De oorlog vanuit de lens van een tank
De verschrikking van de oorlog begint en eindigt in een
zonnebloemenveld waarvan de kopjes neerhangen. Het verschil is dat aan het eind
pontificaal de tank te zien is van waaruit de film hoofdzakelijk gedraaid
wordt (zie poster). In de tank bevindt zich een viertal met ieder een eigen functie.
Tankofficier Assis met zijn boordschutter, chauffeur en een vierde die de
munitie verzorgt. De oorlog wordt vooral door de lens van de tank gevolgd. In
de tank is een opschrift gedrukt met de tekst dat een tank slechts van ijzer is
maar de mens van staal. De communicatie tussen tank en commandocentrum gaat met
codenamen. De tank heet Neushoorn. Een gewonde is een Engel.
De dag begint al vroeg op 20 juni 1982 als Israël Libanon
binnenvalt. De mannen in de tank rijden door een bananenplantage naar een open
plek en wachten op instructies. Die krijgen ze van de commandant Gamil, die
regelmatig bij hen naar binnen zal komen, niet om een gemoedelijk praatje te
maken, maar om de orders te geven, ook om met verboden fosforgranaten te schieten.
In de tank heerst al gauw onenigheid. Dat begint met de
vraag wie de wacht moet houden tot zij hun instructies ontvangen, maar krijgt
een serieuzer vervolg als er een BMW op de weg verschijnt die beschoten moet
worden. Schutter Shunlik kan het niet over zijn hart verkrijgen op de auto te
vuren en schiet er naast, met als gevolg dat een van de soldaten die voor de tank
vechten, zwaar gewond raakt. Hij wordt in de tank opgevangen voordat hij met
een helikopter kan worden weggevoerd. De volgende keer vuurt Shunlik wel, al heft
de bestuurder van de pick-up zijn hand ten teken dat hij dat niet moet doen.
Niet veel later lopen er allemaal kippen rond de plaats waar de auto in vlammen
is opgegaan. De zwaargewonde bestuurder wordt doodgeschoten.
De strijd wordt steeds heviger. Veel burgers vinden de dood.
De beelden zijn vreselijk. Vooral die van een Palestijnse vrouw die te midden
van brandende huizen dolende op zoek is naar haar kind. De vrouw kijkt met
angstige ogen naar de schutter. Ze wil in haar dunne jurk de strijd aangaan met
een zwaar bewapende militair. Die raadt haar aan te blijven liggen. Tenslotte gaat
ook zij eraan. Als Gamil weer verschijnt vraagt chauffeur Yimal of hij zijn
moeder op de hoogte wil stellen van het feit dat hij nog leeft en ongedeerd is.
Dat weigert hij, evenals verlof op het moment dat zijn dienstplicht erop zit.
Alle verloven zijn ingetrokken, zegt Gamil bot.
Op het heetst van de strijd begeeft de tank het na een
raketaanval. Yimal ziet dat alle wijzers naar beneden staan. Gamil komt erbij
en spoort hem aan te blijven starten en pompend gas te geven, waardoor Yimal de
tank toch weer aan de praat krijgt. Gamil brengt een Syriër binnen die de
aanval op zijn geweten heeft. Hij wordt vastgebonden. De situatie verergert als
men zich in door Syrië gecontroleerd gebied blijkt te bevinden. Twee
falangisten in een Mercedes zullen hen de weg uit het vijandelijk gebied
wijzen. Een van hen komt de tank in en vertelt de Syriër in het Arabisch wat
hem zo dadelijk te wachten staat. De man is dermate overstuur dat men hem
morfine toedient.
Het is geen pretje om naar alle ellende te kijken. De gezichten
van de tankbemanning worden steeds zwarter en viezer, net als het interieur van
de tank. In de oorlog vervallen alle normen. Gamil blijkt niet eens de beroerdste.
Hij meldt de commandopost om aan de moeder van Yimal door te geven dat haar
zoon nog leeft. Helaas is hij daarmee net te laat.
Hier
de trailer van Lebanon, die opdragen is aan Laura, wie dat ook mag zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten