Betrokken commandant kijkt zuchtend toe
Negen jaar na de vernietigende aanval op de Twin Towers, wil
het Westen weg uit het wespennest Afghanistan. De Afghanen moeten zelf hun
boontjes maar eens doppen, maar gemakkelijk is dat niet, zo wordt duidelijk in The Afghan nightmare.
De documentaire begint met een veiligheidsoverleg tussen de
Afghaanse politie en het leger en de NAVO, waarin de Afghanen de NAVO verwijten
dat ze slecht bewapend zijn. De NAVO-generaal krijgt kritiek, maar slaat van
zich af. In een NAVO kamp in de provincie Fayab in het noorden van Afghanistan
wordt de sympathieke Noor Rune Solberg (rechts op de foto) aangesteld om de overgang van de
beveiliging van de NAVO naar de beveiliging door een Afghaanse politiemacht te
leiden. Meteen al ontstaan problemen rond het overdragen van Russian Hill, een
vooruitgeschoven legerpost in het gebied van de Taliban, niet ver van een legerkamp.
De Afghanen zeggen dat de waterput verontreinigd is, maar volgens
een Amerikaan is het water voor lokale bewoners wel te drinken. De Afghanen
vinden de voorpost daarnaast ook moeilijk bereikbaar, maar Solberg zegt verbaasd
dat ze die anderhalve kilometer toch wel kunnen lopen. Inmiddels zijn er meer
problemen. Trucks die de voorpost moeten bevoorraden worden aangevallen en de
chauffeurs gedood.
In het veiligheidsoverleg komt het probleem ter sprake van
de zelfmoordterroristen. Solberg is in de stad Meymaneh waarin de onveiligheid
is toegenomen. De gouverneur raakte zwaar gewond na een explosie door een Russische
handgranaat van zo’n zelfmoordterrorist. Vier Noren worden gedood door
bermbommen. De ingevlogen Noorse minister van defensie spreekt haar medeleven
uit. Solberg is sprakeloos.
Een Amerikaanse militair meent dat ze tegen de stroom in
zwemmen. Tijdens de verkiezingsdag in Meymaneh blijkt werk en veiligheid belangrijker
dan democratie en mensenrechten. In het Pashtun-gebied is alleen een stembus
geopend in Badkhak. Afghaanse militairen zouden het gebied beschermen, maar
zijn gevlucht na een schotenwisseling. Er ontstaat een discussie over NAVO-steun
aan de Afghaanse politie die geen stembussen durft te leveren. Een Noorse
militair zegt dat hij de stembussen had kunnen brengen, maar dat zoiets niet de
bedoeling was.
Solberg constateert dat de Pashtuns armer zijn dan de andere
bevolkingsgroepen. Ze worden gediscrimineerd. Een Afghaanse politiechef zegt
dat ze zich niet wassen en rondlopen in gescheurde kleren. Solberg spreekt twee
gearresteerde Pashtun-leden van de Taliban om inzicht te krijgen in hun
motieven. Ze zeggen dat het systeem verrot is en de politie corrupt. Ze zijn
somber over de toekomst. Ze hebben geen drinkwater en zitten ver van de
bewoonde wereld. Solberg vindt dat de Afghaanse politie zich meer moet
inspannen voor de Pashtuns.
In het veiligheidsoverleg worden de Afghanen opgeroepen zelf
met praktische oplossingen te komen voor de problemen. Solberg ergert zich aan
de apathie van de Afghanen. Laat u zien, zegt hij. Hij hoort van een
vertegenwoordiger van USAid over investering in de wegenbouw. Drie Afghaanse ministers
tijdens een Shura zullen langs komen om de toestand te bekijken. Omdat de
politie niet klaar is om de ministers te beschermen, trekken de Noren het vijandelijke
gebied binnen. Solberg praat op zijn weg naar de plaats van het overleg met dorpelingen.
Hij stelt hen gerust over hun actie. In de nacht worden ze lastig gevallen door
scherpschutters. Solberg zucht. In de ochtend haalt een jongen de lege hulzen op.
De Isaf gaat de bouwprojecten doen en wil dat de Noren meedoen, maar Solberg
vindt dat niet hun taak. Tijdens de Shura komen de ministers niet opdagen. Solberg
is pisnijdig. Hij zegt tijdens de vergadering dat het belangrijk is dat de
Afghaanse leiders weten wat de problemen van de Pashtuns zijn en gaat met zijn manschappen
onverrichter zake weer terug naar de basis.
Over een jaar zal de NAVO Afghanistan verlaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten