Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 26 oktober 2013

On the ground, videodagboek Maha Yousef, Essam Esmail, 26 oktober 2013



Terug naar af

Hoe gaat het in Egypte? De laatste tijd zijn de berichten niet hoopgevend. Het leger heeft de macht naar zich toegetrokken. De toestand verschilt niet veel dan onder Mubarak. De revolutie lijkt op een dood spoor beland en leeft alleen nog in de harten van de Egyptenaren.

In een korte videoregistratie filmt Essam Esmail de 35 jarige juriste Maha Yousef in haar appartement in Caïro. Maha zegt dat woonruimte voor een alleenstaande vrouw moeilijk te vinden is en rustige woonruimte al helemaal. In de volkswijken wordt ze steeds lastig gevallen. Daarom woont ze in een rustiger wijk met huren die veel hoger liggen. Met de bank heeft ze afgesproken dat ze daar kan blijven wonen.

Met haar echtgenoot met wie ze twee jaar daarvoor nog getrouwd was, kreeg ze alleen tijdelijke huurcontracten, zodat ze elk jaar weer om de tafel moesten zitten en soms weer verhuizen.

Met haar ouders heeft ze een goede band, al kreeg ze eerder ruzie met haar vader over haar studie en later over haar scheiding. Hij wilde niet dat Maha advocate werd en werkte haar tegen. In het studentenhuis waar ze woonde mocht ze niet zonder nikab de deur uit. Ze werd ook steeds gecontroleerd.

Op de universiteit werd ze politiek actief. Ze liep mee in demonstraties. Ze nam zich voor ontslagen arbeiders te gaan verdedigen. Ze werkt op het ogenblik voor een NGO die zich bezig houdt met de rehabilitatie van geweldslachtoffers van de staat. De revolutie veranderde haar. Ze werkt heel hard, op dit moment aan de zaak tegen activist Essam Atta die doodgemarteld is. De officiële stukken bevatten onjuistheden.

Slechts tien procent van de strafzaken komt voor de rechter. De wet geeft de procureur generaal het recht om een zaak af te wijzen.

Het leger bemoeide zich teveel met de politiek. Maha zegt dat zij zelf Morsi ook wel weg gekregen hadden. Daar hadden ze het leger niet voor nodig. Het leger trok het afgelopen jaar alle macht naar zich toe.

Ze heeft last van de avondklok. Die houdt haar werkzaamheden op. Anders dan journalisten of artsen mag ze na de avondklok niet meer de deur uit en als ze op haar werk is heeft ze een brief van de procureur nodig om thuis te komen.

Dit videodagboek werd gemaakt in opdracht van Jos de Putter voor De Correspondent.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten