Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 23 december 2016

Recensie: Beatrix Potter (1987), Elizabeth Buchan


Levensschets van befaamd kinderboekenschrijfster over dieren

Elizabeth Buchan schreef een beknopte maar boeiende biografie over het leven van kinderboekenschrijfster en illustratrice Beatrix Potter (1866 – 1943), die opgroeide in de Victoriaanse tijd, waarin het leven sterk aan banden werd gelegd en vrouwen weinig mogelijkheden kregen. Potter vormde daarop geen uitzondering. Zij moest haar creatieve werk bevechten tegen haar rijke, kunstzinnige maar verder niet erg hartelijke ouders. Met haar moeder had Potter een slechte relatie, haar vader bracht haar tenminste nog enig kunstzinnig besef en vaardigheid bij, waar ze later haar voordeel mee kon doen.

Potter werd geboren in Londen. Haar ouders waren rijk geworden van de katoenproductie in het noorden van Engeland. Zij had een goede band met haar broertje Bertram en samen interesseerden zij zich voor de natuur en vooral voor insecten. De vakanties in het Lake District waren dan ook een hoogtepunt. Toen de vijf jaar jongere Bertram naar een kostschool bleef Beatrix alleen achter. Ze ging niet naar school maar werd opgeleid door een gouvernante. Een van hen, Anne Carter die later trouwde en acht kinderen kreeg, was een motor achter de carrière van Potter.

Op haar negentiende beschouwde Potter haar opleiding als afgerond, maar echt volwassen was de schuchtere en vaak zieke jonge vrouw nog niet. Ze bestudeerde paddenstoelen en tekende die, terwijl haar broer aan de alcohol verslaafd raakte en zich als boer in het noorden van Engeland vestigde. Een tekening van haar konijn Pieter bracht voor het eerst wat geld in het laatje. De verhaaltjes in de brieven aan de oudste zoon van Anne Carter leidden zeven jaar later tot de publicatie van haar eerste werk Het verhaal van Pieter Konijn (1902), eerst in eigen beheer maar later door uitgeverij Warne. Haar creativiteit werd daarmee ontsloten en vele boeken volgden.

De vriendschap die Potter met de familie Warne onderhield werd door haar starre ouders niet erg op prijs gesteld, maar die konden niet voorkomen dat Potter een intieme relatie kreeg met Norman. In 1905 deed hij haar een huwelijksaanzoek, die niet door de ouders van Potter gewaardeerd werd. De spanningen daaromtrent kon Potter kwijt in haar werk. Het droevige van de zaak was dat Norman in dat zelfde jaar nog overleed aan een bloedziekte.

Potter kocht van haar verdiende geld boerderij Hill Top in het Lake District. Ze kwam daar vaak om te genieten van de natuur en het boerenleven en afstand te nemen van haar ouders. Ze lag daarnaast in conflict met Harold de broer van Norman die de zakelijke belangen van de uitgeverij behartigde maar Potter daarbij uitkneep en later veroordeeld werd voor fraude.

Haar ouders zagen ook al niets in een huwelijk in 1912 met advocaat William, maar haar broer Bertram, die zelf in het geheim getrouwd was, effende de weg voor haar. Het huwelijk duurde tot haar dood en was rustig van aard. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was er krapte aan personeel. De verminderde creativiteit van Potter leefde op door de vriendschap met de Amerikaanse bibliothecaresse Anne Carroll Moore. Het leidde tot een grote markt in de Verenigde Staten.

Potter en haar man hadden een intensief contact met de dorpsgemeenschap waar ze toe behoorden. Potter investeerde in de National Trust die aan natuurbeheer deed in een tijd waarin de toeristenindustrie opkwam. In de Tweede Wereldoorlog liet ze een groep verkenners op haar landgoed toe. Haar Deense vriendin Ulla schreef in een brief na haar overlijden dat Potter een warme persoonlijkheid had maar ook gereserveerd en verlegen was. Het zullen de gevolgen zijn geweest van een harde Victoriaanse opvoeding.

Hier de site van Peter Rabbit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten