Burgeroorlog verwoest ook een gezin
Sean McAllister (Hull, 1965), bekend van de documentaire Japan: a story of love and hate (2008), vertrok na het helen van de relatie tussen Naoki en Yoshie naar Syrië, waar hij gedurende meerdere jaren de verhouding volgde
tussen de Palestijn Amer en de Syrische Alawiet Raghda die elkaar in een
Syrische gevangenis ontmoetten. Dat was anderhalf jaar voor de opstand in 2011,
onderdeel van de Arabische Lente. Zijn portret van het gezin is direct.
McAllister laat zien hoe de oorlog een wig drijft tussen personen en een hechte
liefdesrelatie ontwricht.
McAllister ging in 2009 in op een uitnodiging van de
Syrische regering om het land te bezoeken. Hij kwam onder andere in Palmyra en
wilde meer weten dan de gebruikelijke toeristische praatjes over de gevangenis
aldaar. Dat bracht hem naar Damascus waar Amer woonde met zijn drie kinderen,
terwijl Raghda weer in de gevangenis zat. Dat had te maken met het boek dat ze
schreef over haar ontmoeting met Amer. Deze vertelt dat hij haar voor het eerst
zag door een gaatje in de muur van de gevangenis. Haar gezicht was bebloed door
de mishandeling die zij als Alawiet nog sterker dan anderen ondervond. Amer
zegt ook dat men in Syrië zijn leven nooit zeker is. Men kan altijd opgepakt
worden en verdwijnen. Op dat moment woont hij nog met zijn kinderen Shadi, Kaka
en Bob in Tartous.
McAllister maakt een uitstapje naar het jaar 2000 toen Assad
het stokje van zijn vader overnam, democratische hervormingen beloofde maar die
nooit uitvoerde. In 2011 worden Amer en Kaka vanwege een demonstratie door de
politie afgetuigd, waarop hij met zijn kinderen naar het Palestijnse
vluchtelingenkamp Yarmouk vertrekt. De euforie over de vrijlating van Raghda
duurt maar kort. Ze heeft teveel geleden om de draad weer op te pakken.
McAllister die ook vijf dagen wordt opgepakt, voelt aan den lijve wat Raghda
heeft meegemaakt. De onzekerheid of ze in leven zou blijven veroorzaakte zoveel
stress bij haar dat ze niet tot rust kon komen. Omdat de camera en de beelden
van McAllister in beslag zijn genomen, vlucht het gezin naar Libanon.
Raghda voelt zich ontheemd en weet niet wat ze wil. De
oorlog vraagt steeds meer slachtoffers. Ze krijgt ruzie met Amer en loopt weg.
De UNHCR kan weinig voor Amer doen. De jonge Bob vraagt aan iedere vrouw of zij
soms zijn moeder is.
In 2013 is het gezin herenigd in Parijs. We horen dat Raghda
na drie maanden is teruggekomen en dat het gezin asiel heeft gekregen in
Frankrijk. Raghda is nog steeds ongelukkig. Het leed is van haar gezicht af te
lezen.
In 2014 is de toestand nog weinig verbeterd. De verhouding
is verkild. Kaka speelt voor disc jockey en zegt dat zijn ouders gevangen
zitten in een kooi. McAllister probeert het ijs te breken, maar slaagt daar
niet in. De toestand verslechterd als Raghda een zelfmoordpoging onderneemt. De
kleine Bob heeft het maar moeilijk met het geruzie tussen zijn ouders.
In 2015 is Amer blij met zijn leven als boer. Zijn kinderen
wonen bij hem terwijl Raghda voor de Syrische oppositie werkt en in Turkije
woont. Ze voelt zich daar beter en gaat terug naar haar gezin als ze zich
sterker voelt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten