Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 19 februari 2014

The life and crimes of Doris Payne (2013), documentaire van Matthew Pond en Kirk Marcolina



De ondoorgrondelijkheid van een zwarte juwelendievegge

De documentaire begint met beelden rond de rechtszaak tegen Doris Payne, een tachtig jarige zwarte Amerikaanse die er in San Diego van wordt verdacht dat ze een juweel gestolen heeft in een warenhuis. Een advocate zette zich met hart en ziel voor haar in. Ze vond het bewijs tegen Doris niet overtuigend. Doris wacht op de uitspraak (zie foto). Wordt het de gevangenis of krijgt ze vrijspraak?

De klok springt een half jaar terug. Doris Payne winkelt met haar hartsvriendin die ze al kent sinds haar schooltijd, maar die het contact met haar was kwijtgeraakt. Toen ze haar beruchte klasgenote in een damesblad tegenkwam, zocht ze haar weer op. Haar zoon Ronnie wil graag dat zijn moeder bijspringt, waarschijnlijk vanwege een crackverslaving, haar dochter Donna verdient zelf de kost.

Doris Payne is een bekende juwelendief, over wie zelfs een film is gemaakt met haarzelf in de hoofdrol. Ze komt uit een armoedig gezin in Virginia. Omdat haar vader haar moeder mishandelde, wilde Doris voor haar zorgen. Ze kwam op het idee om juwelen te stelen nadat ze van haar moeder een horloge mocht kopen. Terwijl ze die om had werd ze de winkel uitgestuurd omdat er een blanke binnen kwam. Het was not done dat een winkelier ongedwongen met een zwart meisje praatte. Dat ze haar horloge nog om had, zag ze als straf voor de winkelier. Omdat ze geen kans kreeg om ballerina te worden, volgde ze een ander spoor. Ze ging de wereld in en nam, terwijl ze de rol van een beschaafde dame speelde, overal juwelen weg, die ze vervolgens doorverkocht. Ze deed zich eens voor als de privéverpleegster van een knappe jonge Poolse vrouw die ook in het complot zat. Haar compagnon verzon dergelijke spelletjes tot ze hem, omdat hij verliefd op haar werd, aan de kant zette.

Als ze bij een juwelier in San Diego is die graag haar methode wil leren kennen, wordt ze door de politie gesommeerd om op te stappen. De rechter heeft haar verboden om zich in deze buurt op te houden. Ze woont tegenwoordig in een reïntegratie project tot ze financieel weer op orde is.

Een hoogleraar in de literatuur vertelt dat Doris een schoolvoorbeeld is van een trickster, een traditie van zwarte vrouwelijke oplichters. Haar dochter vindt dat ze moraal heeft, maar een rechercheur die met de zaak bezig is, betwijfelt dat. Zelf vindt ze dat haar diefstal niets zegt over haar karakter. Ze vertelt dat ze vaak ontsnapte als men haar oppakte, maar dat men haar niet heeft kunnen betrappen op diefstal. De documentaire maker betrapt haar op een leugen. De reclasseringsambtenaar had hem gebeld met de vraag of Doris op een bepaalde dag bij hem was, hetgeen niet zo was. Ze zegt nogal koeltjes dat hij dat maar moet accepteren.  

De advocate stelt een schikking voor. De rechter wil daarin meegaan. Dat zou Doris drie maanden gevangenisstraf kosten. Ze vindt dat in deze koude tijd van het jaar echter slecht voor haar gezondheid. Tegen haar dochter zegt Doris dat ze het laat voorkomen. Het is de eerste keer dat een jury zich over haar uitspreekt. Doris is nerveus en na afloop van het proces geestelijk moe. Doris oogt verleidelijk, zegt de rechter, die de aanklager en de verdediging nog eens vraagt wat hij met haar moet. De aanklager zegt dat een verkoopster het slachtoffer is geworden van de diefstal van Doris en noemt haar een psychopaat. De advocate van Doris acht haar onschuldig. De rechter vindt haar echter hardleers en houdt de vijf jaar, die geëist is, aan. Pas in de gevangenis geeft Doris toe dat ze het gedaan heeft. Als ze na tweeëneenhalfjaar vrij komt begeeft ze zich, 83 jaar oud inmiddels, weer op het dievenpad. Een onverbeterlijke recidiviste.

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten