Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



donderdag 13 augustus 2015

Filmrecensie: Celda 211 (2009), Daniel Monzon



Intrigerende verhouding tussen charismatische gevangenleider en slimme, toekomstige gevangenisbewaarder.

In de Spaanse gevangenis in Zamora neemt een nieuwe gevangenisbewaker een kijkje voordat zijn eerste werkdag begint. Hij heet Juan Oliver, is dertig jaar oud en getrouwd, verwacht een kind en zoekt vastigheid, zoals dat gaat in het leven. Twee collega’s leiden hem rond, ook bij de afdeling moeilijke gevallen zoals verkrachters en moordenaars. Terwijl ze praten over diensten die ze aan gevangenen leveren in ruil voor informatie valt er van boven een kei door het gaas. Oliver raakt gewond en door de collega’s naar een lege cel gebracht, cel 211. Op hetzelfde moment begint een opstand waardoor de bewakers een goed heenkomen zoeken en Oliver laten liggen. Hij wordt gevonden door een zwakbegaafde crimineel met een rode pet die Oliver overdraagt aan leider Malamadre. Deze zet Oliver, die doet alsof hij een gevangene is, te kakken voor de grote groep, maar stelt daaraan ook weer een grens. Het is het begin van een intrigerende verhouding tussen de charismatische en ervaren Malamadre en een slimme, maar onervaren Oliver. Malamadre weet weten wat voor vlees hij in de kuip heeft en probeert daar steeds meer achter te komen.  

Af en toe zien we flashbacks van de hartstochtelijke relatie tussen Oliver en zijn zwangere vrouw Elena. De eerste keer is dat op de ochtend dat hij naar de gevangenis gaat voor de rondleiding. Hij zoekt een schone onderbroek in de kast en ziet alleen maar ondeugdende broekjes, die Elena voor hem heeft gekocht, waarop hij besluit dan maar geen onderbroek te dragen. Malamadre is zo goed om hem een onderbroek te laten bezorgen, nadat hij Oliver voor de andere gevangenen te kijk heeft gezet.

Oliver ziet dat men alle camera’s kapot maakt en stelt voor om één camera te laten hangen die dienst kan doen als communicatiemiddel met de directie, een voorstel dat door Malamadre wordt omarmd. Ze tonen daarop drie gevangenen van de ETA die ze als gijzelaars gebruiken om hun eisen kracht bij te zetten. Oliver is degene die de eisen op papier zet. Hij weet ook te voorkomen dat de speciale eenheid van de politie binnendringt na geruchten over een dode. Hij laat voor de camera zien dat de drie gijzelaars nog in leven zijn en krijgt daarvoor de handen op elkaar al is niet iedereen rond Malamadre overtuigd van zijn goede bedoelingen. Daar hebben ze gelijk in want tussendoor houdt Oliver met een walkie talkie contact met de directie over de plaats waar de gijzelaars zich bevinden en vraagt hij om vrijlating.

Het drama neemt toe als Elena bij de gevangenispoort is aangekomen om nieuws over haar geliefde te krijgen. Oliver ziet haar op televisiebeelden tussen de verzamelde menigte en vraagt of hij naar haar toe mag gaan, maar dat wordt door Malamadre geweigerd. De goede trouw van Oliver wordt getest als hij wil verhinderen dat een onderhandelaar wordt gedood en vindt dat men hem een oor moet afsnijden. Dat moet hij zelf dan maar doen, vindt de groep rond Malamadre. Ook doodt hij Utrilla, de bewaker die zijn vrouw neergeslagen heeft, waardoor ze naar het ziekenhuis moest en daar inmiddels is overleden. De klap die dit toebrengt aan Oliver maakt dat hij totaal voor de gevangenen kiest. Hij is zelfs radicaler dan Malamadre die niet tegen onderhandelingen is, vooral omdat hij daar zelf goed uit kan komen.

Een boeiend moment in de thriller is de uitspraak van Utrilla, die door Malamadre de gevangenis ingelokt is, dat Oliver een bewaker is. Ook al doodt Oliver hem, daarna kleeft toch de smet aan hem dat hij de anderen heeft voorgelogen. Malamadre krijgt zelfs van de directie het dossier van de nieuwe bewaker toegeworpen om de onderhandelingen te bespoedigen. Malamadre blijkt een man die zijn woord houdt en Oliver niet laat vallen, ook al kost het hem tijdens de prachtig gefilmde inval van de speciale eenheden bijna en Oliver helemaal de kop.   

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten