Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zondag 5 juni 2016

Filmrecensie: The secret life of Walter Mitty (1947), Norman Z. McLeod


Dagdromende boekhouder valt het geluk in de schoot

The secret life of Walter Mitty is een boeiend kort verhaal van James Thurber uit 1939 over een man die ontevreden is met zijn leven en daarom zijn toevlucht neemt tot dagdromen. Regisseur Norman Z. McLeod bewerkte het verhaal tot een lange speelfilm. De hoofdrollen van de jeugdige Danny Kaye als Walter Mitty en Virginia Mayo als Rosalind van Hoorn zorgen ervoor dat levendigheid gewaarborgd is. De film kent een Nederlands randje omdat de oom van Rosalind als conservator in een Nederlands museum werkte waar juwelen werden tentoongesteld. Hij heeft die verstopt om te voorkomen dat de nazi’s ze zouden roven en de plaats waar hij ze heeft verstopt opgeschreven in een zwart aantekenboekje.

De levendigheid van de film blijkt meteen uit de eerste scène waarin Mitty met zijn moeder op weg is naar het station, waar hij de trein zal nemen naar zijn werk als boekhouder bij een uitgeverij in Manhattan. Zij geeft hem instructies over boodschappen die hij die dag moet doen, waaruit blijkt dat hij bij haar onder de plak zit. De moeder ziet onderweg een zeepreclame met een schip door een storm en bedenkt dat die ze die ook nodig heeft waarop Mitty dat opschrijft in zijn zwarte aantekenboekje. Om te ontkomen aan zijn onderliggende positie stelt hij zich voor dat hij kapitein is van het grote zeilschip dat hij door de storm loodst daarbij bijgestaan door een knappe blondine die zeer trots is op de stuurmankunst van Mitty. Op zijn werk volgt meteen een tweede dagdroom. Tijdens een vergadering deelt zijn baas Bruce Pierce mee dat hij heeft bedacht dat er een nieuw soort boeken moet worden uitgegeven, de ziekenhuisroman. Mitty ziet zichzelf meteen als een knappe chirurg die de meest moeilijke operaties verricht en daarmee opnieuw de bewondering oogst van een knappe blonde assistente.

Zijn fantasieën over een knappe blondine staan ver van de werkelijkheid waarin hij verloofd is met de zwartharige Gertrud die een hondje heeft dat hem niet mag. Als hij tijdens het eten de haard aansteekt met een oude krant leest hij het verhaal van een oorlogsvliegenier en dat brengt hem meteen in de lucht tegen de nazi’s. Als hij weer een vijandelijk toestel neergeschoten heeft, plakt hij een sticker op de buitenkant van zijn eigen toestel, neemt de gelukwensen in ontvangst van zijn meerdere en is niet te beroerd om ook nog een komische show te geven voor zijn collega’s.

De volgende dag ontmoet hij de blondine van zijn dromen in de trein. Ze gedraagt zich heel verliefd tegen hem omdat ze wordt achtervolgd door een crimineel, De Boot, genaamd, die op zoek is naar het aantekenboekje van de oom van Rosalind. Mitty is zo verrast door de kussen die hij van Rosalind ontvangt dat hij zijn aktetas vergeet als ze afscheid van elkaar nemen. Als hij die weer onderschept, stopt een vriend van Rosalind het aantekenboekje in zijn tas, dat precies lijkt op zijn eigen boekje waarin hij de boodschappen schrijft, hetgeen natuurlijk de weg opent voor grappige verwarringen. Om te ontkomen aan De Boot, stopt Mitty het boekje in een corset in een modezaak. De volgende dag gaat hij samen met Rosalind op zoek naar de vrouw die het corset gekocht zou hebben, maar stuit op tegenwerking van haar man. Als vervolgens blijkt dat de vrouw geen corset maar aan ochtendjurk gekocht heeft, doet Rosalind een poging het boekje in de modezaak terug te krijgen en slaagt daarin, maar dan zit Mitty er weer mee opgescheept. De klucht rond het boekje lijkt geen einde te kennen, maar tenslotte grijpt de politie in. De boosheid van de familie van Gertrud over de rol van Rosalind in het leven van Mitty, zet hem aan het denken over de keuze van zijn echtgenote. Zijn baas beloont zijn standvastigheid met een promotie tot assistent directeur, op voorwaarde dat het uit is met het dagdromen, maar dat is ook niet meer nodig.

Hier de fraaie, die begint met dagdromer Mitty, die na het zien van een zeepreclame zich meteen kapitein op een schip waant.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten