Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



maandag 10 februari 2014

Israel Ltd. (2009), documentaire van Mor Lousky



Eenzijdige propaganda voor Israël aan jongeren

De Israel Experience is een project waarbij jonergen gedurende vier weken een rondreis maken door het Heilig Land. Het vormt het grootste zionistische project in de laatste tien jaar. Men stelt zich ten doel een bondgenootschap te scheppen en de positief joodse lobby in stand te houden. Er komen jaarlijks meer dan tweehonderdduizend jongeren op af. Veelal Amerikanen, omdat daar (en in Nederland) de lobby voor de Israëlische zaak het grootst is. Een slimme reclame voor de Israëlische staat.

Mor Lousky volgde drie Amerikaanse jongeren die in juli 2008 vier weken de groepsreis met een bus maakten waar ze verschillende facetten van het leven in Israel leerden kennen. William komt uit Boston en is een fan van het leger, Elanah komt uit New Jersey en had de Israëlische vlag al boven haar bed hangen, Jack die min of meer door zijn moeder gestuurd is, komt uit Toronto. Ze rolllen hun koffers het land in. Hoofdgids Effi instrueert zijn staf vooraf over het belang van goede rolmodellen.

In week 1 Ken je vijanden bezoekt men Noord Israel waar twee jaar daarvoor Hezbollah de grens overstak en, naar later bleek, twee soldaten doodde, want in die tijd zelf nam men aan dat de soldaten ontvoerd waren. Men nam tegenactie, zoals Israel gewend is, met hun oog om oog, tand om tand beleid. In een disco praten ze met Israelische jongeren. Tijdens een geschiedenisles horen ze over de oorlog van 1948. Elanah vindt het allemaal verwarrend. Ze bezoeken een dorp van Druzen die in het land een minderheid vormen. Jack vindt hen aardig. Elanah geniet vooral van het eten.

In week 2 Geef jezelf aan het land bezoeken ze de plaats waar de ontvoerde soldaten omgekomen zijn. Jack zegt tijdens een praatje dat Canadezen vriendelijker zijn dan Amerikanen. Tijdens de Jom Kippoer-oorlog in 1973, die voor Israel nogal onverwacht begon, werd hevige strijd gevoerd. Een soldaat vertelt over een medesoldaat die zwaar werd gewond, maar inmiddels met kunstbenen weer voetbalt. William belt zijn ouders, duidelijk vol van de oorlogsverhalen. Hij heeft met het volk te doen. Voor Jack valt alles op zijn plek. Elanah vraagt zich af hoe het in werkelijkheid geweest moet zijn. Ze belt haar moeder en vertelt dat ze trots kan zijn dat ze deze reis maakt, waarop ze veel historische kennis opdoet. Ze wil zelfs wel in Israel studeren, al is de moeder daar niet zo blij mee.

In week 3 Weet u de taak van deze generatie? bezoeken ze het Herzberg-memorial waar soldaten liggen die gesneuveld zijn in Libanon. De gids vertelt het verhaal over ouders die werden ingelicht over hun zoon die gesneuveld was. Hij bleek een ander met dezelfde naam, maar hun eigen zoon kwam later alsnog om. Jack is onder de indruk van de geschiedenis en noemt vrede geen optie. Ook bij de Klaagmuur wordt op de deelnemers ingepraat. Men zingt tot besluit het volkslied. William mompelt zijn wensen en kust tenslotte de muur.

In week 4 Ja, commandant! komen ze in het leger. Ze dienen zich trots te voelen in hun uniformen. In een tentenkamp vertelt een soldaat over de zware mars naar Libanon. Jack (zie foto) denkt dat de Palestijnen Israel willen vernietigen. Er wordt een aanval gesimuleerd die met applaus wordt beëindigd. William is onder indruk van de geweren, waarmee ze ook schieten. Elanah is trots op haar vechtkunst. Tot slot van het programma volgt een show. Directeur Amos Hermon van de Israel Experience houdt een toespraak ter gelegenheid van de zestigste verjaardag van zijn land en jut de boel nog eens op. Daarna komen de rolkoffers weer naar buiten.

In de aftiteling lezen we dat Elanah is teruggekeerd voor een jaar, dat William in het leger is gegaan en dat Jack op Harvard studeert. Indoctrinatie vormt een belangrijke rol in het voortbestaan van de staat Israel. Het is des te sterker dat Mor Lousky de beelden voor zich laat spreken. De waarheid achterhaalt deze wereldvreemde zionisten nog wel. 

Hier de trailer op Idfa.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten