Vrouwelijke bokser gemangeld door boksbond
De gedreven 24-jarige Nouchka Fontijn uit Rotterdam bokst,
zoals de titel van de documentaire aangeeft, in de aanloop naar de Olympische
Spelen in Londen in de zomer van 2012 vooral tegen zichzelf. Haar Marokkaanse coach
en levenspartner Abdel Fkriri wordt, ondanks zijn grote inzet, door de boksbond
geweerd. Hij zou te emotioneel betrokken zijn. Het bestuur van de boksbond
maakt zelf uit wie de coaching doet op de Olymische Spelen. Dat maakt men Nouchka
in een gesprek erg duidelijk. Ze krijgt de gelegenheid haar mening te zeggen
maar die moet wel overeenkomen met het standpunt van de bond. Ze is teleurgesteld.
Tijdens het Europees Kampioenschap in Rotterdam neemt een
bondsbestuurder de coaching op zich. Nouchka komt in de finale, die ze verliest
van een meid die dan ook een slager is. Abdel Fkiri laat zich niet gebruiken om
Nouchka te begeleiden. Hij zit op de tribune. Hij denkt dat ze hem niet willen
omdat hij een Marokkaan is. Hij is wel heel zorgzaam voor Nouchka. Na haar
verlies omhelst hij haar in de kleedkamer.
Bondscoach Ton Dunk krijgt geen nieuw contract aangeboden omdat
er te weinig kandidaten zouden zijn. De bond zoekt een nieuwe trainer, maar Fkiri
komt daarvoor niet in aanmerking. Nouchka traint inmiddels met de Ierse
mannenploeg. Ze wil daarmee verdergaan maar daarover bestaat geen
overeenstemming tussen de Ierse bestuurders. Het is nogal ontluisterend om een
gesprek tussen twee van hen te horen. Nouchka staat er gelaten bij. Fkiri haalt
vlees bij de slager en wacht thuis op haar.
Het duel om een ticket voor het kwalificatie toernooi voor de
Olympische Spelen komt eraan.
Oud bokser Arnold Vanderlyde neemt de begeleiding over, maar
erg communicatief is hij niet. Het enige wat hij kan zeggen is dat ze haar
tegenstander hard moet raken. Als hij de kleedkamer verlaten heeft, zegt
Nouchka tegen de cameraman dat het onzin is om zoiets te zeggen. Ze belt met
Fkiri, die haar tenminste aanwijzingen geeft. Nouchka haalt de ticket binnen. Samen
met Fkiri kijkt ze knus op de bank naar de televisie.
Arnold verwijt haar gebrek aan betrokkenheid. Krachttrainer Hans
Kroon zegt dat men normaal een periode van vier jaar met elkaar werkt, maar dat
het in het geval van Nouchka wel erg onrustig is. De vroegere bondscoach meent
dat de belangen bij nadering van een belangrijk toernooi steeds groter worden en
dat het belachelijk is dat er een technisch directeur werd aangesteld die weinig
van boksen wist.
Nouchka vindt het allemaal maar stom zoals het gaat. Ze gaat
zonder Fkiri naar het kwalificatietoernooi in Azië. De wedstrijd mag niet
gefilmd worden, daarom richt de camera zich op de ouders van Nouchka. Uit hun
gezichtsuitdrukking is op te maken dat Nouchka niet wint. Zelf is ze in de
kleedkamer erg boos en teleurgesteld. Ze laat het ook altijd op een belangrijk
moment liggen, zegt ze. De coach van de bond zit er verslagen bij. Ze wordt
getroost door haar ouders. Fkiri haalt haar bij thuiskomst van het station op. Ze
kunnen samen kamperen en Fkiri kan zijn werk voortzetten. Wellicht kan de boksbond
iets van deze treurige geschiedenis leren.
Hier
de site met een trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten