Meesterwerk doordrenkt van alcohol
De Canadese regisseur Ted Kotcheff (1931, links boven op de poster) heeft in zijn
leven films gemaakt waarbij geweld een belangrijke rol speelde, zoals in Rambo (1982) met Sylvester Stallone. Elf
jaar eerder maakte hij een meesterwerk waarin angst en geweld gesitueerd zijn
in de Australische outback. Daar werkt een leraar uit Sydney, John Grant
geheten. Op het moment dat de zomervakantie begint, in onze kersttijd, wil
Grant met de trein terug naar zijn geliefde Robyn. Hij ziet haar in zijn
verbeelding al sensueel in een laag uitgesneden badpak aan het strand, maar
bereikt haar niet.
In een film met prachtige beelden zien we de net Engels pratende
Grant (een mooie rol van Gary Bond) steeds meer verloederen. Het biertje dat
hij drinkt met caféhouder Charlie in zijn standplaats Tiboona is nog tot daar
aan toe, maar als hij tussendoor een nacht doorbrengt in Bundanyabba slaan alle
stoppen door. Hij boekt een kamer in een verlopen hotel met een receptioniste
die al niet helemaal lekker is en steeds water over haar huid wrijft om de
hitte te verdragen. Vervolgens komt hij in de plaatselijke bar in contact met
politieagent Crawford. Deze houdt wel van een glas bier. Het is tenslotte
vrijdagavond.
Wonderlijk is een moment in de volle bar waarin op een
scherm de gevallenen worden herdacht. Iedereen is daarbij stil en staat pal,
waarna het leven en zuipen weer gewoon door gaat. Crawford neemt Grant mee naar
een eethuis waarin ook gegokt wordt. Een simpel spelletje kruis of munt waarmee
veel geld te verdienen valt. Doc Tydon (Donald Pleasance), een arts die door de
alcohol aan lager wal is geraakt, zit aan een tafeltje en houdt de score bij.
Hij eet het deel van de maaltijd die Grant laat staan.
Grant besluit een gokje te wagen en wint fors. In zijn
hotelkamer bedenkt hij dat als hij nog even doorgaat, zijn schoolboeken niet
meer nodig heeft. Zoals te verwachten is, verliest hij al zijn geld en wordt
gedesillusioneerd wakker. De oudere Tim Heynes ontfermt zich over hem in een
bar en neemt hem na een glas whisky mee naar huis, waar de onvermijdelijke
kerstboom in de huiskamer staat. De man weerstaat de mededeling van zijn
dochter Jeanette dat het eten klaar staat, want eerst moet er een aperitief
gedronken worden. Als de vrienden Dick en Joe binnenvallen is het hek van de
dam. Grant vindt al die drukte te veel en houdt zich bezig met Jeanette die
niet vies is van een vrijpartij, maar teleurgesteld wordt als Grant op een
rustige plek in de buitenlucht opeens moet overgeven.
Inmiddels is ook Doc van de partij. Grant wordt wakker in
diens sjofele woning. Hij wil weg maar kan niet en gaat mee op een jachtpartij
met Doc, Dick en Joe (zie afbeelding linksonder), die beestachtig verloopt. Het geknal op kangoeroes doet
pijn aan de oren, maar volgens de aftiteling is alles met inachtneming van de
regels voor de jacht verlopen. De jacht ontaardt echter in een vreselijke orgie,
waarbij het onmogelijk is zelf ook maar een borrel te nemen. De nadorst van
Grant is zeer overtuigend. Net als het eind van de film waarin hij probeert een
lift naar Sydney te krijgen.
Wake in fright is
gebaseerd op de gelijknamige roman van Kenneth Cook.
Hier
de trailer van de nieuwe release in 2013. De film uit 1971 is in zijn geheel op
YouTube te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten