Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 5 november 2014

Filmrecensie: Agua fria de mar (2010), Paz Fábrega



Onbestemde, poëtische film over de sociale verhoudingen in Costa Rica

In zijn debuutfilm Agua fria de mar schetst de Costaricaan Paz Fábrega een prachtig portret van de verhoudingen in zijn land tussen verschillende bevolkingsgroepen. Dat doet hij vooral op een subtiele, gevoelige, wat onbestemde manier met prachtige natuurbeelden rond de kust nabij een natuurgebied, waar de gewone bevolking in de zomer kampeert.

Een van de gezinnen die door hun tent heeft opgeslagen is dat van de zevenjarige Karina. Meteen wordt duidelijk dat ze een papa’s kindje is. Haar vader pakt haar in de branding beet en neemt haar mee de golven in, vooral ze aan het avondeten beginnen dat door haar moeder gekookt wordt. Karina is wat dromerig kind, wat alleen te midden van haar drie oudere broers. Ze loopt daarom die avond rond bij de rotsen.

Diezelfde avond wordt ze opgemerkt door Rodrigo en Mariana, een jong stel dat met de auto uit de hoofdstad San José komt om in dit gebied hun vakantie te vieren. Karina beweert tegen Mariana dat ze geen ouders meer heeft, bij een oom woont die haar misbruikt en niet meer naar hem terug wil. Mariana stelt voor dat ze de nacht in hun auto doorbrengt, maar Karina vindt dat niet prettig en slaapt liever buiten, waarop Rodrigo en Mariana besluiten dan zelf maar in de auto te overnachten om de volgende dag te zien wat ze met het meisje gaan doen.

De vader van Karina zit de volgende ochtend op de uitkijk en is opgelucht als hij zijn kleine meid in de verte ziet naderen. De moeder is boos en geeft haar straf. Rodrigo en Mariana nemen ondertussen hun intrek in een leeg hotel in de buurt. Terwijl Rodrigo houdt voortdurend contact met zijn vader over makelaarszaken, verveelt Mariana zich op haar ligstoel. Ze kijkt regelmatig uit over de zee en hoopt Karina weer te vinden.

Fraai is een bedscène waarin Mariana - een glansrol van Adriana Alvarez - met Rodrigo de omgeving wil verkennen, maar hij erg moe is. Ze komen overeen om nog tien minuten op bed te blijven liggen. Na die tijd is Mariana echter in slaap gevallen. Rodrigo maakt haar wakker omdat haar jurk nat is. Als ze terugkomt van een douche zegt hij dat het misschien met diabetes te maken heeft. Dat verklaart wellicht ook haar lethargische houding. 

Het is een van de zorgwekkende details die de film een onbestemde dreiging geven. Andere details zijn de giftige zeeslangen die met het kouder wordende water naar de kust komen en de lange tunnels die de kinderen in het zand graven.  

De film werkt toe naar een ontmoeting tussen de moeder van Karina en Mariana. De laatste besluit op een dag door het oerwoud te lopen en een kijkje te gaan nemen op het strand. Daar ziet ze inderdaad Karina. Het meisje vlucht voor haar weg. Mariana volgt haar, maar stort in een door de kinderen gegraven kuil waar ze door de moeder van Karina uitgetrokken wordt, hetgeen haar een enkelblessure oplevert. De ouders van Karina brengen haar, met hun dochter tussen hen in, naar het ziekenhuis.

Het levert een fraai beeld op, die autorit naar het ziekenhuis en terug op oudejaarsavond wanneer het vuurwerk van alle kanten om hen heen spat. Mariana wordt bij het hotel afgezet waar kennissen en zakenrelaties van Rodrigo een feestje vieren en vlucht haar kamer in. De ouders van Karina worden vrolijk onthaald door het volk op de camping.

Hier de trailer van de film die in het Nederlands heel wat prozaïscher Koud zeewater heet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten