Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 14 februari 2014

Filmrecensie: Klip (2012), Maja Milos



Liefde wordt niet beter met mobieltjes

Wat doet de huidige mobiele telefonie met de huidige jeugd? Een uitwas toont Maja Milos in haar debuutfilm Klip. Jongeren experimenteren met hun seksualiteit en de weergave daarvan. Ongetwijfeld is er verband met de wereld van de porno waar dit soort ingevingen vandaan komt. Men vrijt niet alleen met elkaar maar wil dat ook terugzien op film.

Klip gaat wat dat betreft meteen sterk van start. De veertienjarige hoofdrolspeelster Jasna staat voor een witte muur tegenover een jongen van wie we alleen het silhouet op de muur zien. Ze stelt zich voor en wordt meteen gevraagd om seks met hem te hebben, iets waar ze niet vies van is. Wellicht past deze scène aan het eind van de film als het resultaat van een ontspoorde ontwikkeling.

In het begin van de film gedraagt Jasna zich thuis onmogelijk. Ze onttrekt zich aan het gezinsleven. Haar vader van Jasna is ernstig ziek, haar moeder is bezorgd en bij tijden wanhopig. Jasna heeft nog een jonger zusje dat wel meewerkt om de sfeer goed te houden. Jasna vlucht weg zo veel ze kan. Als haar grootouders komen inwonen om met de uitgespaarde woonkosten een operatie voor de vader te kunnen bekostigen, is haar walging zo nog groter. Als de grootouders foto’s bekijken en die ook aan haar laten zien roept ze: ‘Donder op met die dode mensen.’

Ze gaat uit met haar schoolvriendinnen. Het zijn losgeslagen types, die zich hoerig uitdossen en feesten bezoeken, zoals dat van schoolgenoot Djole, waar het er wild aan toe gaat met de nodige sterke drank en later ook cocaïne. Jasna heeft behoorlijk last van haar hormonen. Ze pijpt Djole op de wc op school en vertelt er in de klas met veel bravoure over tegen haar vriendinnen. Ze doet alles om hem voor haar te winnen, maar Djole is niet geïnteresseerd in verkering. Hij gebruikt haar, ook voor anale seks. ‘Je bent ook voor niet anders goed,’ bijt hij haar toe.

Een mooi fragment in de film speelt zich af als Jasna voor school een bezoek moet brengen aan een weeshuis en daar een jong meisje treft dat haar familie mist. Het zou Jasna op het idee kunnen brengen om thuis wat meer mee te helpen, maar zo werkt dat niet.

Het verhaal spitst zich toe op de ziekenhuisopname van de vader. Jasna wil niet dat men op school weet dat haar vader ziek is en raakt verloren. Ze zoekt troost bij Dorde omdat die een zoon is van een vriendin van haar moeder. Het treurige is dat Dorde, behalve fysiek, ook mentaal van hetzelfde slag blijkt als Djole. Na de eerste romantische indruk snauwt hij haar toe dat ze hem moet pijpen.

Veel gebeurt er niet in de film, op alle losbandigheid na, die heftig in beeld gebracht wordt, met naast de beelden van de filmcamera ook veel schokkerige opnames met de mobiele telefoon. De omgeving waarin deze Servische jongeren opgroeien is verloederd. Van de eerdere oorlog is verder weinig te merken. Een van de jongeren roept dat Kosovo van hen is. Ongetwijfeld speelt het verlies aan prestige van de Serviërs ook de jongeren parten. Dat zou een goede verklaring zijn voor de troosteloosheid en het zoeken naar spanning.
  
In een interview zei Maja Milos (1983) dat ze graag met hoofdrolspeelster Isidora Simijonovic wilde werken omdat ze intelligent en gevoelig is. Haar ouders moesten eerst nadenken over de seks in de film maar begrepen haar bedoeling. Maja praatte vooral veel met haar over haar eigen ervaringen. Jongeren van rond de vijftien jaar bleken geschikter acteurs dan jongeren van rond de achttien. De groep acteurs gingen er helemaal voor tijdens de repetities en gedroegen zich als pittbulls tijdens de opnamen.

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten