Sterk spel van Cuzet in omslachtig moordverhaal
Ik schreef een paar maanden geleden enige mooie woorden over
acteur Francois Cluzet die in A l’origine
(2009) van Xavier Giannoli een sterke rol speelde. Hetzelfde kan gezegd over de
film Ne le dis à personne, die drie
jaar eerder uitkwam. Ondanks de gebeeldhouwde kop van Cluzet speelt hij zijn
personage zo goed dat men, ook al is de film dit keer wat minder, al snel de
man achter de rol vergeet.
In Ne le dis à
personne speelt Cluzet de rol van kinderarts Alexandre - zeg maar Alex - Beck
die getrouwd is met zijn jeugdliefde Margot, een knappe meid. In het begin van
de film is alles koek en ei tijdens een feestje van het geslaagde stel, maar
als ze alleen zijn aan het meertje, waar ze als kinderen al kwamen, is er toch
onenigheid. Margot is het niet eens met Alex over zijn bejegening van zijn zus
Anne die de boerderij van hun ouders niet wil verkopen en zwemt boos weg van de
steiger waarop ze liggen. Niet veel later voltrekt zich een drama. Margot wordt
vermoord en Alex, die haar nog wil redden, wordt terug het water in geslagen.
Dan zijn we acht jaar verder. Alex werkt nog steeds als
kinderarts en sust een ruzie in het ziekenhuis over een kind van achterbuurter Bruno
dat aan hemofilie lijdt. In de krant leest hij over twee lijken die opgegraven
zijn in het bos van Rambouillet. Hij wordt door de politie opgeroepen, die hem
verdenkt van de moord op zijn vrouw met als motief dat hij veel geld van de
verzekering kon opstrijken. Hij zou het hebben voorgedaan als een moord van de
seriemoordenaar Franck Serton die in die tijd daar ongenadig huishield. Een nieuw
bloedonderzoek moet uitkomst brengen over heropening van de zaak.
Deze krijgt een macabere wending als Alex een filmpje op
zijn computer ontvangt waarop Margot bij een roltrap staat. Hij gaat naar haar
ouders om nog eens van haar vader, die zijn dochter identificeerde, te horen
hoe ze aan haar einde gekomen was, maar de man is niet erg mededeelzaam, al
zegt hij wel dat Franck Serton zijn slachtoffers enorm toetakelde.
Het verhaal wordt voortgestuwd door nieuwe emails die Alex
krijgt met filmpjes onder andere van opnames van Philippe Neuville, een
springruiter van een ploeg waartoe ook Anne behoort. Alex wordt gelijktijdig steeds
meer klemgezet door de politie die hem ervan verdenkt dat hij Margot sloeg,
iets wat in werkelijkheid op het conto van Philippe Neuville kwam te staan. Lang
is sprake van een strijd tussen Alex en de politie. Het leidt tot een spannende
achtervolging (zie poster) in Parijs, waarbij Alex aan de klauwen van de politie ontsnapt
door een drukke snelweg over te steken en later vanuit een afvalcontainer met
ratten Bruno opbelt die hem naar een veilig adres brengt. Het is fascinerend dat
Alex Margot later in levende lijve in een park ziet lopen. Als hij haar
achterna wil gaan, wordt hij ingerekend door de politie maar meteen weer
bevrijd door Bruno en zijn maat. Tenslotte verneemt Alex van de vader van
Margot de precieze toedracht van de in scène gezette moord op Margot.
Het verhaal is gebaseerd op de roman Tell No One
(2001) van Harlan Coben, de vele popsongs, zoals With or without you van U2, doen wat sentimenteel aan. In ieder
geval werd mijn animo om een sterke thriller te zien, in de loop van de film te
niet gedaan. Het verhaal is veel te omslachtig om gevoel op te wekken, de
prestatie van Francois Cluzet ten spijt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten