Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zondag 9 februari 2014

Suddenly, last winter (2008), documentaire van Gustav Hofer en Luca Ragazzi



Wij zijn allemaal familie

Gustav Hofer en Luca Ragazzi zijn twee homo’s uit Rome die werkzaam zijn in de journalistiek en van het leven genieten, tot zij geconfronteerd worden met de problemen rond de wet over de partnerregistratie, Dico genoemd, net als een supermarktketen.

Het begint allemaal wat kluchterig met een verteller die de mallotige beelden in Rome verklaart. De twee homo’s Gustav en Luca wonen al acht jaar gelukkig samen. In de winter gaan ze naar de familie van Gustav in Zuid Tirol om daar samen te zijn met diens familie en te skiën.

Op 10 april 2006 worden er verkiezingen gehouden. Heel Italië zit rond de buis gekluisterd. De uitslag is ongewis. De centrumlinkse coalitie van Prodi wint nipt. Er komt een einde aan het regime van Berlusconi, dat vijf jaar geduurd heeft. Een van de wetsvoorstellen van de nieuwe regering gaat over de partnerregistratie, waardoor andere leefvormen dan gezinnen dezelfde rechten krijgen. De kerk en de rechtse partijen zijn mordicus tegen en voeren een lastercampagne tegen het wetsvoorstel. De christendemocratische senator Andreotti stemt zelfs tegen een voorstel om steun aan Afghanistan om de Dico-wet tegen te houden.

Gustav is zo boos dat hij een documentaire over het onderwerp wil maken. Hij krijgt Luca zo ver om mee te doen. Ze zitten aan de koffietafel en spitten de kranten door en volgen de zittingen van de senaatscommissie. De paus spreekt over verbondenheid, maar die blijkt van een andere inhoud dan de verbondenheid die Gustav en Luca voor elkaar voelen. De mensen die op de toespraak van de paus afkwamen en door het tweetal ondervraagd worden, spreken over homoseksualiteit als iets onnatuurlijks of iets tegennatuurlijks, een afwijking, die het gezin ondermijnt. Gustav schrikt ervan en vreest dat ze eerder op een eiland geleefd hebben. 

In de media woedt een felle discussie over het onderwerp. Het Vaticaan schept een homofobe sfeer. Ze raken steeds meer in de politieke verwikkelingen betrokken. Ze bezoeken een demonstratie van een anti-abortusbeweging die een krans in het water gooit voor alle kinderen die niet geboren mochten worden. De leider van deze beweging noemt in een gesprek met Gustav homoseksuelen pervers en ziekelijk. Luca zegt dat Gustav veel te lief bleef tegen de man. Misschien omdat hij van die mooie ogen had.  

Een parlementariër legt hen uit dat Italië verdeeld is tussen een populaire cultuur en een elitaire. De scheidslijnen lopen tussen Noord en Zuid, stad en platteland. Gustav en Luca spreken de minister die het wetsvoorstel mede indiende. Ze is bang voor een verdeeld land, maar hoopt dat senator Salvi zich aan zijn belofte houdt en met het wetsvoorstel komt.

Senator Binetti vertelt hen over de regels van het spel, die net als in de sport ook in het leven gelden. Ze baseert zich daarbij op de bijbel. Op de avond 11 mei is er een protestmars tegen de Dicowet met kaarsen. Gustav en Luca geven zich uit voor Franse journalisten en ondervragen de deelnemers, tot ze worden weggestuurd. Gustav wil nog blijven omdat hij zich in de openbare ruimte bevindt, maar Luca vindt het veel te gevaarlijk.  

Een dag later is de Familiedag, in het leven geroepen onder andere door het Vaticaan. Luca heeft weinig zin om weer dezelfde verhalen aan te horen, maar laat zich overhalen mee te gaan. Ze filmen Binetti die met een vlaggetje staat te zwaaien. Ze voelen zich meer op hun gemak bij de tegendemonstratie. Senator Salvi traineert de besluitvorming door een vertrouwenscommissie in te stellen, die weer een subcommissie benoemt. Gay Pride is een feest. Een vrouw houdt een toespraak dat zij ook een familie zijn. Gustav en Luca putten daar de hoop uit dat het allemaal gaat lukken met de wet.  

Dat valt tegen. In april 2008 komt Berlusconi weer aan de macht en verdwijnt het wetsvoorstel in een la. Gustav en Luca trouwen tegen de achtergrond van een Dico filiaal.  

Hier de trailer van deze documentaire, die besluit met het prachtige nummer I’ll follow you tonight (2004) van Anna Ternheim.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten