Ongeloofwaardig scenario doet afbreuk aan fascinerend spel hoofdpersoon
In zijn eerste lange speelfilm als regisseur speelt Billy
Bob Thornton de sterren van de hemel in een verhaal over een zwakbegaafde man uit
het zuiden van de Verenigde Staten dat onaannemelijk is en de geloofwaardigheid
tart. Men moet zich sterk op de hoofdpersoon concentreren om Sling blade uit te kunnen zitten.
De film vertelt over de vrijlating van Karl Childers uit een
state hospital in de Amerikaanse
staat Arkansas, nadat hij vijfentwintig jaar eerder zijn moeder en haar minnaar
had vermoord. Hij is inmiddels genezen verklaard en mag de maatschappij weer
in. Het eerste dat moeilijk te geloven is, is dat de directeur hem gewoon op
straat zet met een stapeltje boeken waar de zwakbegaafde man zich in de
gevangenis aan heeft opgetrokken en in heeft teruggetrokken.
Hij gaat terug naar het plaatsje Millsterg waar hij is
opgegroeid, komt de vaderloze schooljongen Franky tegen met wie hij vriendschap
sluit, maar veel verder dan dat komt hij niet. Hij gaat terug naar de directeur
die dan pas op het idee komt om een kennis uit het plaatsje met een werkplaats te
vragen of Karl niet bij hem in dienst kan komen. Dit blijkt een succes, omdat Karl
handig is met grasmaaiers. Hij krijgt zelfs een slaapplaats in de werkplaats
maar geeft al gauw de voorkeur aan de garage van Linda, de moeder van Franky,
die hem sneu vindt dat Karl in zo’n stoffige werkplaats moet slapen.
De verdere ontwikkeling wordt bepaald door Doyle de drankzuchtige
en extreem agressieve vriend van Linda die zo’n iedereen tegen zich in het
harnas jaagt. Het is niet te geloven dat Linda iets met zo’n man te maken wil
hebben, maar wellicht is het uit angst voor represailles dat ze het niet met
hem durft uit te maken. Doyle dreigt haar inderdaad te vermoorden als hij na weer
een vreselijke avond met een zatte kop weggestuurd wordt.
Na een uur stort de film min of meer in. Het wachten is op
de confrontatie tussen Karl en Doyle die inderdaad gaat plaatsvinden, met een
blad van een grasmaaier, een sling blade genoemd,
als het moordwerktuig. Tot die tijd vinden er nog de nodige wat gemaakte gesprekken
plaats tussen Karl en Franky, waaronder het bizarre verhaal dat Karl een
broertje had dat niet levensvatbaar was en dat hij van zijn vader moest
begraven. Ook wordt het verhaal erg sentimenteel, bijvoorbeeld als Karl het
huis verlaat van Linda, nadat Doyle hem daar uit heeft gezet.
Sling blade begint
heel boeiend met een interview in het donker met Karl door een meisje voor de
schoolkrant. Ze mag hem echter geen vragen stellen. Karl vertelt zelf over het
schuurtje waarin hij thuis leefde en de moorden die hij gepleegd heeft en geeft
wel antwoord op de vraag van het meisje of hij weer een moord zou kunnen
plegen, namelijk ontkennend. De sfeer in de inrichting doet denken aan One flew over the cukoo’s nest, niet in
de laatste plaats vanwege de psychedelische muziek. Als Karl eenmaal zijn
verhaal vertelt heeft valt ook meteen deze vervreemde achtergrondmuziek weg.
Behalve aan One flew
over the cukoo’s nest moest ik bij het zien van Sling blade ook denken aan Rainman.
De manier waarop de zwakbegaafde Karl zich gedraagt, met zijn gemum tussen zijn
automatisch klinkende spraak, dat Franky juist leuk vindt, kent duidelijke
autistische trekjes. Net als in Rainman
wordt de mens met zijn handicap de hoogte in gestoken, van zijn
zwakte beroofd en daarmee zijn dit soort films niet echt
bevorderlijk voor de emancipatie van mensen met een beperking, een
kwetsbaarheid of een bijzonderheid, zoals ik dat zelf zou noemen.
Hier de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten