De ondoorgrondelijkheid van een zwarte juwelendievegge
De documentaire begint met beelden rond de rechtszaak tegen
Doris Payne, een tachtig jarige zwarte Amerikaanse die er in San Diego van
wordt verdacht dat ze een juweel gestolen heeft in een warenhuis. Een advocate
zette zich met hart en ziel voor haar in. Ze vond het bewijs tegen Doris niet
overtuigend. Doris wacht op de uitspraak (zie foto). Wordt het de gevangenis of krijgt ze
vrijspraak?
De klok springt een half jaar terug. Doris Payne winkelt met
haar hartsvriendin die ze al kent sinds haar schooltijd, maar die het contact
met haar was kwijtgeraakt. Toen ze haar beruchte klasgenote in een damesblad
tegenkwam, zocht ze haar weer op. Haar zoon Ronnie wil graag dat zijn moeder
bijspringt, waarschijnlijk vanwege een crackverslaving, haar dochter Donna verdient
zelf de kost.
Doris Payne is een bekende juwelendief, over wie zelfs een
film is gemaakt met haarzelf in de hoofdrol. Ze komt uit een armoedig gezin in
Virginia. Omdat haar vader haar moeder mishandelde, wilde Doris voor haar zorgen.
Ze kwam op het idee om juwelen te stelen nadat ze van haar moeder een horloge
mocht kopen. Terwijl ze die om had werd ze de winkel uitgestuurd omdat er een
blanke binnen kwam. Het was not done dat een winkelier ongedwongen met een
zwart meisje praatte. Dat ze haar horloge nog om had, zag ze als straf voor de
winkelier. Omdat ze geen kans kreeg om ballerina te worden, volgde ze een ander
spoor. Ze ging de wereld in en nam, terwijl ze de rol van een beschaafde dame
speelde, overal juwelen weg, die ze vervolgens doorverkocht. Ze deed zich eens
voor als de privéverpleegster van een knappe jonge Poolse vrouw die ook in het
complot zat. Haar compagnon verzon dergelijke spelletjes tot ze hem, omdat hij
verliefd op haar werd, aan de kant zette.
Als ze bij een juwelier in San Diego is die graag haar
methode wil leren kennen, wordt ze door de politie gesommeerd om op te stappen.
De rechter heeft haar verboden om zich in deze buurt op te houden. Ze woont
tegenwoordig in een reïntegratie project tot ze financieel weer op orde is.
Een hoogleraar in de literatuur vertelt dat Doris een schoolvoorbeeld
is van een trickster, een traditie van zwarte vrouwelijke oplichters. Haar
dochter vindt dat ze moraal heeft, maar een rechercheur die met de zaak bezig
is, betwijfelt dat. Zelf vindt ze dat haar diefstal niets zegt over haar
karakter. Ze vertelt dat ze vaak ontsnapte als men haar oppakte, maar dat men
haar niet heeft kunnen betrappen op diefstal. De documentaire maker betrapt
haar op een leugen. De reclasseringsambtenaar had hem gebeld met de vraag of Doris
op een bepaalde dag bij hem was, hetgeen niet zo was. Ze zegt nogal koeltjes dat
hij dat maar moet accepteren.
De advocate stelt een schikking voor. De rechter wil daarin meegaan.
Dat zou Doris drie maanden gevangenisstraf kosten. Ze vindt dat in deze koude tijd
van het jaar echter slecht voor haar gezondheid. Tegen haar dochter zegt Doris
dat ze het laat voorkomen. Het is de eerste keer dat een jury zich over haar
uitspreekt. Doris is nerveus en na afloop van het proces geestelijk moe. Doris
oogt verleidelijk, zegt de rechter, die de aanklager en de verdediging nog eens
vraagt wat hij met haar moet. De aanklager zegt dat een verkoopster het slachtoffer
is geworden van de diefstal van Doris en noemt haar een psychopaat. De advocate
van Doris acht haar onschuldig. De rechter vindt haar echter hardleers en houdt
de vijf jaar, die geëist is, aan. Pas in de gevangenis geeft Doris toe dat ze
het gedaan heeft. Als ze na tweeëneenhalfjaar vrij komt begeeft ze zich, 83
jaar oud inmiddels, weer op het dievenpad. Een onverbeterlijke recidiviste.
Hier de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten