Fraaie schets van het belangrijkste popfestival ooit
Taking Woodstock
is een fantastische film die gemaakt is op basis van de memoires van Elliot
Tiberg. Deze interieurontwerper woonachtig in Greenwich Village, raakte geheel
onverwachts betrokken bij de organisatie van het meest spraakmakende
popfestival in de wereld, dat in de zomer van 1969 in de staat New York
gehouden werd.
In een poging het familiebedrijf van zijn ouders te redden
van de ondergang, kwam hij op het idee om de organisatie van het festival zijn
steun toe te zeggen, nadat het naburige stadje had geweigerd om hippies te
ontvangen. Hoewel het project Elliot en zijn ouders duidelijk boven het hoofd
groeide, pasten ze zich aan aan de omstandigheden en zorgden ervoor dat drie
dagen vrede en muziek tot stand kwamen.
Lee begint bij het begin en laat Elliot zien terwijl hij
zijn best doet om de zomer op het vakantieverblijf tot een succes te maken. De
toneelgroep die in de grote schuur een toneelstuk van Tsjechov repeteert zal
daaraan financieel niet veel bijdragen, maar de goedige Elliot begrijpt dat ook
zij recht hebben op een plaatsje onder de zon. Samen met zijn ouders zit hij
bij de schuldeiser, die duidelijkheid wil over de inkomsten van het motel en de
vakantiehuisjes, waarop de moeder van Elliot op gespannen toon begint over de
moeilijke tijd die zij in de Sovjet Unie gekend had, terwijl de vader het niet
veel uit maakt of het bedrijf ten onder gaat.
Een bericht in de krant over de mogelijke komst van een
belangrijk muziekfestival naar hun buurt, zorgt ervoor dat Elliot naar de
telefoon grijpt en een afspraak maakt met producer Michael Lang en andere
mensen van de organisatie. Een kartonnetje chocolademelk dat hen door de moeder
aangeboden wordt, leidt ertoe dat ze naar de boer gaan die de melk produceert
en op een grote groene heuvel boert, waar zo’n festival heel goed gehouden kan
worden. Eerst vraagt hij vijfduizend dollar voor de huur, maar later bedenkt
hij zich en vraagt het vijftien dubbele. Geld is geen probleem voor de
organisatie die al honderdduizend kaartjes verkocht heeft. Elliot, die de
organisatie de ruimte van het vakantieverblijf aanbiedt, krijgt ook alvast een
zak geld mee, waar zijn geldbeluste moeder grote ogen van krijgt.
Het is verbazingwekkend dat Ang Lee de onbevangen sfeer van
die dagen zo goed weet te vangen, onder andere door de naakte mensen ruimschoots
in beeld te brengen. De muziek die soms op de achtergrond te horen is, net als
de helikopters die af en aan vliegen, voeren terug naar de dagen dat de wereld
nog tot staat was tot liefde, al was niet iedereen daar zo blij mee. De cafégangers
uit het stadje kijken Elliot weg en beunhazen proberen een graantje mee te
pikken. De laatsten worden echter door de vader met een honkbalknuppel van het
erf gejaagd. Fraai is de aankomst van travestiet Vilma die door Elliot als
veiligheidsagent wordt aangesteld en het heel goed met de vader kan vinden die
het maar druk heeft in de kantine. Een fraaie scène speelt zich af als Elliot in
de kantine door een vrolijk dansende menigte wordt uitgedaagd en een
homoseksuele medewerker kust.
Als het allemaal te druk wordt daar, wordt uitgeweken naar
het land van de boer, maar dat kan niet voorkomen dat de toegangswegen verstopt
raken. Elliot gaat er naar toe achterop de motor van een agent en valt in de
armen van een zorgzaam hippie stel dat hem zijn eerste trip bezorgt. Als hij
eenmaal weer thuis is, krijgt hij ruzie met zijn ouders die erg leunen op hun
zoon, waarop hij besluit naar Californië te vertrekken als het festival
afgelopen is. Dat gebeurt inderdaad en zonder zorgen, omdat de moeder het
nodige geld heeft opgepot. De vader die na vier spacecakes weer ontnuchterd is,
wenst zijn zoon het allerbeste en schenkt hem de vrijheid.
Demetri Martin speelt een prachtige rol van een lieve jongen,
die het goed voor heeft met de wereld en ook zichzelf niet vergeet. Tijdens de
aftiteling horen we het nummer Freedom
van Ritchie Havens dat nog steeds door merg en been gaat.
Hier
de trailer, die begint met een introductie van Demetri Martin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten