Ziekte van dochter zet verhouding met de moeder onder druk
De titel De lengte van
liefde duidt op het feit dat mantelzorg zijn grenzen heeft. Anna Peeters
maakt dit duidelijk in haar documentaire over de 21-jarige Jasmijn die lijdt
aan de gevolgen van een hersenbloeding en haar moeder Peronne die haar al jaren
verzorgt. Om hun gespannen relatie wat meer lucht te geven, verbouwt men de
schuur tot een huisje voor Jasmijn.
Anna Peeters filmt moeder en dochter om te beginnen tijdens
een wandeling die ze waarschijnlijk dagelijks maken. Op een bepaald moment
vindt Jasmijn het wel genoeg en lopen ze weer terug. Peronne lijkt last te
hebben van de camera die hen volgt en hun woorden opvangt. Het geheel komt
nogal gemaakt over.
Dat geldt ook voor een volgend fragment, waarin we een
drukke familiebijeenkomst zien tijdens nieuwjaarsdag. Peronne houdt Jasmijn,
die een rustig plekje opzoekt, goed in de gaten. Ze zet een garnalencocktail
voor haar neer en laat haar acclimatiseren. Jasmijn trekt zich vervolgens terug
in een slaapkamer en reageert, zoals steeds, verschrikt als haar moeder haar
aanraakt om te zeggen dat het tijd is om naar huis te gaan. Peeters werpt een
lange shot op Peronne die met de nodige zorgen achter het stuur zit, terwijl Jasmijn
op de achterbank slaapt.
Bij een kampvuurtje met haar broer en zijn vriend is ze heel
wat opener. Ze maakt minder de indruk van een pop die als was is in de handen
van een ander, maar praat realistisch over de onzekerheden in haar leven vanwege
de chaos die in haar hoofd huist en het onbegrip van haar moeder. We zien dat laatste
vervolgens in beeld gebracht als de moeder boodschappen inruimt, terwijl
Jasmijn zit te eten. Vanwege de herrie vlucht ze naar buiten en laat haar
moeder vertwijfeld achter. Anderzijds kan ze ook wel uithuilen bij haar moeder
als het leven te zwaar voor haar voelt.
Peronne heeft haar eigen ouders als uitlaatklep. Als ze bij
hen op de thee is, vertelt ze dat ze er helemaal door heen zit. Het wordt
duidelijk dat een mens een grens heeft als het gaat om de zorg voor een ander.
Ook de inrichting van het huisje vraagt veel van haar energie. Jasmijn kan die
kwijt in haar dansclubje, al doet ze ook wel eens oordopjes in en rust ze uit
op een bank.
Moeder en dochter gaan er samen een weekend op uit. Dan
blijkt hoe enorm Peronne Jasmijn op de lip zit. Het is goed dat ze erover
proberen te praten, want het is voor Jasmijn niet gemakkelijk heen en weer
geslingerd te worden tussen haar afhankelijkheid en haar behoefte aan ruimte
voor zichzelf. Peronne van haar kant kan haar ingebakken zorgzaamheid ook niet gemakkelijk
veranderen. Je leven in dienst stellen van een ander leidt gemakkelijk tot
uitputting. Het zou heilzaam zijn als de twee over hun relatie met een ander
zouden kunnen praten.
Het is opvallend dat de vader van Jasmijn geen enkele rol
speelt in de documentaire. Wellicht was het een keuze van Peeters om zich
helemaal te concentreren op de moeder dochter relatie. In ieder geval was het
dapper van de twee om hun leven zo openhartig met ons te delen.
Hier meer
informatie op de site Cleeft, waaronder een trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten