Tegenstelling tussen vader- en moederland schreeuwt om verzachting
De geest lijkt uit de fles. Overal in de wereld heerst een
sfeer van haat en verdeeldheid. Ook in Nederland. De recente actie tegen de
nieuwbakken politica Sylvana Simons is een triest dieptepunt. De oproer van
Erdogan aan Turken om de straat op te gaan na de, volgens hem, verijdelde coupe
poging, heeft hieraan meegewerkt. Het inspelen op sentimenten is echter een
weinig productieve weg om tot oplossingen te komen voor problemen in de wereld
en in Nederland. Het is te hopen dat de sfeer tijdens de meet-ups hier niet
onder te lijden heeft en dat er een begin wordt gemaakt met meer
vredelievendheid. De urgente ecologische problemen vragen namelijk om
eensgezindheid.
Regisseur Halil Özpamuk onderzoekt wat er schuil gaat achter
de massale steunbetuiging aan het Turkse bewind door de Nederturken. De gespannen
verhouding tussen vaderland Nederland en moederland Turkije splijt de ziel van
vele Erdogan aanhangers.
Abdurrahman woont in een achterstandswijk in Rotterdam en
heeft daar een sigarenwinkel, annex reparatiezaakje voor mobiele telefoons.
Zelf voelt hij zich ook een reparateur van menselijke zielen. Hij praat met
klanten over het Ottomaanse rijk waar hij zelf een groot voorstander van is.
Erdogan is volgens hem de man die alles kan. In politiek opzicht schaart hij
zich achter de nieuwe partij van PvdA afvallers Denk. Hij gaat op het eind
zelfs naar Mogadishu om eten uit te delen aan de armen.
De Marokkaan Mohamed vindt de economische toestand in
Turkije dankzij Erdogan sterk verbeterd. Het zou Europa volgens hem sieren om
de president een hart onder de riem te steken door hem onvoorwaardelijk te
steunen. Hij vindt de houding van Europa dan ook maar slap.
Hüseyin is taxichauffeur in Amsterdam en woont sinds 1979 in
Nederland. Tijdens de lunch discussieert hij met een Marokkaan die Erdogan geen
goede islamitische leider vindt. Meer een fopspeen met een islamitisch jasje
aan.
Yusuf woont in Wateringen, komt uit de Schilderwijk en heeft
daar een halal restaurant. De politieke discussies zijn daar niet van de lucht.
Zelf praktiseert hij zijn geloof niet maar voedt zijn kinderen wel als zodanig
op. Ze gaan naar de moskee, voetballen op zaterdag en zitten op een
christelijke school. Hij zegt dat er een diep instinct naar boven kwam na de
emotionele oproep van Erdogan om steun te betuigen aan de democratie. Ook hij
is teleurgesteld in de slappe houding van Nederland. Hij ziet in Erdogan een
sterke leider die weet wat er moet gebeuren. Volgens hem is dat geheel naar de
wens van de Turken. Het is treurig dat zijn moeder na veertig jaar nog steeds
geen Nederlands spreekt.
Het gevoel van onbehagen is groot onder de Nederturken, zo
horen we in de gesprekken die Hüseyin voert. Veelal voelt men zich hier niet
geaccepteerd. Gelukkig is er nu de PvdA afsplitsing Denk., die het voor hen
opneemt. Hüseyin voert actie tegen de felle bewoordingen waarmee Ebru Umar zich
in de media over Erdogan heeft uitgelaten. Hij heeft zelfs een klacht
ingediend, in Turkije wel te verstaan, want in Nederland doet men daar niets
mee. Hij bezoekt een herdenkingsdienst voor de slachtoffers van de coupe. Daar
spreekt een Turkse minister van de AK partij die het vuur nog eens oprakelt.
Een Nederlander zal nooit begrijpen wat het is om een Turk in Nederland te zijn. Ze hebben niet eens door dat ze treiteren. Dat ze pesten. Ze zijn zelf geen target. Ze voelen niks. Ze roepen geitenneuker, idioot, en weet ik veel wat, maar voelen niet wat de ander voelt. Ze gooien met drol in andermans gezicht, maar voelen niet hoe het is om uitgesmeerde drol in je mond in je ogen te hebben.
BeantwoordenVerwijderenIn de media in de kranten, dag in dag uit. Turken hebben er schijt genoeg van. Ik vind Turken echt netjes echt beleefd. Als ze hetzelfde zouden doen als die Nederlanders die hen vernederen kleineren vies aankijken.. misschien moeten ze dat gewoon doen. Hen behandelen zoals ze ons behandelen. Dit is wat jullie willen? Hier voor je. Het tijd voor ons om ons rug te keren. We blijven niet achter hun kont aanlopen.
Metin Kulunk is al vanaf zijn 14'de bezig voor de samenleving. Hij heeft in verschillende steden gewoond. In het oosten, in Istanbul. Hij heeft heel veel betekend voor kinderen, jongeren en ouderen. Hij heeft een visie en een doel, vol liefde en respect. Wat een contrast met die haatdragende racistische islamfobe niveau loze Hollanders. Wat een verschil!! Hij heeft zoveel kennis, ervaring, kent het leven. Hij is tijdens de eerdere coup in de gevangenis gegooid en gemarteld. En hij blijft doorgaan met het helpen van mensen. Wat een wil wat een kracht. Welgemanierd, wijs..
BeantwoordenVerwijderenwat een verschil met die broekies in de Tweede kamer. Nee, ik heb respect voor mensen met karakter, met persoonlijkheid. https://www.youtube.com/watch?v=fuitG55zLc8