Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zondag 19 juni 2016

Filmrecensie: Meteora (2012), Spiros Stathoulopoulos


Kloosterlingen in de ban van de wereldse liefde

Meteora zijn volgens Wikipedia op hoge rotspilaren gebouwde orthodoxe kloosters op het Griekse vasteland. Ooit waren er tweeëntwintig van, inmiddels zijn er nog zes over. Spiros Stathoulopoulos werd geïnspireerd tot een fantasie over twee kloosterlingen, een man en een vrouw, die vanuit twee verschillende kloosters ontmoetingen met elkaar te hebben, waarbij het verlangen steeds meer een erotische betekenis krijgt die haaks staat op het ingetogen kloosterleven. Een getekend drieluik met de twee kloosters en een rots met een boom erop geeft de omgeving aan waar het liefdesverhaal zich afspeelt.

De zondige gedachten hebben bij de vrouw, die Urania heet, al tot zelfpijniging geleid, gezien het verband om haar arm dat ze aan het begin van de film draagt. De man, Theodoros, houdt de verleiding op afstand door anderen, zoals een oude kluizenaar, bij te staan. Met fraaie animaties laat de regisseur zien wat in werkelijkheid niet uit te beelden zou zijn geweest, zoals de hel die Urania ontwaart of de enorme golf bloed die, door toedoen van Theodoros, op het eind uit de handen van de gekruisigde Christus stroomt, de aarde overstroomt en de twee zondaars verdelgt. Gelukkig blijft deze getekende illustraties fantasie en weten de geliefden daaraan te ontsnappen.

Een echt verhaal kent Meteora niet. Het blijven vrij losse scènes en sfeertekeningen, al zijn die op zich heel fascinerend, zoals de beelden van de kloosters waarin Urania en Theodoros wonen. Het is meteen al bijzonder dat Urania in een net wordt opgehesen na een ontmoeting met Theodoros waarbij ze elkaar zegenden. Een andere manier om haar klooster te bereiken is er voor haar niet. Theodoros kan een lange trap naar boven nemen zoals we op een animatie zien. De geliefdes maken contact met elkaar door met spiegeltjes te seinen vanuit hun kloosterkamers. In zijn klooster worden de tijden van gebed aangegeven door het slaan met hamers op een aambeeld. In het vrouwenklooster hebben ze daarvoor een klok.

In de film heerst vooral een verkwikkende stilte, waarin het verlangen tussen twee mensen van vlees en bloed steeds sterker wordt. In hun poging die te bezweren blijkt de liefde toch te winnen. Tijdens een lunch onder de boom, die misschien wel de boom des levens is op een rots tussen de twee kloosters, wordt het contact intiemer. Urania moet erg lachen om het woord wanhoop dat Theodoros als waanhoop uitspreekt. Daaruit blijkt dat een van hen een Rus is. Het werd me niet geheel duidelijk hoe dat precies zat maar vermakelijk was het gesprek tussen de twee wel. Dat gaat over Sint Jacobus, wiens feestdag die dag gevierd werd,. Theodoros vertelt dat Jacobus in zijn afzondering ooit een hoer op zich kreeg afgestuurd die zich na de ontmoeting met de heilige tot God bekeerde. Urania voegt daar aan toe dat een zieke vrouw door dezelfde heilige verkracht en vermoord werd. De poging van Jacobus om zichzelf van het leven te benemen lukte niet. Wanhoop was zijn straf, zei de engel tegen hem. Het verhaal zet Theodoros ertoe aan om Urania te kussen, hetgeen natuurlijk later een intiemer vervolg krijgt.

Mooi is de tweestrijd die bij de twee te zien is. Urania hangt een gordijn voor het raam als Theodoros weer eens naar haar toe schijnt, maar kan zich toch niet bedwingen om langs het gordijn naar zijn klooster te kijken. Theodoros vraagt een fluitspeler beneden in het dorp een liefdeslied voor hem te zingen. Bijzonder is de animatie waarbij Urania haar haren losgooit en die tot het mannenklooster laat reiken waarop Theodoros als een evenwichtskunstenaar haar kan bereiken. Tot slot vervaagt het drieluik weer waar de film mee begon. Anders dan in de film Justine naar een boek van De Sade wordt goedheid niet gestraft maar blijft die het stel volgen.

Hier de trailer van Meteora, hier mijn bespreking van Justine.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten