Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 29 mei 2013

Nous vs. Nous (2012), documentaire van Laura Beijn en André van der Hout



Vrouwelijke bokser gemangeld door boksbond

De gedreven 24-jarige Nouchka Fontijn uit Rotterdam bokst, zoals de titel van de documentaire aangeeft, in de aanloop naar de Olympische Spelen in Londen in de zomer van 2012 vooral tegen zichzelf. Haar Marokkaanse coach en levenspartner Abdel Fkriri wordt, ondanks zijn grote inzet, door de boksbond geweerd. Hij zou te emotioneel betrokken zijn. Het bestuur van de boksbond maakt zelf uit wie de coaching doet op de Olymische Spelen. Dat maakt men Nouchka in een gesprek erg duidelijk. Ze krijgt de gelegenheid haar mening te zeggen maar die moet wel overeenkomen met het standpunt van de bond. Ze is teleurgesteld.  

Tijdens het Europees Kampioenschap in Rotterdam neemt een bondsbestuurder de coaching op zich. Nouchka komt in de finale, die ze verliest van een meid die dan ook een slager is. Abdel Fkiri laat zich niet gebruiken om Nouchka te begeleiden. Hij zit op de tribune. Hij denkt dat ze hem niet willen omdat hij een Marokkaan is. Hij is wel heel zorgzaam voor Nouchka. Na haar verlies omhelst hij haar in de kleedkamer.

Bondscoach Ton Dunk krijgt geen nieuw contract aangeboden omdat er te weinig kandidaten zouden zijn. De bond zoekt een nieuwe trainer, maar Fkiri komt daarvoor niet in aanmerking. Nouchka traint inmiddels met de Ierse mannenploeg. Ze wil daarmee verdergaan maar daarover bestaat geen overeenstemming tussen de Ierse bestuurders. Het is nogal ontluisterend om een gesprek tussen twee van hen te horen. Nouchka staat er gelaten bij. Fkiri haalt vlees bij de slager en wacht thuis op haar.

Het duel om een ticket voor het kwalificatie toernooi voor de Olympische Spelen komt eraan.
Oud bokser Arnold Vanderlyde neemt de begeleiding over, maar erg communicatief is hij niet. Het enige wat hij kan zeggen is dat ze haar tegenstander hard moet raken. Als hij de kleedkamer verlaten heeft, zegt Nouchka tegen de cameraman dat het onzin is om zoiets te zeggen. Ze belt met Fkiri, die haar tenminste aanwijzingen geeft. Nouchka haalt de ticket binnen. Samen met Fkiri kijkt ze knus op de bank naar de televisie.

Arnold verwijt haar gebrek aan betrokkenheid. Krachttrainer Hans Kroon zegt dat men normaal een periode van vier jaar met elkaar werkt, maar dat het in het geval van Nouchka wel erg onrustig is. De vroegere bondscoach meent dat de belangen bij nadering van een belangrijk toernooi steeds groter worden en dat het belachelijk is dat er een technisch directeur werd aangesteld die weinig van boksen wist.

Nouchka vindt het allemaal maar stom zoals het gaat. Ze gaat zonder Fkiri naar het kwalificatietoernooi in Azië. De wedstrijd mag niet gefilmd worden, daarom richt de camera zich op de ouders van Nouchka. Uit hun gezichtsuitdrukking is op te maken dat Nouchka niet wint. Zelf is ze in de kleedkamer erg boos en teleurgesteld. Ze laat het ook altijd op een belangrijk moment liggen, zegt ze. De coach van de bond zit er verslagen bij. Ze wordt getroost door haar ouders. Fkiri haalt haar bij thuiskomst van het station op. Ze kunnen samen kamperen en Fkiri kan zijn werk voortzetten. Wellicht kan de boksbond iets van deze treurige geschiedenis leren.

Hier de site met een trailer.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten