Onderzoeker maakt van moord op Kennedy zijn levenswerk
De moord op John F. Kennedy op 22 november 1963 ligt alweer
meer dan vijftig jaar achter ons, maar houdt nog steeds de gemoederen bezig.
Zeker die van Robert Groden die zijn achttiende verjaardag vierde op de dag dat
het vreselijke nieuws over de dood van de president bekend werd. Hij ging naar
de nationale begraafplaats in Arlington en beloofde dat hij er alles aan zou
doen om de onderste steen over de zaak boven te halen, maar zijn
samenzweringstheorie op basis van een film die een paar jaar na de moord
verscheen, heeft nog nooit de oppervlakte bereikt.
Documentairemaker Kasper Verkaik volgt de sympathieke
Amerikaan in zijn huis in Dallas en vraagt hem naar de keukentafel. Die heeft
hij wel maar die staat vol met onderzoeksmateriaal. Hij eet aan het aanrecht of
hij gaat naar een fastfoodrestaurant. Alleen wonen geeft wat dat betreft veel
vrijheid. Hij toont de Zapruderfilm die liet zien dat er vanuit meerdere richtingen
op de president geschoten werd en werkte die verder uit. Hij schreef verder
acht boeken over de zaak en is bezig met twee nieuwe boeken. Lee Oswald is naar
zijn stellige overtuiging onschuldig.
Het onderzoek naar de dood van Kennedy betekende ook een
persoonlijk drama voor Groden. Negentien jaar geleden vond zijn vrouw Chrissie
het genoeg. Ze kon de spanning rond het onderzoek niet langer verdragen. Zijn
zoons vertellen over incidenten in en rond hun huis in Pennsylvania, waarvan
niet duidelijk is in hoeverre ze met zijn onderzoek te maken hadden, maar er
ontstond wel een paranoïde sfeer waarop Groden in 1995 naar Texas verhuisde. Niet
veel later overleed Chrissie aan kanker. Groden bekijkt archiefbeelden uit de
tijd dat ze samen voor een parlementscommissie optraden. Hij herinnert zich met
weemoed dat zij hem een naam souffleerde die hij zich op dat moment even niet
kon herinneren.
We zien hem op Dealey Plaza in de buurt van het The Sixth
Floor Museum in Dallas waar alles over de droevige geschiedenis te zien is.
Groden vecht echter de visie van het museum aan. Daardoor belandde hij
verschillende keren in de cel. Hij is veelzeggend dat hij gevraagd werd om
directeur van het museum te worden op voorwaarde dat hij zijn theorieën zou
opgeven. Nadat hij weigerde werd een vriend, met wie hij eerder goed
samenwerkte, directeur. Groden verfoeit de lezing van deze Gary Mack en houdt
later een stil protest tijdens een toespraak van de burgemeester op de dag van
de vijftigste herdenking van de moord (zie foto).
Eerder werd hij door Oliver Stone gevraagd mee te werken aan
de film JFK (1991), die op mij in die
tijd grote indruk maakte en een verdrietig en tegelijk opstandig gevoel naliet.
Groden gaf Kevin Costner de nodige aanwijzingen. Zijn zoon vond het geweldig
dat zijn vader met bekende filmsterren omging en stond zelf ook nog op de foto
met Costner, ook al blijft de onfortuinlijke familiegeschiedenis daarmee niet
goed te praten.
Groden mijmert op de plaats van de moord over de wereld die
veranderd is. Ooit geloofde men in zijn land dat de goeden zouden overwinnen en
de kwaden gestraft zouden worden. De onschuld is hen ontnomen. Eerder al had
hij een kruis op de weg geschilderd om de plek van de moord aan te geven. Als
de gemeente de weg opnieuw asfalteert, verdwijnt het kruis maar Groden
schildert er op het eind een nieuw kruis op. Zijn missie is nog niet ten einde.
Hier de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten