Ontroerende, wat sentimentele film over een vader zoon relatie
Nederland is sterk in jeugdfilms. Ik denk aan Het zakmes of aan Madelief, krassen in het tafelblad. Dit komt wellicht door de open
houding die in ons land, net als in de Scandinavische landen, bestaat als het gaat om opvoeding en de
gevoelens van de opvoedeling. De bekroonde jeugdfilm Kauwboy draait om een moeizame vader zoon relatie die wordt
geaccentueerd door een kauwtje dat door de zoon Jojo gevonden wordt maar dat door
de vader niet wordt geaccepteerd. De haat liefde verhouding tussen vader en
zoon is een belangrijk thema van de film. De pogingen van de twee om elkaar te
bereiken geeft er een tijdloze ontroering aan.
De tienjarige Jojo is een nogal stoere, wat androgyne jongen,
dat graag kattenkwaad uithaalt. Een nazaat van Ciske de Rat en Kruimeltje, al
kwam de laatste uit Rotterdam. Hij heeft in ieder geval de baldadigheid van die
twee. Het wereldbeeld van zijn vader Ronald is nogal simpel en wordt aangeduid
aan de hand van een brandende lucifer. Eerst was er niets, toen was er iets en
daarna was er weer eeuwig niets. De man draagt een uniform en heeft een soort
oproepbaan. Als hij thuis komt kruipt hij met een biertje voor de televisie.
Hartverwarmend is het begin van de film waarin Jojo onder
een boom in de buurt een jong weerloos kauwtje vindt. Hij doet zijn best het
beestje terug te brengen bij zijn moeder, maar bij zijn klimpoging valt het jong opnieuw naar
beneden. Gelukkig zonder verwondingen. Jojo neemt het mee naar huis om het in
leven te houden. Dat lukt de volgende dag met bolletjes brood. Hij polst zijn
vader met een verhaal over een klasgenootje dat een vogeltje vond over een
mogelijke thuisopvang, maar zijn vader wil daar niets van weten. Dieren horen
in de natuur, zegt de man die periodiek driftbuien heeft. Jojo houdt het beestje
daarom in een kistje onder zijn bed en probeert hem heel charmant de nodige
overlevingstactieken bij te brengen.
Voor de nodige steun belt Jojo naar zijn moeder die als folkzangeres
op tournee is in de Verenigde Staten. Hij vertelt haar dat alles in het
huishouden goed gaat, dat zijn vader superlekker kookt, al smijt die uit
frustratie de pastasaus tegen de keukenmuur. Later heeft hij ook steun aan Yente,
een meisje dat in zijn waterpoloteam gekomen is. Ze draagt een roze bikini en
kauwt op blauwe kauwgom.
Als de vader toch de kauw ontdekt, zijn de rapen gaar. De
vogel moet terug. Jojo gehoorzaamt maar is inwendig woedend. ’s Nachts haalt
hij het kauwtje weer op en zet hem in de muziekstudio van zijn moeder. Een
verdere conflictbron doet zich voor als Jojo een taart wil bakken voor zijn
jarige moeder, al is die zelf niet aanwezig. Hoewel de vader daar niets van wil
weten, gaat Jojo samen met het kauwtje toch aan de slag om een appeltaart te
bakken, met gevolgen die steeds noodlottiger worden.
De montage van Kauwboy
is bijzonder. De stemmen en de beelden lopen niet altijd synchroon en dat geeft
spanning en vaart. De folksongs van actrice en zangeres Ricky Koole zoals You are the one geven extra sfeer aan de
film, maar maken die met de weinig sterke dialogen en het wat
uitgemolken verhaal nogal sentimenteel.
Hier
de trailer van Kauwboy. Hier de integrale film Het zakmes (1992), gebaseerd op het gelijknamige
boek van Sjoerd Kuyper. Madelief was oorspronkelijk
een kinderserie gemaakt door Ineke Houtman, naar een serie boeken van Guus Kuijer.
In 1998 mondde dit uit in de speelfilm Madelief,
krassen in het tafelblad.
Hier in zijn geheel te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten