Een boekje open over de jonge David Bowie
Alan Yentob, medewerker van de BBC, was erbij toen David
Bowie zijn rol aflegde van Ziggy Stardust en nieuwe wegen insloeg. Hij volgde
de bijzondere zanger, geboren als David Robert Jones in Brixton op 8 januari
1947, op tournee door de Verenigde Staten en praat met hem tussen de nummers
door over diens leven, werk en ideeën.
In zijn introductie vertelt Yentob dat Bowie in 1975 leed
aan een cocaïneverslaving maar anderzijds een grote artistieke en creatieve
ontwikkeling doormaakte. Hij nam afscheid van zijn alter ego Ziggy Stardust en
legde met zijn Diamond Dogs tournee een basis voor een album met een meer
soulachtig geluid, Young Americans.
In 1973 was het laatste concert in Hammersmith Odeon in
Londen, waarin Bowie in de figuur van Ziggy Stardust van zich liet horen. Tegen
Yentob zegt Bowie dat hij zichzelf helemaal niet extravagant vindt, maar dat
het een rol was die hij zich aan meette. Bowie deed eerder een mime- en een
muziekopleiding en probeerde deze twee kanten in zijn optredens met elkaar te
verbinden.
Na zijn laatste concert van Ziggy Stardust vertrok hij naar
de Verenigde Staten om daar nieuwe inspiratie op te doen. Hij zoog de sfeer in
het westen met grote teugen op. Zijn fantasie werd erdoor vergroot. Tijdens een
optreden in Hollywood trad Bowie in de voetsporen van Aladin Sane, een ander
alter ego van schizofrene aard. Hij zingt daarin de regel die ik vertaald heb
als: ‘Breek, schat, breek, laat me zien wie je bent’. In de auto door Los
Angeles vreesde hij aangehouden te worden door de politie, die met loeiende
sirenes dicht in de buurt was. Hij voelde de onrust van de Amerikaanse
maatschappij al toen hij daar aankwam ten tijde van een aardbeving.
Bowie laat Yentob zien dat hij zijn teksten verknipt om zijn
verbeelding aan te zwengelen. Het brengt hem nieuwe inzichten. Hij wilde nooit
een rockster worden maar zijn pogingen met een jazz saxofoon liepen op niets
uit en daarom bekeerde hij zich tot de rock and roll. Schrijven vond hij ook
fantastisch. Als kind was hij al goed in opstellen.
Het nummer Changes
drukt uit dat men met de persoonlijkheid allerlei kanten op kan. Bowie was
gefascineerd door de Japanse Kabuki maskers en liet er zelf ook een maken. Japanse
kledij zorgde voor een verdere aanvulling om zijn nummers in driedimensionale
richting aan te kleden. Zijn fans deden hem graag na. Bowie vond het prima dat
ze zelf ook hun eigen fantasie gebruikten. Hij vertelt dat zijn succes hem
voorkwam alsof hij in de auto zat bij iemand die opeens hard optrot. Het was
een dubbel gevoel van prettig en onprettig en in ieder geval iets dat hem
overkwam.
Space oddity
vertelt over Major Tom, een derde alter ego. Bowie was in de war over rollen,
die steeds wel iets over hem zelf vertelden. Ziggy Stardust ziet hij achteraf als
een monster. Het begon als een experiment dat uitgroeide tot iets wat niet meer
te beheersen viel. Een fan refereert aan Jimmy Hendrix die in 1970, net als
Janis Joplin, het leven liet omdat hij teveel geleefd werd. Ziggy Stardust was
dan ook een archetype die hij in Hammersmith Odeon ten grave droeg om verder te
gaan met zijn kleurrijke carrière.
Hier
de introductie van de documentaire op de site van David Bowie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten