Je moet maar het lef hebben om als Deense journalist naar de
corrupte Centraal Afrikaanse Republiek te gaan om daar diplomaat te worden en diamanten
te kopen. Günter Wallraff maakte als undercover wantoestanden in Duitsland
duidelijk en schreef daar boeken over, Brügger legde het hele proces vast op
film, af en toe ook met een verborgen camera.
De documentaire The
ambassador begint met een toespraak van Brügger als ondernemer Cortzen in
Monrovia, Liberia, een land dat nooit te beroerd was om paspoorten te
verstrekken voor diplomaten. Daarvoor had Brügger contact met Colin Evans in
Portugal die hem een en ander over de procedure vertelde maar op voorwaarde dat
hij zijn camera uitzette. Niet dus. Vanuit een laag standpunt toont de camera
het gezicht van deze hooghartige maar ook angstige man. Hij waarschuwt Brügger
dat de kans bestaat dat hij als lijk in een greppel belandt.
Voor het bemachtigen van een diplomatenpaspoort had Brügger
contact met een Liberiaanse functionaris, maar ook met de Nederlander Willem
Tijssen, die ook met een verborgen camera gefilmd wordt. Brügger vestigt zich
in de hoofdstad Bangui. Hij draagt een keurig wit pak en rookt sigaretten in
een pijpje.
De Centraal Afrikaanse Republiek (CAR) is een van de falende
staten, vroeger een kolonie van Frankrijk en geleid door de wrede Bokassa,
inmiddels door president Bozizé. Het nieuwe hoofd van de veiligheidsdienst
informeert Brügger over de geschiedenis van zijn land en de gang van zaken. Frankrijk
eist delfstoffen op en verhindert de ontwikkeling van het land. De man
waarschuwt hem uit te kijken voor Gilbert, die een diamantmijn exploiteert. Het
beste kunnen ze voorwenden dat ze gesteund worden door hogere personen.
Gilbert en Brügger komen tot overeenstemming. Als dekmantel
voor zijn activiteiten wil Brügger een luciferfabriek opzetten. Hij heeft
daartoe zelfs een expert uit India gehaald die hem helpt om het idee te
verkopen. Brügger overlegt met de minister van Sociale Zaken die pygmeeën voor
de fabricage wil inzetten. Hij gaat naar een feestje met dronken pygmeeën. Hij krijgt
er twee mee en maakt een boottochtje met hen. De minister regelt ook een
ontmoeting met zijn collega van Defensie, de zoon van de president.
Daarna beginnen de problemen. Brügger belt Tijssen op over zijn
paspoort dat niet de juiste kleur heeft. Tijssen zegt dat hij zijn best doet,
maar houdt het contact af. Brügger maakt zich zorgen over zijn
onschendbaarheid. De VN die in het noorden van het land, waar de diamantmijnen
liggen, toezicht hield heeft zich teruggetrokken. Brügger vliegt er naar toe om
poolshoogte te nemen. De piloot waarschuwt hem niet te lang weg te blijven,
want dan is hij vertrokken. Functionarissen worden vermoord op verdenking van
een staatsgreep. Gilbert wil meer geld dan overeengekomen. Ook de besprekingen
over het contract verloopt niet soepel.
Paul, zijn zaakgelastigde, wil dat Brügger een standaardcontract
met Gilbert tekent, want het eerder overeengekomen contract is ongeldig.
Brügger heeft er ook niet eens een kopie van. Paul zegt dat men hem in de gaten
houdt en dat men hem zal aanhouden bij de grens om hem de diamanten af te nemen.
Brügger geeft Paul de geluksenvelop met geld want een ambassadeur mag geen
vieze handen maken. Als Gilbert eindelijk met de bloeddiamanten aankomt, raadt deze
hem aan die mee te nemen in zijn broekzak en niet al te bang te kijken bij de
grens.
Hier
de trailer van deze bloedstollende documentaire. Tijssen probeerde vertoning
van de documentaire tegen te houden, omdat hij gefilmd was met een verborgen
camera.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten