Liefde overwint angst
George Schouten (zie foto) is een bekend documentairemaker,
bijvoorbeeld van zijn films over Lucia Rijker, maar toont in de documentaire Angst een persoonlijke kant. Behalve de
angst van vier anderen komt ook zijn eigen angst aan bod.
Hij vertelt dat hij eens vanaf het Mediapark door het bos
naar huis liep en op een bepaald moment niet verder durfde omdat hij iets roods
tussen de bomen zag schemeren. Hij meldde zijn onbehagen aan de politie, die
een kijkje kwam nemen en ontdekte dat een vrouw zich vier dagen daarvoor aan
een boom had opgeknoopt. Nadat Schouten dertig jaar eerder iemand van zelfmoord
weerhield, had hij een angst voor touwen en ladders en ook voor de dood. Lang
durfde hij niet naar het graf van zijn vader die overleed toen hij tien jaar
oud was en hem met verlatingsangst achterliet. Pas nadat een speelfilm geflopt
was, kon hij het opbrengen verzamelen om diens graf te bezoeken. Zijn broer die
zich over de kop werkte kreeg die kans niet. Hij bezoekt diens verse graf, die
nog zonder steen is. Omdat hij zich zorgen maakte over zijn broer die eenzaam
stierf, bezocht hij de heldervoelende Willemijn Bessem, die hem gerust stelde.
Ze raadde hem aan vooral bij zichzelf te blijven en zijn eigen koers te volgen.
De eerste persoon die ook over zijn angst vertelt is Pieter
van den Blink, die eerder voor Trouw en Vrij Nederland werkte en in zijn leven
de nodige tegenslag te verwerken kreeg, beginnende met de diagnose Hodgkin, een
lymfeklierkanker. Hij bezoekt nog regelmatig het ziekenhuis en wel met intense
weerzin, omdat het hem in de wachtkamer van het leven plaatst, waar gemankeerd
leven zich ophoudt en veel leed zich afspeelt. Hij merkt daar hoe sterk hij
zich vasthoudt aan het leven en hoe hard hij om zijn kwalen heen denkt.
Schouten zit met hem in de auto. Van den Blink houdt van
autorijden, vanwege het gemak waarmee dat gaat, terwijl hij zelf het idee heeft
dat hijzelf veel gas geeft maar door de angst niet vooruit komt. Zijn gezworen
vijand schudt hij van zich af door die uit te lachen, maar de aloude angst voor
de angst blijft hem parten spelen.
Sigrid Burg ervoer in haar leven veel angst, al toen ze als
baby uit het raam viel en met haar luier aan de regenpijp bleef hangen en later
toen ze bijna op zee uit een bootje geslagen werd. Ze zegt dat ze haar angsten
wellicht van haar moeder heeft overgenomen en doet van alles om die kwijt te
raken: haar hoogtevrees door fanatiek een klimmuur te trotseren en haar angst
om te verdrinken door in Australië te leren duiken. De schoonheid van de natuur
en de liefde helpen haar de angst te overwinnen.
Het genoemde medium Willemijn Bessem was na haar scheiding bang
om haar kinderen te verliezen. Door opmerkzaam te zijn kan ze de angst onder ogen
zien en accepteren. In gesprek met Schouten neemt ze de camera over en daar de
rollen om. Schouten vertelt dat hij het als Groninger en als calvinist moeilijk
vindt om zich te ontdoen van zijn angst, die hem beperkt in zijn zelfinzicht en
vindt dat hij wel meer compassie met zichzelf mag hebben.
Shanti Vandala doet een chemotherapie vanwege een immuunziekte,
maar vindt dat na het lezen van het boek In
de voetsporen van de Boeddha van Thich Nhat Hanh niet erg meer. Omdat alles
met elkaar samenhangt en onderling met elkaar in verbinding staat, kan ze
alleen maar dieper geheeld worden. Terwijl ze vroeger vocht voor haar ego en de
liefde van haar man, beseft ze dat die weg uitzichtloos is. Door openheid heeft
de angst haar verlaten, waardoor zelfs een ongunstige uitslag van de chemotherapie
haar niet kan deren.
De portretten waarin liefde vaak de sleutel vormt, worden
afgewisseld met fragmenten uit het boek Glimlach
naar angst van Chogyam Trungpa.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten