Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 9 december 2016

Yahya en de 222 afwijzingen (2015), documentaire van Julia van Graevenitz


Documentairemaakster doorbreekt stereotype beeld van Marokkaanse jongeren

Een Marokkaanse jongere uit Amsterdam Nieuw West die in de criminaliteit terecht komt. Het is een beeld dat voldoet aan het cliché. Julia van Graevenitz laat heel verfrissend het tegenoverstelde zien. Het is niet de onwilligheid van Yahya die maakt dat hij niet aan de bak komt, maar de weigerachtigheid van bedrijven om hem een leerplek te bieden waardoor hij vooruit kan in het leven.

De documentairemaakster volgt Yahya terwijl hij door het Streetcornerwerk wordt aangesproken met de vraag of hij begeleid wil worden. Yahya die graag uit het criminele circuit wil stappen, gaat op de uitnodiging in. Hij maakt een afspraak met Geoffrey, die tijdens een eerder bezoek aan Yahya zag dat hij een jongere was met veel schulden. Het is belangrijk zijn vertrouwen te winnen.

We zien tussendoor eerdere beelden van de jongere die vertelt over de verleiding van het snelle geld door koerierswerk. Daardoor brak hij de opleiding aan de hotelschool of. Omdat Yahya geen diploma heeft en al achttien jaar oud is, zijn zijn kansen om aan de bak te komen gering. Het is het beste dat hij eerst een leerbedrijf zoekt. Yahya ziet wel iets in een opleiding tot lasser. Hij belt zich suf naar bedrijven die daarvoor in aanmerking komen. Geoffrey vertelt in een teambespreking met collega’s dat Yahya 198 afwijzingen heeft gehad en dat hij de wanhoop nabij is.

Geoffrey gaat met hem mee naar de bedrijven die wel bereid zijn tot een gesprek, maar die blijken ook vaak weinig op te leveren. De Kubric kubus die Yahya in de auto op weg naar een sollicitatie maakt, weet hij net niet op te lossen en is misschien wel een aanwijzing voor wat hem te wachten staat. Uiteindelijk is er een bedrijf dat met hem in zee wil al wordt daar weinig gelast. Yahya leert daar in ieder geval de vloer aanvegen, zegt de man van het bedrijf. Geoffrey zegt dat het in ieder geval iets is en dat hij van daaruit weer verder kan naar een volgend niveau.

Het bedrijf moet eerst goedgekeurd worden door de instantie die daarover gaat. De teleurstelling is groot als blijkt dat het bedrijf niet geschikt is als leerbedrijf. Ook bij Geoffrey. Yahya peinst en beseft dat het criminele pad ook niet alles is. Hij is nu twintig jaar oud en wil een toekomst opbouwen door een diploma te halen en werk te zoeken.

Hij komt in contact met een projectleidster van het Van Damscollege die hem een baan en een opleiding in het vooruitzicht stelt. Yahya kan zijn geluk niet op, maar Geoffrey matigt zijn enthousiasme. Het is namelijk zo dat allerlei bedrijfjes zich met kansloze jongeren bezighouden om geld van de gemeente los te krijgen. De projectleidster, die zei dat ze hem in tien weken aan een diploma kon helpen, blijkt verdwenen toen puntje bij paaltje kwam.

Geoffrey gaat mee naar de moeder van Yahya en vertelt haar dat zij trots op haar zoon kan zijn die zich tot het uiterste heeft ingespannen om iets van zijn leven te maken. Een jaar later heeft Yahya nog steeds geen werkplek. Hij werkt op de receptie van de filmmakers en probeert in de tussentijd zijn MBO diploma te halen.

Hier meer informatie op de site van het Streetcornerwerk.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten