Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



donderdag 20 februari 2014

Amish: a secret life (2012), documentaire van Lynn Alleway



Fraai portret van integer Amish gezin tussen twee vuren

De Amish is een godsdienstige groep die in de zeventiende eeuw opgericht werd door Jakob Amman en die vanuit Zwitserland uitzwermde over Europa. Later nam men de wijk naar de Verenigde Staten omdat daar meer mogelijkheden waren hun geloof te belijden. In de V.S. leven op het ogenblik een kwart miljoen Amish. Een deel van hen noemt zich de Old Order Amish en leeft volgens de eeuwenoude traditie zonder massacommunicatiemiddelen.

Twee BBC verslaggevers gaan op bezoek bij de familie Lapp in Pennsylvania die zich bij de oude orde heeft aangesloten. De contacten met de televisie zijn niet zonder risico want filmen is volgens de regels van die orde verboden en kan leiden tot excommunicatie. De Lapps willen echter, net als Jezus in de bijbel opdraagt, hun leefwijze en geloof tonen.

David Lapp (links op de foto) heet de verslaggevers met veel warmte welkom op zijn erf. Hij heeft zijn blonde zoontje Benuel op zijn arm en neemt de gasten mee in huis waar zijn vrouw Miriam (rechts) en hun andere drie kinderen al aan tafel zitten. Miriam draagt een ouderwets kapje, David bidt aandachtig voor het eten. De Lapps hebben geen elektriciteit omdat zoiets maar verstrooit. Ze gaan met paard en wagen naar de supermarkt. De twee oudsten, Katy Lyn en Jakob, gaan naar school met een kenmerkende grijze koets, die voor komt rijden, de jongere twee kinderen blijven bij moeder thuis.

David en Miriam zijn bijna elf jaar getrouwd. David vroeg Miriam ten huwelijk. Tijdens hun verkering die anderhalf jaar duurde, hadden ze geen lichamelijk contact. Miriam toont haar trouwjurk, die niet bedoeld was om haar figuur maar om haar innerlijk te tonen. Ze hoorde van David dat mannen erg veel moeite hebben hun lust in te tomen en zorgde ervoor dat ze die niet opwekte.

Al om half vijf maakt Miriam het ontbijt voor David die een betonbedrijf heeft. Hij mag niet zelf auto rijden maar wel met een ander meerijden. Vijftig jaar geleden waren de Amish vooral boeren en David zou het liefst weer een boerderij hebben, vooral om dicht bij zijn kinderen te kunnen zijn. Miriam vindt haar onderdanige positie als huismoeder niet erg zolang ze er maar over kan praten.   

Miriam prijst de man gelukkig die twaalf pijlen in zijn koker heeft, maar vindt tien kinderen ideaal. Ze doet niet aan geboortebeperking en houdt er een traditionele taakverdeling op na die het beste aansluit bij het geloof. Om de week gaan ze naar een dienst bij een van de leden, de andere zondag geven ze thuis invulling aan de gewijde dag door te lezen en te zingen. Op een zondag dat zij zelf de dienst verzorgen, komt er een hele stoet dezelfde grijze koetsen hun erf op. Ze zingen en luisteren drie uur lang in hun schuur, de mannen dragen allemaal baarden, de vrouwen dienen een koude lunch op. De verslaggevers kunnen dan niet filmen.   
De documentaire verdiept zich als Miriam in haar huis een theekransje verzorgt waarbij niet alleen traditionele Amish maar ook verbannen leden aanwezig zijn. Miriam heeft het gevoel dat de tijdgeest verandert en dat hun geloofsgroep meer open moet zijn, maar anderzijds wil ze haar familie en anderen niet kwetsen. David vertelt over een herdoop een jaar geleden in een beek op zijn land. Die zou net als de film een reden kunnen zijn voor excommunicatie. Miriam heeft van haar ouders de zegen gekregen maar vreest dat anderen hen zullen mijden, hetgeen haar veel verdriet doet, maar anderzijds kan God de waarheid wel gebruiken,zegt ze. Hun manier van leven is belangrijker dan het voldoen aan de regels.

Een week later volgt een gebedsdienst bij hen thuis waarbij ook verbannen leden aanwezig zijn, die gewoon met de auto komen. David ziet het risico. Vijf maanden later verhuist het gezin naar een boerderij, niet omdat men verstoten is, maar omdat David graag dicht bij zijn kinderen wil zijn. Het scheelt hem geld, maar het samenzijn is hem meer waard. David gaat ervan uit dat Katy Lyn straks voor hem zorgt als hij gebrekkig is. Op de valreep wordt er nog een vijfde kind geboren die warm verwelkomd wordt. Een mooi portret van lieve, idealistische mensen. De vraag bleef hangen hoe de Old Order op de film gereageerd heeft.

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten