Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



maandag 14 november 2016

Leonard Cohen – I’m your man (2005), documentaire van Lian Lunson


Groots vertolker van menselijke gevoelens

De documentaire Leonard Cohen – I’m your man bouwt voort op een concert dat in januari 2005 in Sydney werd gegeven als eerbetoon aan Leonard Cohen. De popmuzikanten zien en horen we terug in de documentaire die wordt aangevuld met interviews en beelden uit het leven van de legendarische dichter en zanger Cohen (Montreal, 1934) die op 7 november j.l. overleed.

Nick Cave opent met I’m your man. Hij vertelt dat hij in zijn jeugd zeer onder de invloed van Cohen stond. Zijn muziek veranderde zijn leven. U2 lid The Edge noemt zijn teksten profetisch en Bono zijn werk als songwriter een ambacht, waar hij zich niet gemakkelijk van af maakte. In de dichterlijke scene in Montreal was men zeer kritisch op elkaars teksten. De joodse Cohen werd geïnspireerd door de diensten in de synagoge, maar ook door stripboeken. Schrijven is volgens hem een taak die men elke dag weer moet volbrengen, ook al is het resultaat niet altijd om over naar huis te schrijven. Het wordt gemakkelijker als men niet te veel verwachtingen heeft. The Handsome Family bezingt dat in A thousand kisses deep.

Rufus Wainwright leerde Cohen kennen via zijn dochter Lorca. Hij zag eerst een man in onderbroek die in de keuken een gewond vogeltje voedde en daarna een man in een maatpak. Omdat de vader van Cohen in de kledingindustrie werkte, voelde Cohen zich meer op zijn gemak in een pak dan in een spijkerbroek. Wainwright zingt samen met zijn zus Martha Everybody knows. De ontboezeming van Cohen over een vriendin van een vriend die hij probeerde te verleiden met een gedicht wordt door Martha fraai vertolkt in The traitor.

De dood van zijn vader op negenjarige leeftijd aanvaardde Cohen als een levensfeit. Hij leest voor uit het voorwoord van de Chinese editie van zijn boek Beautiful losers en stelt zich daarin heel bescheiden op. It will be your will, zingt Antony net zo ingetogen en Beth Orton vervolgt met de prachtige ballade Sisters of mercy. Minder bescheiden was Cohen na zijn vertrek naar New York in het Chelsea Hotel. Zijn moeder kon zijn seksuele uitspatting met Janis Joplin, bezongen door Rufus Wainwright in Chelsea hotel nr. 2, niet waarderen en zelf zegt hij dat het een uitzondering was. Ook de kwalificatie womanizer moeten we volgens hem met een korrel zout nemen.

Suzanne, gezongen door Nick Cave en bijgestaan door de backvocals van Perla Batalla en Julie Christensen, was de vrouw van een vriend. De tekst is maar deels op de werkelijkheid gebaseerd. Het album Death of a ladies man (1977) kwam uit in een nare tijd waarin Cohen van zijn vrouw en kinderen scheidde. Hij werkte samen met Phil Spector maar kreeg geen greep op de plaat, die later door de punkbeweging omarmd werd. Javis Cocker zingt het nummer I can’t forget van dat album: I can’t forget but I don’t know what. Daarna raakte Cohen aangetrokken door het zenboeddhisme. Hij kreeg les van Roshi en liet zich wijden tot monnik. Hij leerde dat er meer versies van hemzelf waren buiten de versies die hij al kende. Perla Batalla en Julie Christensen bezingen in Anthem het luiden van de klokken die nog geluid kunnen worden.

Bono was weg van het nummer Hallelujah. Cohen vertelt over een verhaal uit de Bagwa Gita waarin een generaal op een strijdwagen zich realiseert dat het leven een spel is dat geregisseerd wordt door de goden en dat hij zijn lot moet aanvaarden. Tenslotte brengt Cohen Tower of song ten gehore samen met U2. Bono zegt dat Cohen ondanks zijn somberheid over de wereld met zijn schoonheid van zijn werk de waarheid diende. Dat hij moge rusten in vrede.
jhij
Hier de trailer, die opent met een uitspraak van Bono, hier het gedicht A thousand kisses deep gesproken door Cohen, hier diens Hallelujah.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten