Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 12 november 2016

Forengie (2015), documentaire van Eline Flipse


Ontwikkelingshulp vraagt geduld van weldoeners

Het is alweer vijf jaar geleden dat Eline Flipse van zich liet horen met Onze krant, een documentaire over een moeizame weg die een onafhankelijke krant in Rusland gaat. Inmiddels heeft ze, met Erik van Empel achter de camera, een innemende roadmovie gemaakt over Nederlanders die als missionarissen nieuwe stijl ontwikkelingshulp verlenen in Ethiopië. Daarmee legt ze pijnlijk bloot dat de vroegere benadering van het Westen niet meer van deze tijd is.

Het stel Paul en Annelies pakt de koffers en reist samen met de 94-jarige Anita, die haar sporen als weldoener verdiend heeft, naar een streek in Ethopië waar ze onderzoeken welke projecten ze zullen steunen. Ze hebben daartoe een zak geld meegenomen die ze opgehaald hebben met collectes of donaties. Allereerst gaan ze naar een aangelegde waterbron die gesponsord is door Anita. Helaas kan zij er zelf niet naar toe want de heuvel die ze daartoe af moet is erg steil. Maar dat betekent niet dat ze er niets van meemaakt. Na afloop van de ceremonie komen de dorpelingen naar de auto toe om haar een hand te geven. Ze vertelt dat haar vader overleed toen ze drie maanden oud was, dat haar moeder met haar rondreisde en in pensions leefde en dat ze later een baan vond bij het Rode Kruis.

Paul had een belangrijke baan in de muziekindustrie maar wilde zijn leven meer inhoud geven. Annelies zet haar vraagtekens bij hun manier van werken. Moeten gezonde Afrikanen zo nodig ontwikkeld worden? Is het zoveel beter dat ze ’s avonds voor de televisie zitten dan rustig uitkijkend voor hun hutje? De twee bezoeken een missiepost om te horen of de zusters nog wensen hebben. Speak from your heart , zegt Paul, wetend dat de altruïstische zusters niet gauw iets voor zichzelf zullen opeisen. Ergens anders bezoeken ze een dorp dat nodig een schoolgebouw nodig heeft. Daarmee zijn ze er nog niet want er moet ook personeel zijn om les te geven. Paul en Annelies bespreken op de terugweg in de jeep of het verstandig is om geld in het project te investeren. Eerder al had hij ergens een molen achtergelaten, maar die ligt nog steeds ingepakt op de grond, omdat er toch geen behoefte aan was. Een man van een hulporganisatie zegt dat ze het geld beter aan hen kunnen geven in plaats van zelf alles willen controleren. Annelies vraagt zich inderdaad af of zij het verschil kunnen maken.

Hermann is leraar op een landbouwschool gaat samen met ecoloog Harry op pad voor een goede doelen stichting in Urk. Ze willen met subsidie van de Nederlandse overheid een melkveebedrijf beginnen om daarmee boeren in de omgeving te leren hoe ze productiever kunnen worden. Ploegen met een tractor gaat een heel stuk sneller dan met een os. Hermann heeft aan een meer een coöperatie gesticht die de visvangst moet verbeteren. Harry wil een nieuw visproject starten maar dat ligt nogal uit de route. Tijdens de reis vragen de mannen zich af hoe ze de vis in godsnaam op de markt moeten krijgen. Daar hebben ze een helikopter voor nodig. Veel van de vissers die aanwezig zouden zijn, zijn niet op komen dagen, waarop Harry en Hermann ontmoedigd de terugreis aanvangen. Inmiddels zijn er ook problemen met het landbouwproject. De lokale mensen willen inspraak maar dat gaat Hermann en Harry te ver. Het is hun project. Anderen mogen meehelpen om ervan te leren, maar zij bepalen het beleid. Harry verzucht dat het niet gemakkelijk is om samen te werken omdat de Afrikanen een heel andere manier van leven hebben.

Een zwarte man praat met verstand van zaken over de projecten. Afrika levert nog steeds in in vergelijking met het Westen. De blanke accepteert niet dat de toestand anders is dan in de tijd van de missionarissen. De wereld is kleiner geworden en Afrikanen weten wat ze willen. Ze beslissen zelf met wie ze samenwerken. Business based project kunnen ook samen met de zakelijke Chinezen uitgevoerd worden.  

Hier mijn bespreking van Onze krant.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten