Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 28 juni 2016

Filmrecensie: Hannah and her sisters (1986), Woody Allen


Relatiedrama’s in een joodse familie in New York

Ik verheugde me erop om Hannah en haar zussen na zoveel jaren weer te zien, maar de film van Woody Allen viel toch wel tegen. In een wereld die in rep en roer is, doet al dat gedoe over relaties gedateerd aan. Desondanks zet Woody Allen in zijn rol van de neurotische Mickey Sachs, nog altijd de lachspieren in werking en is Barbara Hershey in haar rol van Lee, de innemende jongste zus van Hannah, een lust voor het oog.

Hannah and her sisters gaat over de verhouding die drie creatieve zussen, dochters van een stel acteurs, met elkaar hebben, waarbij Hannah de oudste is en de enige die redelijk succesvol is. De film begint met Thanksgiving, waarin de familie aan tafel gaat. Elliot, de echtgenoot van de zorgzame Hannah, kan zijn ogen niet van Lee afhouden, die een relatie met een norse schilder heeft. In een monoloog interieur horen we hem, net als ook anderen verderop in de film, denken hoe hij haar kan verschalken. Lee probeert geld los te krijgen bij Hannah om een cateringbedrijfje te financieren zolang haar toneelcarrière nog niet lukt. Later zien we haar en haar vriendin April voedsel serveren onder de naam Stanislavski Catering Compagny.

Al gauw komt Woody Allen zelf in beeld in de figuur van Mickey, die eerder met Hannah was getrouwd en met haar een tweeling heeft. Hij komt op bezoek vanwege de verjaardag van zijn zoons, maar niet te lang want hij heeft het druk met regisseren, hoewel hij daar weinig succes mee heeft. Hij heeft last van hypochondrie en bezoekt daarom zijn dokter in de verwachting dat die hem daar van af zal helpen, al is dat slechts tijdelijk. De dokter stuurt hem echter vanwege oorklachten door naar het ziekenhuis, waarop Mickey een bevriende arts belt over de mogelijke reden daarvan. Als die hem zegt dat hij mogelijk een hersentumor heeft is het hek van de dam.

Als geruime tijd later echter blijkt dat er niets aan de hand was, is Mickey slechts kortstondig tevreden. Het feit dat hij dood zal gaan, al is het wat later, maakt hem mismoedig en hij consulteert een priester daarover. Het feit dat die hem op het christendom wijst, is voor de ouders van Mickey een gotspe. Zijn moeder vraagt aan haar man om Mickey uit te leggen wat er verkeerd aan de nazi’s is, maar de man kan dat niet uitleggen omdat hij niet eens weet hoe een blikopener werkt. Ook een flirt met de Hare Krishna loopt op niets uit. Door het kijken van een film van de Marx Brothers raakt hij zijn zwaarmoedigheid enigszins kwijt en tenslotte is daar Holly, met wie hij in de tijd dat hij met Hannah ging een zware aanvaring had, maar die in een grappige scène, die aan Annie Hall doet denken, rechtgezet en goedgemaakt wordt, al zet het eind waarin Holly zegt dat ze zwanger is, terwijl Mickey onvruchtbaar is, toch weer een en ander op losse schroeven.

In korte tekstjes tussendoor die als titels van hoofdstukken de verschillende episoden gedurende een jaar met elkaar verbinden, krijgen we een beeld van de relatiedrama’s die tussen de ouders spelen en die op hun dochters doorwerken. Elliot heeft zijn avontuurtje met Lee, maar kiest toch Hannah, al is hij weer teleurgesteld dat Lee, na het verbreken van haar relatie met de norse schilder Frederick, iets krijgt met professor Doug bij wie ze literatuurlessen volgt, Holly is toneelstukken gaan schrijven om te beginnen over Hannah en Elliot maar later over andere onderwerpen die de interesse van Mickey hebben. Veel meer dan een onderhoudende schets van een joodse familie in New York is er na dertig jaar niet van overgebleven. Wellicht is de mensheid op relatiegebied toch iets volwassener geworden.
Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten