Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



donderdag 15 juni 2017

Zero days (2016), documentaire van Alex Gibney


De gevaren van een cyberoorlog zijn groot en reeël

Kernoorlogen zijn een verschrikking, maar cyberoorlogen kunnen ook veel schade veroorzaken. Dat is de teneur van de documentaire Zero days van de veelgeprezen en altijd scherpe documentairemaker Alex Gibney, die zelf ook indringende vragen stelt, bijvoorbeeld aan de voormalige Amerikaanse minister Michael Hayden die vanwege zijn connecties met de CIA en de NSA dicht bij het vuur zat toen de Amerikaanse en de Israëlische inlichtingendiensten besloten om een cyberaanval op een Iraanse verrijkingsfabriek voor uranium te beginnen. Barack Obama eindigt de documentaire met alle lof voor de nucleaire deal met Iran die de wereld zoveel veiliger maakt. In het licht van wat Gibney ons in anderhalf uur allemaal heeft voorgeschoteld, is dat ijdele hoop en eerder een grote illusie.

Zero days vertelt de geschiedenis van de nucleaire ontwikkeling van Iran. Ten tijde van de sjah propageerde de Verenigde Staten dat Iran, als dominante macht in het Midden Oosten, kernwapens zou krijgen. Men had in het hoofd dat Iran samen zou werken met Pakistan. Nixon schonk Iran de eerste kernreactor. In 1979 veranderde alles door de komst van de ayatollahs. De Amerkanen namen noodgedwongen afstand van het eerder gevoerde beleid. Iran werkte echter in het geheim samen met A. Q. Khan uit Pakistan. Na de inval in Irak nam de urgentie voor Iran toe om een kernwapen te bezitten. Ahmadinejad juichte de nucleaire ontwikkeling in Natanz toe en verwenste de VS. Bush kon zich niet veroorloven om na Irak ook nog Iran binnen te vallen. Men zon op een ander middel. Israël dat ook nog een appeltje met Iran te schillen had deed mee. Het virus Stuxnet was zeer geschikt om schade aan de verrijkingsfabriek toe te brengen. Dat gebeurde dan ook dan in te breken in de controlekamer. Omdat de Israëli op eigen houtje verder gingen met het project, werd het virus bekend, als eerste in Rusland, maar daarna ook in de Verenigde Staten. De besmetting was een koekje van eigen deeg waar de betrokkenen verder niet over willen praten. Ook Obama kwam voor het blok te staan. Hij koos ervoor om de geheimhouding te handhaven en zich te conformeren aan het ingezette beleid dat de technici heel veel ruimte geeft.

Detectie van het virus door de jonge honden van Symantec maakt een belangrijk deel van de documentaire uit. Ze onderscheidden drie soorten hackers: criminelen die uit zijn op geld, hackivisten die het hacken vooral als een avontuur zien en staten die zich instellen op een nieuwe manier van oorlogvoeren. Door diepgaand onderzoek kwam men er achter dat er alleen een staat of meerdere staten achter konden zitten. Gezien de context moest het wel de Verenigde Staten zijn die de actie om de verrijkingsfabriek te beschadigen, hadden ingezet. Paradoxaal genoeg leidde de aanval juist tot een grotere productie van verrijkt uranium in Iran. De actie van de Amerikanen keerde als een boemerang naar hen terug.

Gibney spreekt met een vervormd in beeld komende vrouw die nauw bij de actie betrokken was. Later zien we haar in het echt. Ze zegt dat ze een actrice is maar dat de gevaren voor de wereld daarmee niet kleiner zijn. Inmiddels zijn de mogelijkheden met cyberaanvallen gegroeid en ook veel gevaarlijker geworden. De kwetsbare moderne samenleving kan gemakkelijk door kwaadwillenden lam gelegd worden. Zero days is een waarschuwing aan de mensheid. Het laat zien waar de nieuwe technologie toe leidt als er geen veiligheidskleppen zijn ingebouwd. Juist de geheimhouding van dit soort, aan spionage verwante, activiteiten kan tot een negatieve spiraal leiden die het leven van de mensheid op het spel zet.

Hier de trailer, hier de uitzending van Tegenlicht uit 2014 Zero days: veiligheidslekken te koop die meer in het algemeen op het probleem ingaat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten