Film maakt ontvankelijk voor hetgeen buiten onze
gebruikelijke zintuigen valt
Het is niet gemakkelijk de film The sixth sense van de Indiase dokterszoon M. Night Shyamalan die
opgroeide in Pennsylvania, te bespreken
zonder de clou weg te geven, maar ik zal toch een poging wagen.
De film begint zoals Alfred Hitchcock zou kunnen doen met een scène waarin Anna, de
vrouw van kinderpsycholoog Malcolm Crowe een fles wijn uit de kelder haalt om
het succes van haar man te vieren. Als ze in een amoureuze stemming naar de
slaapkamer gaan, ziet Anna dat de telefoon op de grond ligt, een ruit gebroken
is en in de badkamer licht brandt. Malcolm Crowe stapt langzaam naar voren en
ontdekt een jongeman die daar in zijn onderbroek staat. Het is Vincent Grey,
een oud patiënt van hem die hij nooit goed heeft weten te behandelen. De
jongeman vertelt dat hij nog steeds doodsangsten uitstaat en schiet zijn
behandelaar dood.
De scène verplaatst zich naar een volgend najaar in
Philadelphia. Crowe zit op een bankje tegenover het huis van de negenjarige
Cole Sear en volgt de jongen naar een kerk in de buurt, waar de twee met elkaar
kennismaken. Crowe wil Cole graag helpen maar Cole is sceptisch over de
mogelijkheid daarvan. De toenadering tussen de twee wordt fraai in beeld
gebracht door een voorstel van Crowe: hij zal zeggen welke gedachten de jongen
heeft en als dat klopt moet hij een stap vooruit doen en als het niet klopt een
stap achteruit. Crowe weet de jongen voor zich te winnen, maar desondanks geeft
Cole zijn geheim nog niet aan Crowe prijs.
Lynn, de moeder van Cole, maakt zich zorgen over haar zoon
die vaak met schrammen thuis komt en met gaten in zijn kleren. Ook lijkt hij
kostbaarheden te stelen. Ze vindt tenminste een hanger van haar moeder, waaraan
Lynn gehecht was, in een nachtkastje van Cole. Op school komt de jongen in
conflict met een leraar over de vroegere bestemming van het gebouw. De man
meent dat Cole verkeerd geïnformeerd is over personen die opgehangen werden in
het vroegere gerechtsgebouw. Hierdoor is Cole meer genegen om Crowe tot zich
toe te laten.
Cole ziet dat Crowe verdrietig is. Crowe vertelt daarop eerlijk
over zijn verleden, over de moeilijke relatie met zijn vrouw die hij door zijn
werk verwaarloosde en de fout die hij maakte in de behandeling van Vincent
Grey, iets wat hij niet kan loslaten. Cole vertelt hem hierop zijn geheim,
namelijk dat hij dode mensen kan zien. Hij vertelt dat ze gewoon om hen heen rondlopen,
zoals Jean Paul Sartre ooit al prachtig beschreef in Les jeux sont fait.
Zijn leven wordt er daarmee niet gemakkelijker op. Hij wordt
geterroriseerd door de doden, die een kilte uitstralen als ze boos zijn, waardoor
de temperatuur in huis in snel tempo zakt.
Lynn probeert de kwestie met de hanger met Cole te bespreken
en wordt wanhopig als hij ontkent dat hij degene was die de hanger had
weggenomen. Anderzijds zoekt de doodsbange Cole de steun van zijn moeder.
In de tussentijd luistert Crowe een oud cassettebandje af
van een sessie met Vincent, waarin hij hoort dat Vincent bedreigd werd op het
moment dat hij zelf werd weggeroepen. Hij besluit dat zij het beste kunnen
ingaan op de wensen van de doden om op die manier van hun kwade kracht af te komen. Cole voert het voorstel
uit bij het gezin van een meisje dat door een ziekte doodgegaan is en lost een
gezinsprobleem op. Hij helpt vervolgens Crowe om de slechte relatie met Anna te
verbeteren en praat met zijn moeder over allerlei zaken die ze niet begreep,
zoals de verdwenen hanger van haar moeder.
The sixth sense is
een bijzondere film met een boeiend concept dat sterk afwijkt van de gemiddelde
film en ontvankelijk maakt voor datgene wat buiten onze vijf gewone zintuigen
valt.
Hier de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten