De terugkeer van een overleden dochtertje
De aardbeving in Sichuan in 2008 kostte het leven aan bijna
70.000 mensen waaronder ruim 5000 schoolkinderen. Filmmaker Fan Jian zoomt in
op een deelaspect van deze menselijke tragedie: het verwoeste leven van Zhu en zijn
vrouw Ye Hongmei, die de kleren van hun omgekomen achtjarige dochtertje uit hun
oude huis halen, die vanaf de brug in de rivier werpen en naar hun kleine noodwoning
lopen.
Het is in de herfst van 2009. Zegevier over de ramp door de
wederopbouw, staat er geschreven op een monument. Af en toe zien we beelden van
het nieuwe snelspoor naar Chengdu. Verderop wordt de ramp herdacht op de kleurige
begraafplaats met vlaggetjes en windmolentjes van de kinderen van basisschool
Xinjian. Op de plek van de school is een moestuin ingericht. Er zijn hartbrekende
archiefbeelden van een een meisje dat stiekem op haar vingers telt terwijl dat
van de juf niet mag.
Hun dochtertje verzamelde lege flessen, zegt Zhu treurig.
Hij kan geen lege fles zien zonder aan haar te denken en omdat hij graag bier
drinkt heeft hij het moeilijk. Zijn vrouw Ye gaat naar een
vruchtbaarheidskliniek in Chengdu om opnieuw zwanger te worden.
Adoptie is toch anders, zegt Ye. Zhu zou dan zeker weer een
meisje willen. Ye wil dat hij aan het werk gaat, zodat ze een andere woning
kunnen betrekken, maar Zhu is zo snel niet. Hij koopt wel een kool op de markt
en is verheugd over kleren die vanuit Beijing zijn opgestuurd.
Een vriendin van Ye bevalt via een reageerbuis van een zoon.
In het voorjaar van 2010 is Ye verzwakt door het vele
bloedprikken. Als ivf niet lukt draait het op een scheiding uit, denkt Ye. Tijdens
een collectieve schoonmaak van de begraafplaats wordt geld verbrand om de geest
van het kind terug te laten keren.
Ye en Zhu gaan per taxi naar het ziekenhuis. Daar worden
eitjes van Ye uit haar lichaam gehaald en samengebracht met het sperma van Zhu.
Ye is misselijk na de ingreep. Met de trein gaan ze terug naar huis. Later
keren ze terug naar het ziekenhuis. De bevruchte eicel wordt geïmplanteerd. Ye
moet twee weken in het ziekenhuis liggen. Zhu ligt op een bed naast haar.
De man van Goa, een ander stel, wil naar huis, maar Zhu
raadt hem dat af. Zhu is teleurgesteld als blijkt dat Goa zwanger is en naar
huis mag en drinkt tot afgrijzen van Ye bier. Hij hoort dat er bij Goa twee
eitjes zijn geplaatst. Hij zou een jongen weggeven.
Tijdens het drakenbootfeest worden wensballonnen afgestoken.
Ye blijkt echter niet zwanger en het stel mag naar huis. Ye ontbijt voordat ze
de trein nemen in een restaurant terwijl Zhu rokend rondloopt. Hij neemt een
telefoontje aan en laat Ye het teleurstellende nieuws overbrengen.
Drie maanden later zitten ze in de moestuin. Zhu verwijdert
insecten van de gewassen. Ze gaan naar de oude flat en halen meer kleren op die
ze opnieuw vanaf de brug in de rivier werpen.
Een maand daarna blijkt Ye toch zwanger. Hun dochter is
teruggekeerd, zegt Zhu. Hij besloot het heuglijke feit te vieren met de aankoop
van drank. In mei 2011, drie jaar na de aardbeving, bevalt Ye via een keizersnede
van een jongetje (zie foto).
The next life is opgedragen
aan hen die te vroeg hun geliefden verloren.
Hier een trailer op
vimeo.
Alleen die namen al doen me zo ontzettend denken aan die films van de rode lantaarn. Louise, o mijn god, ik had eigenlijk helemaal vergeten dat ik haar nog had., ik heb in geen tijden meer aan haar gedacht. maar goed, louise bevochtigde de bank met haar tranen en als ik haar dan wilde troosten noemde ze mij Zuwang Zie.
BeantwoordenVerwijderen