Een kijkje in de zelfkant van het leven
In deze docufictie, geheel met de mobiele telefoon gemaakt,
gaat Boris Gerrets in Londen op zoek naar onbekenden die hij zelf kon zijn of
misschien wel is.
Hij begon met een heel simpele vraag: hoe zou het zijn om in
het leven van een wildvreemde te stappen. Deze typt hij in op zijn mobiele
telefoon. Hij filmt daarmee in de undergrond
op zoek naar een slachtoffer, merkt op dat verhalen in alle hoeken en gaten
zitten maar de meeste nooit verteld worden omdat er niemand bij was en komt al
gauw Steve Smith tegen.
Steve is buiten het systeem gevallen, iets dat men alleen
kan vaststellen als men eruit ligt. Hij rookt een joint die de stress
vermindert en hem comfortable numb
maakt zoals Pink Floyd al zong. Hij heeft altijd een brief op zak van zijn
dochter Karen die in Amsterdam in een oude bus woont. Ze vertelde hem daarin
dat hij opa was geworden. Steve lijdt aan de eenzaamheid om geen familie of
vriendin te hebben. Drank verdooft de pijn. De technobeat op de achtergrond
zorgt voor een passende omlijsting.
De knappe sensuele Sandrine Correa uit Iguaçu, Brazilië voelt zich
alleen. Ze heeft haar baan opgezegd en haar auto verkocht om in Londen een man
te zoeken, die een thuis kan bieden aan haar en haar zoontje Richard die bij
haar moeder in Brazilië is achtergebleven. Af en toe zien we beelden van hem. Sandrine
bezoekt een datingsite en heeft daarop zeven huwelijkskandidaten geselecteerd.
Gerrets mag haar filmen maar wordt daardoor verliefd op haar. Sandrine noemt
hem haar partner in crime. We leven deels in onze verbeelding, deels in de
werkelijkheid, typt Gerrets op het scherm.
Het idee van Gerrets ontspoort als Steve in elkaar zakt en
Sandrine naar Croydon vertrekt om het te proberen met een van haar kandidaten. Steve
spreekt in een filmpje zijn dochter toe dat ze niet moet schrikken als ze hem ziet
omdat een deel van zijn been is afgezet vanwege gangreen. Tot een ontmoeting
komt het echter niet.
Na enige tijd heeft Steve een vriendin gevonden in de zwarte
Precious Ifetayo Akousa met haar kamer vol LP’s maar met een kapotte grammofoon (zie poster).
Hij is er als de kippen bij om trouwringen te kopen. Precious en hij beleven een
mooie avond met veel muziek en drank. Sandrine is weer terug na een fiasco.
Haar kandidaat ontdekte de andere kandidaten op haar mobiele telefoon en zette
haar het huis uit. Sandrine gaat terug naar Brazilië. Ook Steve verdwijnt. Het
verhaal loopt dood.
Gerrets filmt de waterval van Iguaçu, voor Sandrine de plek die haar op de been hield. Steve
kent een dergelijke herinnering niet. Hij verliet Precious toen haar man zich
aandiende, Jareck Lebda Akousa, een goede vent. Precious leest het gedicht I am a poem voor. Lees me en voel je ziel.
Op 60 jarige leeftijd overleed Precious in een ziekenhuis. Sandrine
en Richard vonden onderdak bij een man in een buitenwijk van Vancouver. Ze
werkt daar als verkoopster in een souvenirwinkel. Steve roeide over de Theems,
terwijl Sandrine in een speedboot zat. Jareck repareerde de grammofoon van
Precious en schilderde de muren van haar kamer. Steve verdween in de straten
van Londen.
Gerrets geeft met zijn originele idee een intiem inkijkje in
de zelfkant van het leven.
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten