Gevolgen opwarming aarde op gevoelige wijze in beeld
gebracht
De Belgische filmmaker Pieter van Eecke tekende vijf jaar
geleden samen met Fabrizio Scapin voor de aangrijpende documentaire Goudougoudou over de aardbeving in Haïti
vanuit de inwoners zelf gezien en reisde vervolgens alleen door naar Bolivia om
daar een portret te maken van een skiliftbediende in de Andes die werkloos is
omdat de sneeuw al jaren uitblijft. De documentaire geeft een scherp beeld van
het probleem van de klimaatverandering, maar is het daarnaast vooral een hele
esthetische portret. Het schilderachtige hutje boven op de berg Chacaltaya, waar Samuel Mendoza
woont is, zoals de poster laat zien, een toonbeeld van schoonheid.
De esthetiek spreekt verder uit de kleurige kleding van de
danseressen die optreden tijdens een feest op de berg. De bus die hen daar naar
toe brengt, kan vanwege de gladheid de berg niet op, waardoor het gezelschap
genoodzaakt is om over de glibberige stenen omhoog te klauteren, de leden van
de fanfare ook nog eens met hun instrumenten. Samuel in zijn nette pak probeert
nog wel wat platgereden sneeuw te verwijderen maar dat heeft weinig zin, net
als zijn verdere vruchteloze leven.
Inmiddels dooit het alleen maar en dat maakt de aanblik boven
de vijf kilometer hoogte desolaat zoals mensen kennen die wel eens op
skivakantie zijn geweest en mindere omstandigheden troffen. De toestand in de
Andes is echter van blijvende aard, al hoopt Samuel, gezien zijn peinzende blik
in de verte, nog steeds dat het weer zal gaan sneeuwen. Tegelijk rouwt hij om
zijn vader Alfonso die hem het vak van liftbediende leerde, maar ten val kwam
en van de berg naar beneden stortte. Later gaat hij, op weg om zijn stem uit te
brengen, langs bij de begraafplaats, waar zijn vader, en wellicht ook zijn moeder,
een plekje heeft dat alleen met een ladder bereikbaar is.
Onderzoekers die meetapparatuur op de berg hebben opgesteld,
kunnen hem niet geruststellen. De sympathieke wetenschappers bieden hem nog wel
een lift naar boven als hij vier uur gaans naar zijn zus in de stad is geweest
die een mooi Boliviaans bolhoedje draagt, zijn kleren repareert en hem een
goede maaltijd voorzet. Ze raadt hem af om weer naar boven te gaan, maar Samuel
kan daaraan geen gehoor geven. Er zijn nu eenmaal nog altijd toeristen die op
bezoek komen in de berghut, daar bijkomen van de ijle lucht en een kop thee of
zelfs zuurstof aangeboden krijgen. In de groepsruimte staat de urn van de
voorzitter van de Andes Club die twee jaar daarvoor op de berg omkwam. Samuel
wijst de toeristen op de gletsjer die vroeger over de bergwand liep, maar die
nu verdwenen is. Sinds 2000 is het veel warmer geworden, zegt hij tegen de
professor die een dagje met hem gaat skiën, dat net nog in het bovenste
gedeelte van de berg kan. De vrouwelijke wetenschapster vertelt Samuel dat de
draaiende winden rond de berg de verwarming veroorzaken. De wetenschappers
praten er onderling over dat de onderzoeksresultaten hen tot nadenken stemmen
en wellicht om een verandering van hun leefpatroon vragen.
De rustige beelden, geschoten door John Legraie, weerspiegelen
de rust die in de Andes hangt. Van Eecke vertelt er weinig bij, maar laat de
beelden spreken. Ook lokale sjamanen kunnen de berggoden niet gunstig stemmen. Duidelijk
zien we een witte wereld op zijn retour en het gruis dat overblijft. Het is een
teken van de klimaatverandering die ook op de radio van Samuel te horen is. De
beelden stemmen droevig, ook al blijft Samuel geduldig doorploeteren.
Hier de trailer
van Samuel in the clouds die
in het Spaans Samuel
en las nubes en
in het
Nederlands Samuel in de
wolken heet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten