang shot in de gang van hun appartement waarin we Lila horen hijgen. De toon is niet alleen vol opwinding maar ook vol verdriet. Het zal de gevoelens van Lila verbeelden over de ontoereikendheid van de relatie. Als ze na drie maanden terugkomt bij Benjamin vertelt ze dat ze liever alleen gaat wonen, een privé leven wil hebben. Het had boeiend geweest om, net als over de jonge stel bij wie Bilal een kamer huurde, meer van haar en van Benjamin te weten te komen. Dat had de film meer diepte gegeven.

Manah Depauw speelt haar rol van de nieuwsgierige, uitdagende Lila die meer macht over haar leven wil krijgen vol overgave, Kurt Vandendriessche als Benjamin kijkt wel erg stuurs en doet eerder denken aan een seriemoordenaar dan een man die door zijn vriendin in de steek is gelaten. Steeds verwacht de kijker dat hij tot de aanval overgaat, maar het blijft slechts bij een klap in het gezicht van Lila, die door Benjamin ervan verdacht wordt dat ze drie maanden lang maar wat rond geneukt heeft en eenmaal thuis hem ook als lustobject gebruikt. Nader Farman als Bilal mag er zijn, al blijft ook zijn rol erg afstandelijk. Het minimalisme breekt de kijker tenslotte op. Hopelijk leert Heene bij en komt hij de volgende keer met een film met een diepgaander inhoud.

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten