Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



donderdag 16 mei 2013

The Afghan nightmare (2011), documentaire van Klaus Erik Okstad





Betrokken commandant kijkt zuchtend toe  

Negen jaar na de vernietigende aanval op de Twin Towers, wil het Westen weg uit het wespennest Afghanistan. De Afghanen moeten zelf hun boontjes maar eens doppen, maar gemakkelijk is dat niet, zo wordt duidelijk in The Afghan nightmare.

De documentaire begint met een veiligheidsoverleg tussen de Afghaanse politie en het leger en de NAVO, waarin de Afghanen de NAVO verwijten dat ze slecht bewapend zijn. De NAVO-generaal krijgt kritiek, maar slaat van zich af. In een NAVO kamp in de provincie Fayab in het noorden van Afghanistan wordt de sympathieke Noor Rune Solberg (rechts op de foto) aangesteld om de overgang van de beveiliging van de NAVO naar de beveiliging door een Afghaanse politiemacht te leiden. Meteen al ontstaan problemen rond het overdragen van Russian Hill, een vooruitgeschoven legerpost in het gebied van de Taliban, niet ver van een legerkamp.
De Afghanen zeggen dat de waterput verontreinigd is, maar volgens een Amerikaan is het water voor lokale bewoners wel te drinken. De Afghanen vinden de voorpost daarnaast ook moeilijk bereikbaar, maar Solberg zegt verbaasd dat ze die anderhalve kilometer toch wel kunnen lopen. Inmiddels zijn er meer problemen. Trucks die de voorpost moeten bevoorraden worden aangevallen en de chauffeurs gedood.

In het veiligheidsoverleg komt het probleem ter sprake van de zelfmoordterroristen. Solberg is in de stad Meymaneh waarin de onveiligheid is toegenomen. De gouverneur raakte zwaar gewond na een explosie door een Russische handgranaat van zo’n zelfmoordterrorist. Vier Noren worden gedood door bermbommen. De ingevlogen Noorse minister van defensie spreekt haar medeleven uit. Solberg is sprakeloos.

Een Amerikaanse militair meent dat ze tegen de stroom in zwemmen. Tijdens de verkiezingsdag in Meymaneh blijkt werk en veiligheid belangrijker dan democratie en mensenrechten. In het Pashtun-gebied is alleen een stembus geopend in Badkhak. Afghaanse militairen zouden het gebied beschermen, maar zijn gevlucht na een schotenwisseling. Er ontstaat een discussie over NAVO-steun aan de Afghaanse politie die geen stembussen durft te leveren. Een Noorse militair zegt dat hij de stembussen had kunnen brengen, maar dat zoiets niet de bedoeling was.

Solberg constateert dat de Pashtuns armer zijn dan de andere bevolkingsgroepen. Ze worden gediscrimineerd. Een Afghaanse politiechef zegt dat ze zich niet wassen en rondlopen in gescheurde kleren. Solberg spreekt twee gearresteerde Pashtun-leden van de Taliban om inzicht te krijgen in hun motieven. Ze zeggen dat het systeem verrot is en de politie corrupt. Ze zijn somber over de toekomst. Ze hebben geen drinkwater en zitten ver van de bewoonde wereld. Solberg vindt dat de Afghaanse politie zich meer moet inspannen voor de Pashtuns.

In het veiligheidsoverleg worden de Afghanen opgeroepen zelf met praktische oplossingen te komen voor de problemen. Solberg ergert zich aan de apathie van de Afghanen. Laat u zien, zegt hij. Hij hoort van een vertegenwoordiger van USAid over investering in de wegenbouw. Drie Afghaanse ministers tijdens een Shura zullen langs komen om de toestand te bekijken. Omdat de politie niet klaar is om de ministers te beschermen, trekken de Noren het vijandelijke gebied binnen. Solberg praat op zijn weg naar de plaats van het overleg met dorpelingen. Hij stelt hen gerust over hun actie. In de nacht worden ze lastig gevallen door scherpschutters. Solberg zucht. In de ochtend haalt een jongen de lege hulzen op. De Isaf gaat de bouwprojecten doen en wil dat de Noren meedoen, maar Solberg vindt dat niet hun taak. Tijdens de Shura komen de ministers niet opdagen. Solberg is pisnijdig. Hij zegt tijdens de vergadering dat het belangrijk is dat de Afghaanse leiders weten wat de problemen van de Pashtuns zijn en gaat met zijn manschappen onverrichter zake weer terug naar de basis.

Over een jaar zal de NAVO Afghanistan verlaten.

Hier de trailer.    




Geen opmerkingen:

Een reactie posten